¹ خداوندا، از من حمایت فرما، زیرا در کمال راستی رفتار نموده و بدون تردید به تو توکّل کرده‌‌ام.

¹Von David. Richte du mich, o HERR; denn ich bin in meiner Unschuld gewandelt und habe mein Vertrauen auf den HERRN gesetzt; ich werde nicht wanken.

² ای خداوند، مرا امتحان کن و بیازما! قلب و وجدان مرا پاک گردان.

²Prüfe mich, HERR, und erprobe mich; läutere meine Nieren und mein Herz!

³ محبّت سرشار تو راهنمای من است، من در حضور تو با وفاداری رفتار می‌کنم.

³Denn deine Gnade war mir vor Augen, und ich wandelte in deiner Wahrheit.

⁴ با اشخاص بد، همنشین نیستم و با مردم ریاکار معاشرت ندارم.

⁴Ich blieb nie bei falschen Leuten und gehe nicht zu Hinterlistigen.

⁵ از مشارکت با مردم شریر نفرت دارم و با بدکاران رفت و آمد نمی‌کنم.

⁵Ich hasse die Versammlung der Boshaften und sitze nicht bei den Gottlosen.

⁶ خداوندا، به نشانهٔ بی‌گناهی دست خود را می‌شویم و قربانگاه تو را طواف می‌کنم.

⁶Ich wasche meine Hände in Unschuld und halte mich, HERR, zu deinem Altar,

⁷ با صدای بلند، در ستایش تو سرود خواهم خواند و تمام کارهای عجیب تو را بیان خواهم کرد.

⁷um Lobgesang erschallen zu lassen und alle deine Wunder zu erzählen.

⁸ خداوندا، خانهٔ تو را دوست می‌دارم، آن جایی که جلال تو در آنجاست.

⁸HERR, ich habe lieb die Stätte deines Hauses und den Ort, da deine Herrlichkeit wohnt!

⁹ مرا با گناهکاران نابود منما، و در سرنوشت مردمان قاتل و خونریز شریک مگردان.

⁹Raffe meine Seele nicht hin mit den Sündern, noch mein Leben mit den Blutgierigen,

¹⁰ مردمانی که پیوسته شرارت می‌کنند و رشوه می‌گیرند.

¹⁰an deren Händen Laster klebt und deren Rechte voll Bestechung ist.

¹¹ امّا من آنچه را که درست است انجام می‌دهم، پس بر من رحمت فرموده مرا نجات بده. خداوند مرا از خطر می‌رهاند، او را در مقابل همهٔ مردم پرستش خواهم نمود.

¹¹Ich aber wandle in meiner Unschuld; erlöse mich und sei mir gnädig!

¹² خداوند مرا از خطر می‌رهاند، او را در مقابل همهٔ مردم پرستش خواهم نمود.

¹²Mein Fuß steht auf ebenem Boden; ich will den HERRN loben in den Versammlungen.