¹Słowa kaznodziei, syna Dawidowego, króla w Jeruzalemie.

¹以下是传道者，就是在耶路撒冷作王、大卫的儿子所说的话。

²Marność nad marnościami, powiedział kaznodzieja; marność nad marnościami, i wszystko marność.

²万事令人厌倦都是虚空传道者说：虚空的虚空。虚空的虚空，一切都是虚空。

³Cóż za pożytek ma człowiek ze wszystkiej pracy swej, którą prowadzi pod słoócem?

³人的一切劳碌，就是他在日光之下的劳碌，对自己有什么益处呢？

⁴Jeden rodzaj przemija, a drugi rodzaj nastaje; lecz ziemia na wieki stoi.

⁴一代过去，一代又来，地却永远存在。

⁵Słoóce wschodzi i słoóce zachodzi, a spieszy się do miejsca swego, kędy wschodzi;

⁵太阳升起，太阳落下，匆忙回到它上升之处。

⁶Idzie na południe, a obraca się na północy; wiatr ustawicznie krążąc idzie, a po okręgach swoich wraca się wiatr.

⁶风向南刮，又往北转，循环周行，旋转不息。

⁷Wszystkie rzeki idą do morza, wszakże morze nie wylewa; do miejsca, z którego rzeki płyną, wracają się, aby zaś stamtąd wychodziły.

⁷江河向海里流，海却不满溢；江河之水归回本源，循环流转。

⁸Wszystkie rzeczy są pełne zabaw, a człowiek nie może ich wymówić; oko nie nasyci się widzeniem, a ucho nie napełni się słyszeniem.

⁸万事都令人厌倦，人说，说不尽；眼看，看不饱；耳听，听不足。

⁹Co było, jest to, co być ma; a co się teraz dzieje, jest to, co się dziać będzie, a niemasz nic nowego pod słoócem.

⁹已有的事必再有，作过的事必再作；日光之下并无新事。

¹⁰Jestże jaka rzecz, o którejby kto rzec mógł: Wej! to coś nowego? I toć już było za onych wieków, które były przed nami.

¹⁰有什么事人可以说：“看啊！这是新的”？其实，很久之前已经有了，在我们之前早就有了。

¹¹Niemasz pamiątki pierwszych rzeczy; także też i potomnych, które będą, nie będzie pamiątki u tych, którzy potem nastaną.

¹¹以前的事，无人记念；将来的事，后来的人也不追忆。

¹²Ja kaznodzieja byłem królem Izraelskim w Jeruzalemie;

¹²智慧知识都是虚空那时，我传道者在耶路撒冷作以色列的王。

¹³I przyłożyłem do tego serce swe, abym szukał, i doszedł mądrością swoją wszystkiego, co się dzieje pod niebem. (Tę zabawę trudną dał Bóg synom ludzkim, aby się nią trapili.)

¹³我曾用智慧专心寻求查究天下所发生的一切事；原来　神给予世人的，是劳苦的担子，叫他们为此烦恼。

¹⁴Widziałem wszystkie sprawy, które się dzieją pod słoócem, a oto wszystko jest marnością i utrapieniem ducha.

¹⁴我看过日光之下所发生的一切事，不料，一切都是虚空，都是捕风。

¹⁵Co jest krzywego, nie może być wyprostowane, a niedostatki nie mogą być policzone.

¹⁵弯曲的，不能弄直；缺少的，不能数算。

¹⁶Przetoż takiem myślał w sercu swem, mówiąc: Otom ja uwielbił i rozszerzył mądrość nad wszystkich, którzy byli przedemną w Jeruzalemie, a serce moje dostąpiło wielkiej mądrości i umiejętności.

¹⁶我自己心里说：“我得了极大的智慧，胜过所有在我以前统治耶路撒冷的人；我见识了许多智慧与知识。”

¹⁷I przyłożyłem do tego serce moje, abym poznał mądrość i umiejętność, szaleóstwo i głupstwo; alem doznał, iż to jest utrapieniem ducha.

¹⁷我又专心究察智慧和知识，狂妄和愚昧，才知道这也是捕风。

¹⁸Bo gdzie wiele mądrości, tam jest wiele gniewu; a kto przyczynia umiejętności, przyczynia boleści.

¹⁸因为多有智慧，就多有烦恼；加增知识，就加增痛苦。