1(Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy ku śpiewaniu.)
1Zborovođi. Davidov. Psalam. Pjesma.
2Powstanie Bóg, a będą rozproszeni nieprzyjaciele jego, i pouciekają przed twarzą jego ci, którzy go mają w nienawiści.
2Bog nek' ustane! Razbježali se dušmani njegovi! Svi mrzitelji njegovi pobjegli pred njim!
3Jako bywa dym rozpędzony, tak ich rozpędzasz: jako się wosk rozpływa od ognia, tak niezbożnicy poginą przed obliczem Bożem.
3Kao što dim iščezava, i njih neka nestane! Kako se vosak topi na ognju, nek' nestane grešnika pred licem Božjim!
4Ale sprawiedliwi weselić się i radować będą przed obliczem Bożem, i pląsać będą od radości.
4Pravedni neka se raduju, neka klikću pred Bogom, neka kliču od radosti.
5Śpiewajcie Bogu, śpiewajcie psalmy imieniowi jego; gotujcie drogę temu, który jeździ na obłokach. Pan jest imię jego, radujcież się przed obliczem jego.
5Pjevajte Bogu, slavite mu ime! Poravnajte put onome koji ide pustinjom - kojemu je ime Jahve - i kličite pred njim!
6Ojcem jest sierót, i sędzią wdów, Bogiem w przybytku swym świętym.
6Otac sirota, branitelj udovica, Bog je u svom svetom šatoru.
7Bóg, który samotne w rodowite domy rozmnaża, wywodzi więźniów z oków; ale odporni mieszkać muszą w ziemi suchej.
7Napuštene okućit će Jahve, sužnjima pružit' sretnu slobodu: buntovnici samo ostaše u sažganoj pustinji.
8Boże! gdyś wychodził przed obliczem ludu twego, gdyś chodził po puszczy; Sela,
8Kad si stupao, Bože, pred narodom svojim, dok si prolazio pustinjom,
9Ziemia się trzęsła, także i niebiosa rozpływały się przed obliczem Bożem, i ta góra Synaj drżała przed twarzą Boga, Boga Izraelskiego.
9tresla se zemlja, nebo se rosilo pred Bogom, Sinaj drhtao pred Bogom, Bogom Izraela.
10Deszcz obfity spuszczałeś hojnie, o Boże! na dziedzictwo twoje, a gdy omdlewało, tyś je zaś otrzeźwiał.
10Blagoslovljen dažd pustio si, Bože, na baštinu svoju, okrijepio je umornu.
11Zastępy twoje mieszkają w niem, któreś ty dla ubogiego nagotował dobrocią twoją, o Boże!
11Stado se tvoje nastani u njoj, u dobroti, Bože, ti je spremi siromahu.
12Pan dał słowo swe, i tych, którzy pociechy zwiastowali, zastęp wielki mówiących.
12Jahve riječ zadaje, veliko je mnoštvo radosnih vjesnika:
13Królowie z wojskami uciekali, uciekali: ale ta, która przyglądała domu, dzieliła łupy.
13kraljevi vojska bježe te bježe, domaćice plijen dijele.
14Chociażeście leżeć musieli między kotłami, przecież będziecie jako gołębica, mająca pióra posrebrzone, a której skrzydła jako żółte złoto.
14Dok vi počivaste među stadima, krila golubice zablistaše srebrom, a njeno perje žućkastim zlatom:
15Gdy Wszechmogący rozproszy królów w tej ziemi, wybielejesz jako śnieg na górze Salmon.
15ondje Svemogući razbijaše kraljeve, a ona poput snijega zablista na Salmonu.
16Na górze Bożej, na górze Basaóskiej, na górze pogórczystej, na górze Basaóskiej.
16Božanska je gora gora bašanska vrletna.
17Przeczże wyskakujecie góry pogórczyste? na tejci górze ulubił sobie Bóg mieszkanie, tamci Pan będzie mieszkał na wieki.
17Zašto vi, gore vrletne, zavidno gledate na goru gdje se svidje Bogu prebivati? Jahve će na njoj boraviti svagda!
18Wozów Bożych jest dwadzieścia tysięcy, wiele tysięcy Aniołów; ale Pan między nimi jako na Synaj w świątnicy przebywa.
18Božja su kola bezbrojna, tisuću tisuća: Jahve sa Sinaja u Svetište dolazi!
