¹Synu mój! jeźlibyś ręczył za przyjaciela twego, a dałbyś obcemu rękę twoję:

¹Sine moj, kad jamčiš bližnjemu svojem i daš svoju ruku drugome,

²Usidliłeś się słowy ust twoich, pojmanyś mowami ust twoich.

²vezao si se vlastitim usnama, uhvatio se riječima svojih usta;

³Przetoż uczyó tak, synu mój! a wyzwól się, gdyżeś wpadł w rękę przyjaciela twego; idźże, upokórz się, a nalegaj na przyjaciela twego.

³učini onda ovo, sine moj: oslobodi se! Jer si dopao u ruke bližnjemu svojemu; idi, baci se preda nj i salijeći bližnjega svoga.

⁴Nie dawaj snu oczom twoim, ani drzemania powiekom twoim.

⁴Ne daj sna svojim očima ni drijema svojim vjeđama;

⁵Wyrwij się jako łani z rąk myśliwca i jako ptak z ręki ptasznika.

⁵otmi se kao gazela iz mreže i kao ptica iz ruku ptičaru.

⁶Idź do mrówki, leniwcze! obacz drogi jej, a nabądź mądrości;

⁶Idi k mravu, lijenčino, promatraj njegove pute i budi mudar:

⁷Która, choć nie ma wodza, ani przełożonego, ani pana,

⁷on nema vođe, nadzornika, ni nadstojnika,

⁸Przecież w lecie gotuje pokarm swój, a zgromadza w żniwa żywność swoję.

⁸ljeti se sebi brine za hranu i prikuplja jelo u doba žetve.

⁹Leniwcze! dokądże leżeć będziesz? kiedyż wstaniesz ze snu swego?

⁹A ti, dokle ćeš, lijenčino, spavati? Kad ćeš se dići oda sna svoga?

¹⁰Trochę się prześpisz, trochę podrzemiesz, trochę złożysz ręce, abyś odpoczywał.

¹⁰Još malo odspavaj, još malo odrijemaj, još malo podvij ruke za počinak

¹¹A wtem ubóstwo twoje przyjdzie jako podróżny, a niedostatek twój, jako mąż zbrojny.

¹¹i doći će tvoje siromaštvo kao skitač i tvoja oskudica kao oružanik.

¹²Człowiek niepobożny, mąż złośliwy chodzi w przewrotności ust;

¹²Nevaljalac i opak čovjek hodi s lažljivim ustima;

¹³Mruga oczyma swemi, mówi nogami swemi, ukazuje palcami swemi;

¹³namiguje očima, lupka nogama, pokazuje prstima;

¹⁴Przewrotności są w sercu jego, myśli złe na każdy czas, a zwady rozsiewa.

¹⁴prijevare su mu u srcu, snuje zlo u svako doba, zameće svađe.

¹⁵Przetoż prędko przyjdzie upadek jego; nagle skruszony będzie bez uleczenia.

¹⁵Zato će mu iznenada doći propast, i učas će se slomiti i neće mu biti lijeka.

¹⁶Sześć jest rzeczy, których nienawidzi Pan, a siódma jest obrzydliwością duszy jego;

¹⁶Šest je stvari koje Gospod mrzi, a sedam ih je gnusoba njegovu biću:

¹⁷Oczów wyniosłych, języka kłamliwego, i rąk wylewających krew niewinną;

¹⁷ohole oči, lažljiv jezik, ruke koje prolijevaju krv nevinu,

¹⁸Serca, które knuje myśli złe; nóg, które się kwapią bieżeć ku złemu;

¹⁸srce koje smišlja grešne misli, noge koje hitaju na zlo,

¹⁹Świadka fałszywego, który mówi kłamstwo, i tego, który sieje rosterki między braćmi.

¹⁹lažan svjedok koji širi laži, i čovjek koji zameće svađe među braćom.

²⁰Strzeżże, synu mój! przykazania ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.

²⁰Sine moj, čuvaj zapovijedi oca svoga i ne odbacuj nauka matere svoje.

²¹Wiążże je zawżdy u serca twego, a wieszaj je u szyi twojej.

²¹Priveži ih sebi na srce zauvijek, ovij ih oko svoga grla;

²²Gdziekolwiek pójdziesz, poprowadzi cię; gdy, zaśniesz strzedz cię będzie, a gdy się ocucisz, rozmawiać z tobą będzie,

²²da te vode kada hodiš, da te čuvaju kada spavaš i da te razgovaraju kad se probudiš.

²³(Bo przykazanie jest pochodnią, nauka światłością, a drogą żywota są karności ćwiczenia.)

²³Jer je zapovijed svjetiljka, pouka je svjetlost, opomene stege put su života;

²⁴Aby cię strzegły od niewiasty złej, i od łagodnego języka niewiasty obcej.

²⁴da te čuvaju od zle žene, od laskava jezika tuđinke.

²⁵Nie pożądaj piękności jej w sercu twojem, a niech cię nie łowi powiekami swemi.

²⁵Ne poželi u svom srcu njezine ljepote i ne daj da te osvoji trepavicama svojim,

²⁶Albowiem dla niewiasty wszetecznej zubożeje człowiek aż do kęsa chleba; owszem żona cudzołożna drogą duszę łowi.

²⁶jer bludnici dostaje i komad kruha, dok preljubnica lovi dragocjeni život.

²⁷Izaż może kto brać ogieó do zanadrzy swoich, aby szaty jego nie zgorzały?

²⁷Može li tko nositi oganj u njedrima a da mu se odjeća ne upali?

²⁸Izaż może kto chodzić po rozpalonym węglu, aby się nogi jego nie poparzyły?

²⁸Može li tko hoditi po živom ugljevlju a svojih nogu da ne ožeže?

²⁹Tak kto wchodzi do żony bliźniego swego, nie będzie bez winy, ktokolwiek się jej dotknie.

²⁹Tako biva onomu tko ide k ženi svoga bližnjega: neće ostati bez kazne tko god se nje dotakne.

³⁰Nie kładą haóby na złodzieja, jeżliż co ukradnie, chcąc nasycić duszę swoję, będąc głodnym;

³⁰Ne sramote li lupeža sve ako je krao da gladan utoli glad:

³¹Ale gdy go zastaną, nagradza siedmiorako, albo wszystkę majętność domu swego daje.

³¹uhvaćen, on sedmerostruko vraća i plaća svim imanjem kuće svoje.

³²Lecz cudzołożący z niewiastą głupi jest, a kto chce zatracić duszę swoję, ten to czyni.

³²Nerazuman je, dakle, tko se upušta s preljubnicom; dušu svoju gubi koji tako čini.

³³Karanie i zelżywość odniesie, a haóba jego nie będzie zgładzona.

³³Bruke i sramote dopada i rug mu se nikad ne briše.

³⁴Bo zawisna miłość jest zapalczywością męża, a nie sfolguje w dzieó pomsty.

³⁴Jer bijesna je ljubomornost u muža: on ne zna za milost u osvetni dan;

³⁵Nie będzie miał względu na żaden okup, ani przyjmie, chociażby mu najwięcej darów dawano.

³⁵ne pristaje ni na kakav otkup i ne prima ma kolike mu darove dao.