¹Te są słowa Agóra, syna Jakiego, i zebranie mów tegoż męża do Ityjela, do Ityjela i Uchala.

¹Riječi Agura, sina Jakeova, iz Mase; proročanstvo njegovo za Itiela, za Itiela i Ukala.

²Zaistem jest głupszy nad innych, a rozumu człowieczego nie mam.

²Da, preglup sam da bih bio čovjek i nemam razbora čovječjeg.

³I nie nauczyłem się mądrości, a umiejętności świętych nie umiem.

³Ne stekoh mudrosti i ne poznajem znanosti svetih!

⁴Któż wstąpił na niebo, i zasię zstąpił? któż zgromadził wiatr do garści swych? Któż zagarnął wody do szaty swej? któż utwierdził wszystkie koóczyny ziemi? Cóż za imię jego? i co za imię syna jego? Wieszże?

⁴Tko uzađe na nebo i siđe? Tko uhvati vjetar u šake svoje? Tko sabra vode u plašt svoj? Tko postavi krajeve zemaljske? Kako se zove i kako mu se zove sin? Znaš li?

⁵Wszelka mowa Boża jest czysta; on jest tarczą tym, którzy ufają w nim.

⁵Svaka je Božja riječ prokušana, štit onima koji se u nj uzdaju.

⁶Nie przydawaj do słów jego, aby cię nie karał, a byłbyś znaleziony w kłamstwie.

⁶Ne dodaji ništa njegovim riječima, da te ne prekori i ne smatra lažljivim.

⁷Dwóch rzecz żądam od ciebie, nie odmawiajże mi pierwej niż umrę.

⁷Za dvoje te molim, ne uskrati mi, dok ne umrem:

⁸Marność i słowo kłamliwe oddal odemnie; ubóstwa i bogactwa nie dawaj mi; żyw mię tylko pokarmem według potrzeby mojej;

⁸udalji od mene licemjernu i lažnu riječ; ne daj mi siromaštva ni bogatstva: hrani me kruhom mojim dostatnim;

⁹Abym snać nasyconym będąc nie zaprzał się ciebie, i nie rzekł: Któż jest Pan? Albo zubożawszy żebym nie kradł, i nie brał nadaremno imienia Boga mego.

⁹inače bih, presitivši se, zatajio tebe i rekao: "Tko je Jahve?" Ili bih, osiromašivši, krao i oskvrnio ime Boga svojega.

¹⁰Nie podwodź na sługę przed Panem jego, być snać nie złorzeczył, a ty abyś nie zgrzeszył.

¹⁰Ne klevetaj sluge gospodaru njegovu, jer bi te mogao kleti i ti morao okajati.

¹¹Jest rodzaj, który ojcu swemu złorzeczy, a matce swojej nie błogosławi.

¹¹Ima izrod koji kune oca svoga i ne blagoslivlje majke svoje!

¹²Jest rodzaj, który się zda sobie być czystym, choć od plugastwa swego nie jest omyty.

¹²Izrod koji za se misli da je čist, a od kala svojeg nije opran!

¹³Jest rodzaj, którego są wyniosłe oczy, i powieki jego wywyższone są.

¹³Izrod uznositih očiju koji visoko diže svoje trepavice!

¹⁴Jest rodzaj, którego zęby są jako miecze, a trzonowe zęby jego jako noże na pożarcie ubogich na ziemi, a nędzników między ludźmi.

¹⁴Izrod komu su zubi mačevi i očnjaci noževi da proždiru nesretnike na zemlji i siromahe među ljudima!

¹⁵Pijawka ma dwie córki, które mówią: Przynieś, przynieś.Trzy rzeczy są, które nie bywają nasycone, owszem cztery, które nie mówią: Dosyć.

¹⁵Pijavica ima dvije kćeri: "Daj! Daj!" Postoje tri stvari nezasitne i četiri koje ne kažu: "Dosta!"

