¹Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;

¹Mudrost je sazidala sebi kuću, i otesala sedam stupova.

²Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;

²Poklala je svoje klanice, pomiješala svoje vino i postavila svoj stol.

³A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:

³Poslala je svoje djevojke da objave svrh gradskih visina:

⁴Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:

⁴"Tko je neiskusan, neka se svrati ovamo!" A nerazumnima govori:

⁵Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.

⁵"Hodite, jedite od mojega kruha i pijte vina koje sam pomiješala.

⁶Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.

⁶Ostavite ludost, da biste živjeli, i hodite putem razboritosti."

⁷Kto strofuje naśmiewcę, odnosi haóbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.

⁷Tko poučava podrugljivca, prima pogrdu, i tko prekorava opakoga, prima ljagu.

⁸Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.

⁸Ne kori podsmjevača, da te ne zamrzi; kori mudra, da te zavoli.

⁹Uczyó to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.

⁹Pouči mudroga, i bit će još mudriji; uputi pravednoga, i uvećat će se njegovo znanje.

¹⁰Początek mądrości jest bojaźó Paóska, a umiejętność świętych jest rozum.

¹⁰Gospodnji strah početak je mudrosti, a razboritost je spoznaja Presvetog.

¹¹Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.

¹¹"Po meni ti se umnožavaju dani i množe ti se godine života.

¹²Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.

¹²Ako si mudar, sebi si mudar; budeš li podsmjevač, sam ćeš snositi."

¹³Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;

¹³Gospođa ludost puna je strasti, prosta je i ne zna ništa.

¹⁴A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,

¹⁴I sjedi na vratima svoje kuće na stolici, u gradskim visinama,

¹⁵Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:

¹⁵te poziva one koji prolaze putem, koji ravno idu svojim stazama:

¹⁶Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:

¹⁶"Tko je neiskusan, neka se svrati ovamo!" I nerazumnomu govori:

¹⁷Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.

¹⁷"Kradena je voda slatka i ugodno je potajno jesti kruh."

¹⁸Ale prostak nie wie, że tam są umarli, a ci, których wezwała, są w głębokościach grobu.

¹⁸A on ne zna da su Sjene ondje, da uzvanici njezini počivaju u Podzemlju.