¹Człowiek swej myśli, szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.

¹Vlastitoj požudi popušta onaj tko zastranjuje, i svađa se usprkos svakom razboru.

²Nie kocha się głupi w roztropności, ale w tem, co mu objawia serce jego.

²Bezumnomu nije mio razum; stalo mu je dati srcu oduška.

³Gdy przychodzi niezbożny, przychodzi też wzgarda, a z mężem lekkomyślnym urąganie.

³Kad dolazi opačina, dolazi i prezir i bruka sa sramotom.

⁴Słowa ust męża mądrego są jako wody głębokie, a źródło mądrości jako potok wylewający.

⁴Duboke su vode riječi iz usta nečijih, izvor mudrosti bujica što se razlijeva.

⁵Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.

⁵Ne valja se obazirati na opaku osobu, da se pravedniku nanese nepravda na sudu.

⁶Wargi głupiego zmierzają do swaru, a usta jego do bitwy wyzywają.

⁶Bezumnikove se usne upuštaju u svađu i njegova usta izazivlju udarce.

⁷Usta głupiego są upadkiem jego, a wargi jego sidłem duszy jego.

⁷Bezumnomu su propast vlastita usta i usne su mu zamka životu.

⁸Słowa obmówcy są jako słowa zranionych, a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.

⁸Klevetnikove su riječi kao poslastice: spuštaju se u dno utrobe.

⁹Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.

⁹Tko je nemaran u svom poslu, brat je onomu koji rasipa.

¹⁰Imię Paóskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.

¹⁰Tvrda je kula ime Jahvino: njemu se pravednik utječe i nalazi utočišta.

¹¹Majętność bogatego jest miastem jego mocnem, a jako mur wysoki w myśli jego.

¹¹Bogatstvo je bogatašu njegova tvrđava i kao visok zid u mašti njegovoj.

¹²Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.

¹²Pred slomom se oholi srce čovječje, a pred slavom ide poniznost.

¹³Kto odpowiada, pierwej niż wysłucha, głupstwo to jego i zelżywość.

¹³Tko odgovara prije nego što sasluša, na ludost mu je i sramotu.

¹⁴Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?

¹⁴Kad je čovjek bolestan, njegov ga duh podiže, a ubijen duh tko će podići?

¹⁵Serce rozumne nabywa umiejętności, a ucho mądrych szuka jej.

¹⁵Razumno srce stječe znanje i uho mudrih traži znanje.

¹⁶Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.

¹⁶Dar čovjeku otvara put i vodi ga pred velikaše.

¹⁷Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.

¹⁷Prvi je pravedan u svojoj parnici, a kad dođe njegov protivnik, opovrgne ga.

¹⁸Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.

¹⁸Ždrijeb poravna svađe, pa i među moćnicima odlučuje.

¹⁹Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.

¹⁹Uvrijeđen brat jači je od tvrda grada i svađe su kao prijevornice na tvrđavi.

²⁰Z owocu ust każdego nasycon bywa żywot jego; urodzajem warg swych będzie nasycony.

²⁰Svatko siti trbuh plodom usta svojih, nasićuje se rodom usana svojih.

²¹Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego.

²¹Smrt i život u vlasti su jeziku, a tko ga miluje, jede od ploda njegova.

²²Kto znalazł żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.

²²Tko je našao ženu, našao je sreću i stekao milost od Jahve.

²³Ubogi pokornie mówi; ale bogaty odpowiada surowie.

²³Ponizno moleći govori siromah, a grubo odgovara bogataš.

²⁴Człowiek, który ma przyjaciół, ma się obchodzić po przyjacielsku, ponieważ przyjaciel bywa przychylniejszy nad brata.

²⁴Ima prijatelja koji vode u propast, a ima i prijatelja privrženijih od brata.