1Lepszy jest kęs suchego chleba a w pokoju, niżeli pełen dom nabitego bydła ze swarem.
1Bolji je zalogaj suha kruha s mirom nego sa svađom kuća puna žrtvene pečenke.
2Sługa roztropny będzie panował nad synem, który jest ku haóbie; a między braćmi będzie dzielił dziedzictwo.
2Razuman sluga vlada nad sinom sramotnim i s braćom će dijeliti baštinu.
3Tygiel srebra a piec złota doświadcza; ale Pan serc dośwadcza.
3Taljika je za srebro i peć za zlato, a srca iskušava Jahve sam.
4Zły pilnuje warg złośliwych, a kłamca słucha języka przewrotnego.
4Zločinac rado sluša usne prijevarne, i lažac spremno prisluškuje pogubnu jeziku.
5Kto się naśmiewa z ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; a kto się raduje z upadku czyjego, nie ujdzie pomsty.
5Tko se ruga siromahu, podruguje se Stvoritelju njegovu, i tko se veseli nesreći, ne ostaje bez kazne.
6Korona starców są synowie synów ich, a ozdoba synów są ojcowie ich.
6Unuci su vijenac starcima, a sinovima ures oci njihovi.
7Nie przystoi mowa poważna głupiemu, dopieroż księciu usta kłamliwe.
7Ne dolikuje budali uzvišena besjeda, a još manje odličniku usne lažljive.
8Jako kamieó drogi, tak bywa dar wdzięczny temu, który go bierze; do czegokolwiek zmierzy, zdarzy mu się.
8Dar je čarobni kamen u očima onoga koji ga daje: kamo se god okrene, uspijeva.
9Kto pokrywa przestępstwo, szuka łaski; ale kto wznawia rzeczy, rozłącza przyjaciół.
9Tko prikriva prijestup, traži ljubav, a tko glasinu širi, razgoni prijatelje.
10Więcej waży gromienie u roztropnego, niżeli sto plag u głupiego.
10Razumna se ukor jače doima nego bezumna stotina udaraca.
11Uporny tylko złego szuka, dla tego poseł okrutny będzie naó zesłany.
11Opak čovjek ide samo za zlom, ali se okrutan glasnik šalje na nj.
12Lepiej jest człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą osierociałą, niżeli z głupim w głupstwie jego.
12Bolje je nabasati na medvjedicu kojoj ugrabiše mlade nego na bezumnika u njegovoj ludosti.
13Kto oddaje złem za dobre, nie wynijdzie złe z domu jego.
13Tko dobro zlom uzvraća neće ukloniti nesreću od doma svojeg.
14Kto zaczyna zwadę, jest jako ten, co przekopuje wodę; przetoż niż się zwada rozsili, zaniechaj go.
14Zametnuti svađu isto je kao pustiti poplavu: stoga prije nego svađa izbije, udalji se!
15Kto usprawiedliwia niezbożnego, a winnym czyni sprawiedliwego, oba jednako są obrzydliwością Panu.
15Tko opravdava krivoga i tko osuđuje pravoga, obojica su mrski Jahvi.
16Cóż po dostatku w ręku głupiego, ponieważ do nabycia mądrości rozumu nie ma?
16Čemu novac u ruci bezumnomu? Da njime mudrost kupi, kad nema razbora!
17Wszelkiego czasu miłuje przyjaciel, a w ucisku stawia się jako brat.
17Prijatelj ljubi u svako vrijeme, a u nevolji i bratom postaje.
18Człowiek głupi daje rękę, czyniąc rękojemstwo przed twarzą przyjaciela swego.
18Nerazuman čovjek daje ruku i jamči pred svojim bližnjim.
19Kto miłuje zwadę, miłuje grzech; a kto wynosi usta swe, szuka upadku.
19Grijeh ljubi tko ljubi svađu, i tko visoko diže svoja vrata, traži propast.
20Przewrotny w sercu nie znajduje dobrego; a kto jest przewrotnego języka, wpadnie we złe.
20Opak srcem ne nalazi sreće, i komu je jezik zao, zapada u nesreću.
21Kto spłodził głupiego, na smutek swój spłodził go, ani się rozweseli ojciec niemądrego.
21Tko rodi bezumna, na tugu mu je; a nije veseo ni otac budale.
22Serce wesołe oczerstwia jako lekarstwo; ale duch sfrasowany wysusza kości.
22Veselo je srce izvrstan lijek, a neveseo duh suši kosti.
23Niezbożny potajemnie dar bierze, aby podwrócił ścieszki sądu.
23Opaki prima dar iz njedara da bi iskrivio putove pravici.
24Na twarzy roztropnego znać mądrość; ale oczy głupiego aż na kraju ziemi.
24Razuman ima mudrost pred sobom, a bezumniku su oči na kraj zemlje.
25Syn głupi żałością jest ojcu swemu, a gorzkością rodzicielce swojej.
25Briga je ocu bezuman sin i žalost roditeljki svojoj.
26Zaiste nie dobra, winować sprawiedliwego, albo żeby przełożeni kogo dla cnoty bić mieli.
26Ne valja kažnjavati pravednika, a nije pravo ni tući odličnike.
27Kto zawściąga mowy swe, jest umiejętnym; drogiego ducha jest mąż rozumny.
27Tko usteže svoje riječi, razumije mudrost, i razuman je čovjek mirna duha.
28Gdy głupi milczy, za mądrego poczytany bywa; a który zatula wargi swoje, za rozumnego.
28I luđak se smatra mudrim kada šuti i razumnim kad susteže svoje usne.