1(Przedniejszemu śpiewakowi pieśó Dawida, sługi Paóskiego, który mówił do Pana słowa tej pieśni onego dnia, gdy go Pan wyrwał z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego, i z ręki Saulowej; i rzekł:)
1Učitelju zbora. Od Jahvina sluge Davida koji Jahvi ispjeva ovu pjesmu u onaj dan kad ga Jahve oslobodi iz ruku neprijatelja
2Rozmiłuję się ciebie, Panie, mocy moja!
2Ljubim te, Jahve, kreposti moja!
3Pan opoką moją, twierdzą moją, i wybawicielem moim; Bóg mój skała moja, w nim będę ufał; tarcza moja, i róg zbawienia mego, ucieczka moja.
3Jahve, hridino moja, utvrdo moja spase moj; Bože moj, pećino moja kojoj se utječem, štite moj, snago spasenja moga, tvrđavo moja!
4Wzywałem Pana chwalebnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony.
4Zazvat ću Jahvu, hvale predostojna, i od dušmana bit ću izbavljen.
5Ogarnęły mię były boleści śmierci, a potoki niepobożnych zatrwożyły mię.
5Valovi smrti okružiše mene, prestraviše me bujice pogubne.
6Boleści grobu ogarnęły mię były, zachwyciły mię sidła śmierci.
6Užad Podzemlja sputiše me, smrtonosne zamke padoše na me:
7W utrapieniu mojem wzywałem Pana, i wołałem do Boga mego; wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przed oblicznością jego przyszło do uszów jego.
7u nevolji zazvah Jahvu i Bogu svome zavapih. Iz svog Hrama zov mi začu, i vapaj moj mu do ušiju doprije.
8Tedy się ziemia wzruszyła i zadrżała, a fundamenty gór zatrząsnęły się, i wzruszyły się od gniewu jego.
8I zemlja se potrese i uzdrhta, uzdrmaše se temelji gora, pokrenuše se, jer On gnjevom planu.
9Występował dym z nozdrzy jego, węgle się rozpaliły od niego.
9Iz nosnica mu dim se diže, iz usta mu oganj liznu, ugljevlje živo od njega plamsa.
10Nakłonił niebios, i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.
10On nagnu nebesa i siđe, pod nogama oblaci mu mračni.
11A wsiadłszy na Cheruba, latał; latał na skrzydłach wiatrowych.
11Na keruba stade i poletje; na krilima vjetra zaplovi.
12Uczynił sobie z ciemności ukrycie, około siebie namiot swój z ciemnych wód, i z gęstych obłoków.
12Ogrnu se mrakom kao koprenom, prekri se tamnim vodama i oblacima tmastim,
13Od blasku przed nim rozeszły się obłoki jego, grad i węgle ogniste.
13od blijeska pred licem njegovim užga se ugljevlje plameno.
14I zagrzmiał na niebie Pan, a Najwyższy wydał głos swój, grad i węgle ogniste.
14Jahve s neba zagrmje, Svevišnjega glas se ori.
15Wypuścił strzały swe, i rozproszył ich, a błyskawicami gęstemi rozgromił ich.
15Odape strijele i dušmane rasu, izbaci munje i na zemlju ih obori.
16I okazały się głębokości wód, a odkryte są grunty świata na fukanie twoje, Panie! i na tchnienie wiatru nozdrzy twoich.
16Morska se dna pokazaše, i temelji svijeta postaše goli od strašne prijetnje Jahvine, od olujna daha gnjeva njegova.
17Posławszy z wysokości zachwycił mię; wyciągnął mię z wód wielkich.
17On pruži s neba ruku i mene prihvati, iz silnih voda on me izbavi.
18Wyrwał mię od mocnego nieprzyjaciela mego, i od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.
18Od protivnika moćnog mene oslobodi, od dušmana mojih jačih od mene.
19Uprzedzili mię byli w dzieó utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.
19Navališe na me u dan zlosretni, ali me Jahve zaštiti,
20Wywiódł mię na przestrzeóstwo; wyrwał mię, iż mię umiłował.
20na polje prostrano izvede me, spasi me jer sam mu mio.
21Nagrodził mi Pan według sprawiedliwości mojej; według czystości rąk moich oddał mi.
21Po pravednosti mojoj Jahve mi uzvrati, po čistoći ruku mojih on me nagradi,
22Bom strzegł dróg Paóskich, anim odstąpił niezbożnie od Boga mego.
22jer čuvah putove Jahvine, od Boga se svoga ne udaljih.
23Bom miał wszystkie sądy jego przed oczyma memi, a ustaw jego nie odrzucałem od siebie.
23Odredbe njegove sve su mi pred očima, zapovijedi njegove nisam odbacio,
24Owszem, byłem szczerym przed nim, a strzegłem się od nieprawości mojej.
24do srži odan njemu sam bio, čuvam se grijeha svakoga.
25Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich, która była przed oczyma jego.
25Jahve mi po pravdi mojoj vrati, čistoću ruku mojih vidje.
26Ty, Panie! z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z mężem szczerym szczerze sobie postąpisz.
