1Nad rzekami Babiloóskiemi, tameśmy siadali i płakali, wspominając na Syon.
1Na obali rijeka babilonskih sjeđasmo i plakasmo spominjući se Siona;
2Na wierzbach, które są w nim, zawieszaliśmy harfy nasze.
2o vrbe naokolo harfe svoje bijasmo povješali.
3A gdy nas tam pytali ci, którzy nas zawiedli w niewolę, o słowa pieśni, (chociażeśmy byli zawiesili pieśni radości,)mówiąc: Śpiewajcie nam pieśó z pieśni Syoóskich,
3I tada naši tamničari zaiskaše od nas da pjevamo, porobljivači naši zaiskaše da se veselimo: "Pjevajte nam pjesmu sionsku!"
4Odpowiedzieliśmy: Jakoż mamy śpiewać pieśó Paóską w ziemi cudzoziemców?
4Kako da pjesmu Jahvinu pjevamo u zemlji tuđinskoj!
5Jeźliże cię zapomnę, o Jeruzalemie! niech zapomni sama siebie prawica moja.
5Nek' se osuši desnica moja, Jeruzaleme, ako tebe zaboravim!
6Niech przylgnie język mój do podniebienia mego, jeźlibym na cię nie pomniał, jeźlibym nie przełożył Jeruzalemu nad najwiekszę wesele moje.
6Nek' mi se jezik za nepce prilijepi ako spomen tvoj smetnem ja ikada, ako ne stavim Jeruzalem vrh svake radosti svoje!
7Wspomnij, Panie! na synów Edomskich, i na dzieó Jeruzalemski, w który mówili: Poburzcie, poburzcie aż do gruntu w nim.
7Ne zaboravi, Jahve, sinovima Edoma kako su u dan kobni Jeruzalemov vikali oni: "Rušite! Srušite ga do temelja!"
8O córko Babiloóska! i ty będziesz spustoszona. Błogosławiony, któryć odda nagrodę twoję, za to, coś nam złego uczyniła.
8Kćeri babilonska, pustošiteljice, blažen koji ti vrati milo za drago za sva zla što si nam ih nanijela!
9Błogosławiony, który pochwyci i roztrąci dziatki twe o skałę.
9Blažen koji zgrabi i smrska o stijenu tvoju dojenčad!