1(Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm Dawidowy.)
1Zborovođi. Po napjevu "Ljiljani". Davidov.
2Wybaw mię, o Boże! boć przyszły wody aż do duszy mojej.
2Spasi me, Bože: vode mi dođoše do grla!
3Pogrążony jestem w głębokiem błocie, gdzie dna niemasz; przyszedłem w głębokości wód, a nawałność ich porwała mię.
3U duboko blato zapadoh i nemam kamo nogu staviti; u duboku tonem vodu, pokrivaju me valovi.
4Spracowałem się wołając, wyschło gardło moje; ustały oczy moje, gdym oczekiwał Boga mojego.
4Iznemogoh od vikanja, grlo mi je promuklo, oči mi klonuše Boga mog čekajuć'.
5Więcej jest tych, którzy mię mają w nienawiści bez przyczyny, niż włosów na głowie mojej; zmocnili się ci, którzy mię wygubić usiłują, a są nieprzyjaciółmi mymi niesłusznie; czegom nie wydarł, musiałem nagradzać.
5Brojniji su od vlasi na glavi mojoj oni koji me mrze nizašto. Tvrđi su od kostiju mojih oni što mi se nepravedno protive: zar mogu vratiti što nisam oteo?
6Boże! ty znasz głupstwo moje, a występki moje nie są tajne przed tobą.
6Bože, ti znadeš bezumnost moju, moji ti grijesi nisu sakriti.
7Niechajże nie będą zawstydzeni dla mnie ci, którzy na cię oczekują, Panie, Panie zastępów! niech nie przychodzą dla mnie do haóby ci, którzy cię szukają, o Boże Izraelski!
7Nek' se ne postide zbog mene koji se u te uzdaju, Gospode, Jahve nad Vojskama! Neka se ne posrame zbog mene koji traže tebe, Bože Izraelov!
8Bo dla ciebie ponoszę urąganie, a zelżywość okryła oblicze moje.
8Jer zbog tebe podnesoh pogrdu, i stid mi pokri lice.
9Stałem się obcym braciom moim, a cudzoziemcem synom matki mojej,
9Tuđinac postadoh braći i stranac djeci majke svoje.
10Przeto, że gorliwość domu twego zżarła mię, a urąganie urągających tobie przypadło na mię.
10Jer me izjela revnost za Dom tvoj i poruge onih koji se rugaju tebi padoše na me.
11Gdym płakał i trapił postem duszę moję, stało mi się to pohaóbienie.
11Dušu sam postom mučio, okrenulo mi se u ruglo.
12Gdym wziął na się wór miasto szaty, byłem u nich przypowieścią.
12Uzeh kostrijet za haljinu, i postah im igračka.
13Mówili o mnie ci, którzy siedzieli w bramie, a byłem piosnką u tych, którzy pili mocny napój.
13Koji sjede na vratima protiv mene govore, vinopije mi rugalice poju.
14Ale jaobracam modlitwę moję do ciebie, Panie! czas jest upodobania twego; o Boże! według wielkości miłosierdzia twego wysłuchajże mię, dla prawdy zbawienia twego.
14No tebi se molim, Jahve, u vrijeme milosti, Bože; po velikoj dobroti svojoj ti me usliši po svojoj vjernoj pomoći!
15Wyrwij mię z błota, abym nie był pogrążony; niech będę wyrwany od tych, którzy mię nienawidzą, jako z głębokości wód;
15Izvuci me iz blata da ne potonem, od onih koji me mrze izbavi me - iz voda dubokih.
16Aby mię nie zatopiły strumienie wód, i nie pożarła głębia i nie zawarła nademną studnia wierzchu swego.
16Nek' me ne pokriju valovi, nek' me ne proguta dubina, nek' bezdan ne zatvori usta nada mnom!
17Wysłuchajże mię, Panie! boć dobre jest miłosierdzie twoje; według wielkiej litości twojej wejrzyj na mię.
17Usliši me, Jahve, jer je dobrostiva milost tvoja, po velikom milosrđu pogledaj na me!
18Nie zakrywajże oblicza twego od sługi swego, bom jest w utrapieniu; pośpieszże się, wysłuchaj mię.
