¹Tedy odpowiedział Elifas Temaóczyk, i rzekł:

¹以利法首次发言责难约伯

²Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?

²“人若对你说一句话，你就厌烦吗？但谁又忍得住不说话呢？

³Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.

³你曾经教过许多人，又坚固了无力的手；

⁴Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.

⁴你的话扶起了绊倒的人，你使弯曲乏力的膝坚挺。

⁵A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.

⁵但现在祸患临到你，你就灰心，灾祸遇上你，你就惊惶沮丧。

⁶Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?

⁶　神赏善罚恶你所自恃的，不是敬畏　神吗？你所盼望的，不是行为完全吗？

⁷Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?

⁷请想一想，无辜的人有谁灭亡？哪有正直的人被剪除呢？

⁸Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.

⁸据我所见，耕耘罪孽的，必收割罪孽；种植毒害的，必收割毒害。

⁹Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.

⁹他们因　神的气息而灭亡，因他的怒气而消灭。

¹⁰Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.

¹⁰狮子的咆哮，猛狮的吼声，尽都止息，壮狮的牙齿也都断掉。

¹¹Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.

¹¹公狮因缺乏猎物而死亡，母狮之子也被分散。

¹²Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.

¹²世人微不足道有话偷偷传给我，我的耳朵听到细语；

¹³W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,

¹³在夜间因异象而烦扰的心思中，世上都在沉睡的时候，

¹⁴Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.

¹⁴恐惧战栗临到我，以致我全身发抖。

¹⁵A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.

¹⁵有灵拂过我面前，使我毛骨悚然。

¹⁶Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:

¹⁶那灵站住，我辨不出他的形状，只见有一形象在我眼前，然后我听见低微的声音，说：

¹⁷Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?

¹⁷‘人能在　神面前算为公义吗？人能在他的创造主面前算为洁净吗？

¹⁸Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;

¹⁸他的仆役他还不信任，他的天使他也指责过错，

¹⁹Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.

¹⁹何况那些住在土屋里，根基在尘土中，比蠹虫还容易被压碎的人呢？

²⁰Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.

²⁰在早晚之间就被毁灭，永归沉沦，无人怀念。

²¹Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.

²¹他们帐棚的绳索不是从他们中间抽出来吗？他们死去，不是无智慧而死吗？’”