26S prijateljem ti si prijatelj, poštenu poštenjem uzvraćaš.
27Z uprzejmym uprzejmie się obejdziesz, a z przewrotnym przewrotnie sobie postąpisz;
27S čovjekom čistim ti si čist, a lukavca izigravaš,
28Albowiem ty lud utrapiony wybawisz, a oczy wyniosłe poniżysz.
28jer narodu poniženu spasenje donosiš, a ponižavaš oči ohole.
29Ty zaiste rozświecisz pochodnię moję; Pan, Bóg mój, oświeci ciemności moje.
29Jahve, ti moju svjetiljku užižeš, Bože, tminu moju obasjavaš:
30Gdyż z tobą przebiłem się przez wojsko, a z Bogiem moim przeskoczyłem mur.
30s tobom udaram na čete dušmanske, s Bogom svojim preskačem zidine.
31Droga Boża doskonała jest; słowo Paóskie jest ogniem wypławione. Tarczą jest wszystkich, którzy w nim ufają.
31Savršeni su puti Gospodnji, i riječ je Božja ognjem kušana. On, samo on, štit je svima koji se k njemu utječu.
32Bo któż jest Bóg, oprócz Pana? a kto opoką, oprócz Boga naszego?
32Jer tko je Bog osim Jahve? Tko li je hridina osim Boga našega?
33On jest Bogiem, który mię opasuje mocą, a czyni prostą drogę moję.
33Taj Bog me snagom opasuje, stere mi put besprijekoran,
34Krzepi nogi moje jako jelenie, a na wysokich miejscach moich stawia mię.
34noge mi dade brze k'o u košute i postavi me na visine čvrste,
35Çwiczy ręce moje do boju, tak, iż kruszę łuk miedziany ramionami swemi.
35ruke mi za borbu uvježba i mišice da luk mjedeni napinju.
36Dałeś mi też tarcz zbawienia twego, a prawica twoja podpierała mię, i dobrotliwość twoja uwielmożyła mię.
36Daješ mi štit svoj koji spasava, tvoja me desnica drži, tvoja me brižljivost uzvisi.
37Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak, że się nie zachwiały golenie moje.
37Pouzdanje daješ mom koraku, i noge mi više ne posrću.
38Goniłem nieprzyjaciół moich, a doścignąłem ich: i nie wróciłem się, ażem ich wytracił.
38Pognah svoje dušmane i dostigoh, i ne vratih se dok ih ne uništih.
39Poraziłem ich tak, iż nie mogli powstać; upadli pod nogi moje.
39Obaram ih, ne mogu se dići, padaju, pod nogama mi leže.
40Tyś mię opasał mocą ku bitwie; powstawających przeciwko mnie obaliłeś pod mię.
40Ti me opasa snagom za borbu, a protivnike moje meni podloži.
41Podałeś mi tył nieprzyjaciół moich, abym tych, którzy mię nienawidzą, wykorzenił.
41Ti dušmane moje u bijeg natjera, i rasprših one koji su me mrzili.
42Wołalić, ale nie był, ktoby ich wybawił; do Pana, ale ich nie wysłuchał.
42Vapiju u pomoć - nikog da pomogne; vapiju Jahvi - ne odaziva se.
43I potarłem ich, jako proch od wiatru; jako błoto na ulicach podeptałem ich.
43Smrvih ih kao prah na vjetru, zgazih ih k'o blato na putu.
44Wyrwałeś mię od zwad ludzkich, a postawiłeś mię głową narodom; lud, któregom nie znał, służył mi.
44Ti me izbavi od bune u mom narodu, postavi me glavarom pogana, puk koji ne poznavah služi mi.
45Skoro usłyszeli, byli mi posłuszni; cudzoziemcy obłudnie mi się poddawali.
45Svaki moj šapat pokorno on sluša, sinovi tuđinci meni laskaju;
46Cudzoziemcy opadli, a drżeli w zamknieniach swoich.
46sinovi tuđinski gube srčanost, izlaze dršćuć' iz svojih utvrda.
47Żyje Pan, błogosławiona opoka moja; przetoż niech będzie wywyższony Bóg zbawienia mego.
47Živio Jahve! Blagoslovljena hridina moja! Neka se uzvisi Bog, spasenje moje!
48Bóg jest, który mi zleca pomsty, i podbija mi narody.
48Bog koji mi daje osvetu i narode meni pokorava.
49Tyś wybawiciel mój od nieprzyjaciół moich; tyś mię nad powstawających przeciwko mnie wywyższył; od męża drapieżnego wyrwałeś mię.
49Od dušmana me mojih izbavljaš i nad protivnike me moje izdižeš, ti mene od čovjeka silnika spasavaš.
50Przetoż cię, Panie! będę wyznawał między narodami, a będę śpiewał imieniowi twemu.
50Zato te slavim, Jahve, među pucima i psalam pjevam tvome Imenu:
51Boś zacnie wybawił króla swego, a czynisz miłosierdzie pomazaócowi swemu Dawidowi, i nasieniu jego, aż na wieki.
51umnožio si pobjede kralju svojemu, pomazaniku svome milost si iskazao, Davidu i potomstvu njegovu navijeke.