18Ne sakrivaj lica pred slugom svojim; jer sam u stisci, usliši me brzo!
19Przybliż się do duszy mojej, a wybaw ją; dla nieprzyjaciół moich odkup mię.
19Približi se duši mojoj i spasi je; zbog dušmana mojih oslobodi me!
20Ty znasz pohaóbienie moje, i zelżywość moję, i wstyd mój: przed tobąć są wszyscy nieprzyjaciele moi.
20Ti mi znadeš porugu, stid i sramotu, pred tvojim su očima svi koji me muče.
21Pohaóbienie pokruszyło serce moje, z czegom był żałośny; oczekiwałem, azaliby się mię kto użalił, ale nikt nie był; azaliby mię kto pocieszył, alem nie znalazł.
21Ruganje mi slomilo srce i klonuh; čekao sam da se tko sažali nada mnom, ali ga ne bi; i da me tko utješi, ali ga ne nađoh.
22Owszem, miasto pokarmu podali mi żółć, a w pragnieniu mojem napoili mię octem.
22U jelo mi žuči umiješaše, u mojoj me žeđi octom napojiše.
23Niechajże im będzie stół ich przed nimi sidłem, a szczęście ich na upadek.
23Nek' im stol bude zamka, a žrtvene gozbe stupica!
24Niech się zaćmią oczy ich, aby nie widzieli, a biodra ich niech się zawżdy chwieją.
24Nek' im potamne oči da ne vide, nek' im bokovi zasvagda oslabe!
25Wylij na nich rozgniewanie swoje, a popędliwość gniewu twego niech ich ogarnie.
25Izlij na njih ljutinu, žar tvoga gnjeva nek' ih zahvati!
26Niech będzie mieszkanie ich puste, w namiotach ich niech nikt nie mieszka.
26Njihova kuća nek' opusti, u njihovu šatoru nek' nitko ne stanuje!
27Bo tego, któregoś ty ubił, prześladują, a o boleści poranionych twoich rozmawiają.
27Jer su progonili koga ti pokara, bol povećaše onomu koga ti rani.
28Przydajże nieprawość ku nieprawości ich, a niech nie przychodzą do sprawiedliwości twojej.
28Na njihovu krivnju krivnju još dodaj, ne opravdali se pred tobom!
29Niech będą wymazani z ksiąg żyjących, a z sprawiedliwymi niech nie będą zapisani.
29Nek' budu izbrisani iz knjige živih, među pravednike neka se ne broje!
30Jamci utrapiony, i zbolały; lecz zbawienie twoje, Boże! na miejscu bezpiecznem postawi mię.
30A ja sam jadnik i bolnik - nek' me štiti tvoja pomoć, o Bože!
31Tedy będę chwalił imię Boże pieśnią, a będę je wielbił z dziękczynieniem.
31Božje ću ime hvaliti popijevkom, hvalit ću ga zahvalnicom.
32A będzie to przyjemniejsze Panu, niżeli wół albo cielec rogaty z rozdzielonemi kopytami.
32Bit će to milije Jahvi no bik žrtveni, milije nego junac s papcima i rozima.
33To widząc pokorni rozradują się, szukając Boga, a ożyje serce ich;
33Gledajte, ubogi, i radujte se, nek' vam oživi srce, svima koji Boga tražite.
34Iż wysłuchiwa Pan ubogich, a więźniami swymi nie gardzi.
34Jer siromahe Jahve čuje, on ne prezire sužanja svojih.
35Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich rucha.
35Neka ga hvale nebesa i zemlja, mora i sve što se u njima miče.
36Bógci zaiste zachowa Syon, i pobuduje miasta Judzkie; i będą tam mieszkać, a ziemię tę dziedzicznie otrzymają.
36Jer Bog će spasiti Sion - on će sagradit' gradove Judine - tu će oni stanovat', imati baštinu.
37Także i nasienie sług jego dziedzicznie ją otrzyma, a którzy miłują imię jego, będą w niej mieszkać.
37Baštinit će ga potomci slugu njegovih; prebivat će u njemu oni što ljube ime Božje.