19Wstąpiłeś na wysokość, wiodłeś pojmanych więźniów, nabrałeś darów dla ludzi, i najodporniejszych, Panie Boże! przywiodłeś, aby mieszkali z nami.
19Na visinu uzađe vodeći sužnje, na dar si ljude primio, pa i one što ne žele prebivati kod Boga.
20Błogosławiony Pan; na każdy dzieó hojnie nas opatruje dobrami swemi Bóg zbawienia naszego. Sela.
20Blagoslovljen Jahve dan za danom, nosi nas Bog, naš Spasitelj.
21On jest Bóg nasz, Bóg obfitego zbawienia; panujący Pan z śmierci wywodzi.
21Bog naš jest Bog koji spasava, Jahve od smrti izbavlja.
22Zaiste Bóg zrani głowę nieprzyjaciół swoich, i wierzch głowy włosami nakryty chodzącego w grzechach swoich.
22Zaista, Bog će satrti glave dušmana svojih, kuštravo tjeme onog što hodi u grijesima.
23Rzekł Pan: Wyprowadzę zaś swoich jako z Basan, wywiodę ich zaś z głębokości morskiej.
23Reče Gospodin: "Iz Bašana ću ih dovesti, dovest ću ih iz dubine mora,
24Przetoż będzie noga twoja zbroczona we krwi, i język psów twoich we krwi nieprzyjacielskiej.
24da okupaš nogu u krvi, da jezici tvojih pasa imadnu dio od dušmana."
25Widzieli ciągnienia twoje, Boże! ciągnienia Boga mego i króla mego w świątnicy.
25Ulazak ti, Bože, gledaju, ulazak moga Boga i Kralja u Svetište:
26Wprzód szli śpiewacy, a za nimi grający na instrumentach, a w pośrodku panienki bijąc w bębny.
26sprijeda pjevači, za njima svirači, u sredini djevojke s bubnjićima.
27W zgromadzeniach błogosławcie Bogu, błogosławcie Panu, którzyście z narodu Izraelskiego. Tu niech będzie Benjamin maluczki, który ich opanował;
27"U svečanim zborovima slavite Boga, slavite Jahvu, sinovi Izraelovi!"
28Tu książęta Judzcy, i hufy ich, książęta Zabuloóscy, i książęta Neftalimscy.
28Predvodi ih najmlađi, Benjamin, koji ide pred njima, ondje su knezovi Judini sa četama svojim, knezovi Zebulunovi i knezovi Naftalijevi.
29Obdarzył cię Bóg twój siłą; utwierdź, o Boże! to, coś w nas sprawił.
29Pokaži, Bože, silu svoju, silu kojom se, Bože, boriš za nas
30Dla kościoła twego, który jest w Jeruzalemie, będąć królowie dary przynosić.
30iz Hrama svojega u Jeruzalemu! Nek' ti kraljevi darove donose!
31Poraź poczet kopijników, zgromadzenie mocnych wodzów, i ludu bujnego, hardych, chlubiących się kęsem srebra; rozprosz narody pragnące wojny.
31Ukroti neman u trsci, stado bikova s teladi naroda! Neka se prostru pred tobom sa srebrnim žezlima: rasprši narode koji se ratu vesele!
32Przyjdąć zacni książęta z Egiptu: Murzyóska ziemia pospieszy się wyciągnąć ręce swe do Boga.
32Nek' dođu velikani iz Egipta, Etiopija nek' pruži ruke Bogu!
33Królestwa ziemi! śpiewajcież Bogu, śpiewajcie Panu. Sela.
33Sva kraljevstva svijeta, pjevajte Bogu, slavite Jahvu,
34Temu, który jeździ na najwyższych niebiosach od wieczności; oto wydaje głos swój, głos mocy swojej.
34koji se vozi po nebu, po nebu iskonskom! Čuj, glasom grmi, glasom svojim silnim:
35Przyznajcie moc Bogu, nad Izraelem dostojność jego, a wielmożność jego na obłokach.
35"Priznajte silu Božju!" Nad Izraelom veličanstvo njegovo, u oblacima sila njegova!
36Strasznyś jest, o Boże! z świętych przybytków twoich; Bóg Izraelski sam daje moc i siły ludowi swemu. Niechajże będzie Bóg błogosławiony.
36Strašan je Bog iz svojega Svetišta. Bog Izraelov daje moć i silu narodu svojemu. Blagoslovljen Bog!