¹Panie! przeczże stoisz z daleka? przeczże się ukrywasz czasu ucisku?

¹LAMED Zašto, Jahve, stojiš daleko, zašto se skrivaš u dane tjeskobe?

²Złośnik z hardości prześladuje ubogiego; niechajże będą uchwyceni w chytrych zamysłach, które zamyślają.

²Obijesni bezbožnik jadnika goni, u zamke ga hvata koje mu postavi.

³Bo się chlubi niezbożnik w pożądliwościach duszy swojej, a łakomy błogosławi sobie a draźni Pana.

³Bezbožnik se pohlepom hvali, NUN lakomac psuje i Jahvu prezire.

⁴Niepobożny dla pychy, którą po sobie pokazuje, nie pyta się o Boga; wszystka myśl jego, że niemasz Boga.

⁴Bezbožnik zbori u obijesti svojoj: "Ne, istrage nema! TÓa ni Boga nema!" I u tome sva mu je misao.

⁵Darzą mu się drogi jego na każdy czas; dalekie są sądy twoje od niego; sapa przeciwko wszystkim nieprzyjaciołom swym.

⁵Puti su mu svagda uspješni, na sudove tvoje on i ne misli, sve protivnike svoje prezire.

⁶Mówi w sercu swem: Nie będę wzruszony od narodu do narodu; bo się nie boję złego.

⁶U srcu veli: "Neću posrnuti! Ni u kojem koljenu neću biti nesretan."

⁷Usta jego pełne są złorzeczeóstwa, i chytrości, i zdrady; pod językiem jego uprzykrzenie i nieprawość.

⁷PE Usta mu puna kletve, lukavstva i prijevare, pod jezikom njegovim muka i nesreća.

⁸Siedzi, czyhając we wsiach, w skrytościach zabija niewinnego; oczy jego upatrują ubogiego.

⁸U zasjedi čuči pokraj ograda, potajno ubija nevina, AJIN očima siromaha vreba.

⁹Czyha w skrytem miejscu, jako lew w jamie swojej; dybie jakoby uchwycił ubogiego, ułapiwszy go ciągnie do sieci swojej.

⁹U zaklonu sjedi k'o lav u pećini, vreba da opljačka jadnika i da ga povuče u mrežu.

¹⁰Przypada, przytula się, i rzuca się mocą swoją na wiele ubogich.

¹⁰Pritajen čuči na zemlji, od nasilja mu siromasi padaju.

¹¹Mówi w sercu swem: Zapomnałci tego Bóg; zakrył oblicze swoje, nie ujrzy na wieki.

¹¹U srcu svome veli: "ZÓaboravi Gospod, odvrati lice i nikoga ne vidi!"

¹²Powstaóże, Panie Boże! podnieś rękę twoję; nie zapominajże ubogich.

¹²KOF Ustani, Gospode Bože, podigni ruku, ne zaboravi siromaha.

¹³Przeczże niezbożnik draźni Boga, mówiąc w sercu swem: Nie będziesz się o tem pytał?

¹³Zašto da bezbožnik prezire Boga, zašto da kaže u srcu: "Neće kazniti!"

¹⁴Ale ty widzisz ucisk, i krzywdę upatrujesz, abyś im odpłacił ręką twą; na ciebieć się spuścił ubogi, tyś jest pomocnikiem sierocie.

¹⁴REŠ Jer ti vidiš, gledaš jad i nevolju, u ruci je mjeriš. Siromah se tebi predaje, ubogu ti si pomoć!

¹⁵Potrzyj ramię niepobożnego i złośnika, dowiaduj się o jego niezbożności, aż go nie stanie.

¹⁵ŠIN Pakosnu grešniku satri mišicu, kazni mu pakost da je više ne bude!

¹⁶Pan jest królem na wieki wieczne; ale narody zginą z ziemi jego.

¹⁶Jahve je kralj u vijeke vjekova, iz zemlje njegove nestat će pogana.

¹⁷Żądości pokornych wysłuchiwasz, Panie! utwierdzasz serca ich, nachylasz ku nim ucha twojego.

¹⁷TAU Počuj, o Jahve, čežnju siromašnih, okrijepi im srce, uho prikloni:

¹⁸Abyś sąd uczynił sierocie i chudzinie, aby go więcej nie trapił człowiek śmiertelny na ziemi.

¹⁸da zaštitiš pravo ubogih i tlačenih, da straha više ne zadaje čovjek zemljanÄi.