¹(Przedniejszemu śpiewakowi psalm i pieśó Dawidowa.)

¹Zborovođi. Psalam. Davidov. Pjesma.

²Tobie przynależy, o Boże! chwała na Syonie, a tobie ślub ma być oddany.

²Bože, tebi dolikuje hvalospjev sa Sionu, tebi se ispunja zavjet -

³Ty wysłuchiwasz modlitwy; przetoż do ciebie przychodzi wszelkie ciało.

³ti molitve uslišuješ. Svaka pÓut dolazi k tebi

⁴Wielkie nieprawości, które wzięły górę nad nami, i przestępstwa nasze ty oczyszczasz.

⁴pod teretom grijeha. Naši nas prijestupi taru, ti ih pomiruješ.

⁵Błogosławiony, kogo ty obierasz a przyjmujesz, aby mieszkał w sieniach twoich; będziemy nasyceni dobrami domu twego, w świątnicy kościoła twego.

⁵Blažen kog izabra i k sebi uze: on boravi u dvorima tvojim. Daj da se nasitimo dobrima Doma tvoga i svetošću tvoga Hrama.

⁶Przedziwne rzeczy podług sprawiedliwości mówisz do nas, Boże zbawienia naszego, nadziejo wszystkich krajów ziemi, i morza dalekiego!

⁶Čudesno nas uslišuješ u pravednosti svojoj, o Bože, spasenje naše, nado svih krajeva svijeta i mora dalekih.

⁷Który utwierdzasz góry mocą swoją, siłą przepasany będąc;

⁷Učvršćuješ bregove jakošću svojom silom opasÄan.

⁸Który uśmierzasz szum morski, szum nawałności jego, i wzruszenie narodów,

⁸Krotiš huku mora, huku valova i buku naroda.

⁹Tak, że się bać muszą cudów twoich, którzy mieszkają na krajach ziemi; których nastawaniem poranku i wieczora do wesela pobudzasz.

⁹Oni što žive nakraj svijeta boje se znamenja tvojih; dveri jutra i večeri radošću napunjaš.

¹⁰Nawiedzasz ziemię, i odwilżasz ją; obficie ją ubogacasz strumieniem Bożym, napełnionym wodami, i gotujesz zboże ich, gdy ją tak przyprawiasz.

¹⁰Ti pÓohodÄi zemlju i ti je nÓatopÄi, ÓobogatÄi nju veoma. Božja se rijeka vodom napuni, ti pripravi ljudima žito. Ovako pripremi zemlju:

¹¹Zagony jej napawasz, bruzdy jej zniżasz, dżdżami ją odmiękczasz, a urodzajom jej błogosławisz.

¹¹brazde joj natopi, grude joj poravna; kišom je omekša, usjeve joj blagoslovi.

¹²Koronujesz rok dobrocią twą, a ścieżki twoje skrapiasz tłustością.

¹²Ti okruni godinu dobrotom svojom, plodnost niče za stopama tvojim.

¹³Skrapiasz pastwiska na pustyniach; tak, że i pagórki radością przepasane bywają.

¹³Pustinjski pašnjaci kaplju od obilja, brežuljci se pašu radošću.

¹⁴Przyodziewają się pola stadami owiec, a doliny okrywają się zbożem; tak, że wykrzykają i śpiewają.

¹⁴Njive se kite stadima, doline se pokrivaju žitom: svagdje klicanje, pjesma.