1Psalm Asafowi podany. Bóg nad Bogami, Pan mówił i przyzwał ziemię od wschodu słoóca aż do zachodu jego.
1Psalam. Asafov. Bog nad bogovima, Jahve, govori i zove zemlju od izlaza sunčeva do zalaza.
2Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.
2Sa Siona predivnog Bog zablista:
3Przyjdzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogieó przed twarzą jego będzie pożerał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.
3Bog naš dolazi i ne šuti. Pred njim ide oganj što proždire, oko njega silna bjesni oluja.
4Przyzwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądził lud swój.
4On zove nebesa odozgo i zemlju da sudi narodu svojemu:
5Mówiąc: Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze.
5"Saberite mi sve pobožnike koji žrtvom Savez sa mnom sklopiše!"
6Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość jego; albowiem sam Bóg jest sędzią. Sela.
6Nebesa objavljuju pravednost njegovu: on je Bog sudac!
7Słuchaj, ludu mój! a będę mówił; słuchaj, Izraelu! a oświadczę się przed tobą: Jam Bóg, Bóg twój Jam jest.
7"Slušaj, narode moj, ja ću govoriti, o Izraele, svjedočit ću protiv tebe: ja, Bog - Bog tvoj!
8Nie będę cię z ofiar twoich winił, ani całopalenia twego, które są zawsze przedemną.
8Ne korim te zbog žrtava tvojih - paljenice su tvoje svagda preda mnom.
9Nie wezmę z domu twojego cielca, ani z okołu twego kozłów.
9Neću od doma tvog' uzet junca, ni jaraca iz tvojih torova:
10Albowiem mój jest wszelki zwierz leśny, i tysiące bydła po górach.
10tÓa moje su sve životinje šumske, tisuće zvjeradi u gorama mojim.
11Znam wszystko ptastwo po górach, i zwierz polny jest przedemną.
11Znam sve ptice nebeske, moje je sve što se miče u poljima.
12Będęli łaknął, nie rzekęć o to; bo mój jest okrąg ziemi, i napełnienie jego.
12Kad bih ogladnio, ne bih ti rekao, jer moja je zemlja i sve što je ispunja.
13Izali jadam mięso wołowe? albo pijam krew kozłową?
13Zar da ja jedem meso bikova ili da pijem krv jaraca?
14Ofiaruj Bogu chwałę, i oddaj Najwyższemu śluby twoje;
14Prinesi Bogu žrtvu zahvalnu, ispuni Višnjemu zavjete svoje!
15A wzywaj mię w dzieó utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.
15I zazovi me u dan tjeskobe: oslobodit ću te, a ti ćeš me slaviti."
16Lecz niezbożnemu rzekł Bóg: Cóżci do tego, że opowiadasz ustawy moje, a bieżesz przymierze moje w usta twoje?
16A grešniku Bog progovara: "Što tumačiš naredbe moje, što mećeš u usta Savez moj?
17Ponieważ masz w nienawiści karność, i zarzuciłeś słowa moje za się.
17Ti, komu stega ne prija, te riječi moje iza leđa bacaš?
18Widziszli złodzieja, bieżysz z nim, a z cudzołożnikami masz skład twój.
18Kad tata vidiš, s njime se bratimiš i družiš se s preljubnicima.
19Usta twoje rozpuszczasz na złe, a język twój składa zdrady.
19Svoja si usta predao pakosti, a jezik ti plete prijevare.
20Zasiadłszy mówisz przeciwko bratu twemu, a lżysz syna matki twojej.
20U društvu na brata govoriš i kaljaš sina matere svoje.
21Toś czynił, a Jam milczał; dlategoś mniemał, żem ja tobie podobny, ale będę cię karał, i stawięć to przed oczy twoje.
21Sve si to činio, a ja da šutim? Zar misliš da sam ja tebi sličan? Pokarat ću te i stavit ću ti sve to pred oči."
22Zrozumiejcież to wżdy teraz, którzy zapominacie Boga, bym was snać nie porwał, a nie będzie ktoby was wyrwał.
22Shvatite ovo svi vi koji Boga zaboraviste, da vas ne pograbim i nitko vas spasiti neće.
23Kto mi ofiaruje chwałę, uczci mię; a temu, który naprawia drogę swą, ukażę zbawienie Boże.
23Pravo me štuje onaj koji prinosi žrtvu zahvalnu: i onomu koji hodi stazama pravim - njemu ću pokazati spasenje svoje.