1(Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm.)
1Zborovođi. Sinova Korahovih. Psalam.
2Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
2Poslušajte ovo, svi narodi, čujte, svi stanovnici zemlje,
3Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!
3vi, djeco puka, i vi, odličnici, bogati i siromašni zajedno!
4Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
4Moja će usta zboriti mudrost, i moje srce misli razumne.
5Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.
5K poučnoj izreci priklonit ću uho, uz harfu ću izložit' svoju zagonetku.
6Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
6Što da se bojim u danima nesreće kad me opkoli zloba izdajica
7Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
7koji se u blago svoje uzdaju i silnim se hvale bogatstvom?
8Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zaó.
8TÓa nitko sebe ne može otkupit' ni za se dati Bogu otkupninu:
9(Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)
9životu je cijena previsoka, i nikada je neće platiti
10Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.
10tko želi živjeti dovijeka i ne vidjeti jamu grobnu.
11Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.
11Jer, i mudri umiru, pogiba i luđak i bezumnik: bogatstvo svoje ostavlja drugima.
12Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.
12Grobovi im kuće zasvagda, stanovi njihovi od koljena do koljena, sve ako se zemlje nazivale imenima njihovim.
13Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.
13Čovjek koji nerazumno živi sličan je stoci koja ugiba.
14Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. Sela.
14Takav je put onih koji se ludo uzdaju, to je konac onih koji uživaju u sreći:
15Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego.
15Poput stada redaju se u Podzemlju, smrt im je pastir, a dobri njima vladaju. Njihova će lika brzo nestati, Podzemlje će im biti postojbina.
16Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. Sela.
16A moju će dušu Bog ugrabiti Podzemlju iz pandža i milostivo me primiti.
17Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.
17Ne boj se ako se tko obogati i ako se poveća blago doma njegova:
18Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.
18kad umre, ništa neće ponijeti sa sobom, i blago njegovo neće s njime sići.
19A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:
19Ako se u životu držao sretnim - "Govorit će se da ti je dobro bilo!" -
20Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.
20i on će doći u skup otaca svojih, gdje svjetlosti više vidjeti neće.
21Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.
21Čovjek koji nerazumno živi sličan je stoci koja ugiba.