¹Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoó ucha twego,

¹Sine moj, čuj moju mudrost, prigni uho mojoj razboritosti

²Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.

²da sačuvaš oprez, da ti usne zadrže znanje.

³Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:

³Jer s usana žene preljubnice kaplje med i nepce joj je glađe od ulja,

⁴Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.

⁴ali je ona naposljetku gorka kao pelin, oštra kao dvosjekli mač.

⁵Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi.

⁵Njene noge silaze k smrti, a koraci vode u Podzemlje.

⁶Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.

⁶Ona ne pazi na put života, ne mari što su joj staze kolebljive.

⁷Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.

⁷Zato me sada poslušaj, sine, i ne odstupaj od riječi mojih usta.

⁸Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.

⁸Neka je put tvoj daleko od nje i ne približuj se vratima njezine kuće,

⁹Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;

⁹da drugima ne bi dao svoju slavu i okrutnima svoje godine;

¹⁰By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;

¹⁰da se ne bi tuđinci nasitili tvoga dobra i da tvoja zaslužba ne ode u tuđu kuću;

¹¹I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;

¹¹da ne ridaš na koncu kad ti nestane tijela i puti

¹²I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!

¹²i da ne kažeš: "Oh, kako sam mrzio pouku i kako mi je srce preziralo ukor!

¹³Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!

¹³I ne slušah glasa svojih učitelja, niti priklonih uho onima što me poučavahu.

¹⁴Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.

¹⁴I umalo ne zapadoh u svako zlo, usred zbora i zajednice!"

¹⁵Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!

¹⁵Pij vodu iz svoje nakapnice i onu što teče iz tvoga studenca.

¹⁶Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.

¹⁶Moraju li se tvoji izvori razlijevati i tvoji potoci teći ulicama?

¹⁷Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.

¹⁷Nego neka oni budu samo tvoji, a ne i tuđinaca koji su uza te.

¹⁸Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.

¹⁸Neka je blagoslovljen izvor tvoj i raduj se sa ženom svoje mladosti:

¹⁹Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.

¹⁹neka ti je kao mila košuta i ljupka gazela, neka te grudi njene opajaju u svako doba, njezina ljubav zatravljuje bez prestanka!

²⁰Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?

²⁰TÓa zašto bi se, sine moj, zanosio preljubnicom i grlio tuđinki njedra?

²¹Gdyż przed oczyma Paóskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.

²¹Jer pred Jahvinim su očima čovjekovi putovi i on motri sve njegove staze.

²²Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.

²²Opakoga će uhvatiti njegova zloća i sapet će ga užad njegovih grijeha.

²³Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.

²³Umrijet će jer nema pouke, propast će zbog svoje goleme gluposti.