¹⁶Grób, i żywot niepłodny, ziemia też nie bywa nasycona wodą, a ogieó nie mówi: Dosyć.

¹⁶Carstvo smrti, jalova utroba, zemlja nikad gasna vode i vatra koja nikad ne kaže: "Dosta!"

¹⁷Oko, które się naśmiewa z ojca, i wzgardza posłuszeóstwem macierzyóskiem, wykłują kruki u potoków, i orlęta je wyjedzą.

¹⁷Oko koje se ruga ocu i odriče posluh majci iskljuvat će potočni gavrani i izjesti mladi orlovi.

¹⁸Te trzy rzeczy są ukryte przedemną, owszem cztery, których nie wiem:

¹⁸Troje mi je nedokučivo, a četvrto ne razumijem:

¹⁹Drogi orlej na powietrzu, drogi wężowej na skale, drogi okrętowej w pośród morza, i drogi mężowej z panną.

¹⁹put orlov po nebu, put zmijin po stijeni, put lađin posred mora i put muškarčev djevojci.

²⁰Takać jest droga niewiasty cudzołożącej: je, a uciera usta swoje, i mówi: Nie popełniłam złego uczynku.

²⁰Takav je put preljubnice: najede se, obriše usta i veli: "Nisam sagriješila."

²¹Dla trzech rzeczy porusza się ziemia, owszem dla czterech, których znieść nie może:

²¹Od troga se zemlja ljulja, a četvrtoga ne može podnijeti:

²²Dla sługi, kiedy panuje, i dla głupiego, kiedy się nasyci chleba;

²²od roba kad postane kralj i kad se prostak kruha nasiti,

²³Dla przemierzłej niewiasty, kiedy za mąż idzie, i dla dziewki, kiedy dziedziczy po pani swojej.

²³od puštenice kad se uda i sluškinje kad istisne svoju gospodaricu.

²⁴Teć są cztery rzeczy najmniejsze na ziemi, wszakże są mędrsze nad mędrców:

²⁴Četvero je maleno na zemlji, ali mudrije od mudraca:

²⁵Mrówki, huf słaby, które sobie jednak w lecie gotują pokarm swój;

²⁵mravi, nejaki stvorovi, koji sebi ljeti spremaju hranu;

²⁶Króliki, twór słaby, którzy jednak budują w skale dom swój;

²⁶jazavci, stvorovi bez moći, što u stijeni grade sebi stan;

²⁷Szaraócze króla nie mają, a wszakże wszystkie hufami wychodzą;

²⁷skakavci, koji nemaju kralja, a svi idu u poretku;

²⁸Pająk rękoma robi, a bywa w pałacach królewskich.

²⁸gušter, što se rukama hvata, a prodire u kraljevske palače.

²⁹Te trzy rzeczy są, które wspaniale chodzą, owszem cztery, które zmężyle chodzą:

²⁹Troje ima lijep korak, a četvero lijepo hodi:

³⁰Lew najmocniejszy między zwierzętami, który przed nikim nie ustępuje:

³⁰lav, junak među zvijerima, koji ni pred kim ne uzmiče;

³¹Koó na biodrach przepasany, i kozieł, i król, przeciw któremu żaden nie powstaje.

³¹pijetao što se odvažno šeće među kokošima; jarac koji vodi stado; i kralj sa svojom vojskom.

³²Jeźliś głupio uczynił, gdyś się wynosił, albo jeźliś źle myślił, połóżże rękę na usta.

³²Ako si ludovao oholeći se ili to svjesno činio, stavi ruku na usta.

³³Kto tłucze śmietanę, wybija masło; a kto bardzo nos wyciera, wyciska krew; tak kto wzbudza gniew, wszczyna zwadę.

³³Kad se mlijeko metÄe, izlazi maslac; kad se nos pritisne, poteče krv; kad se srdžba potisne, dobiva se spor.