Polish

Croatian

Psalms

71

1W tobie, Panie! nadzieję mam: niech na wieki pohaóbiony nie będę.
1Tebi si, Jahve, utječem, ne daj da se ikada postidim!
2Według sprawiedliwości twej wybaw mię, i wyrwij mię; nakłoó ku mnie ucha twego, i zachowaj mię.
2U pravdi me svojoj spasi i izbavi, prikloni uho k meni i spasi me!
3Bądź mi skałą mieszkania, gdziebym zawżdy uchodził; przykazałeś, aby mię strzeżono; boś ty skałą moją i twierdzą moją.
3Budi mi hrid utočišta i čvrsta utvrda spasenja: jer ti si stijena i utvrda moja.
4Boże mój! wyrwij mię z ręki niezbożnika, z ręki przewrotnego i gwałtownika;
4Bože moj, istrgni me iz ruke zlotvora, iz šake silnika i tlačitelja:
5Albowiemeś ty oczekiwaniem mojem, Panie! Panie! nadziejo moja od młodości mojej.
5jer ti si, o Gospode, ufanje moje, Jahve, uzdanje od moje mladosti!
6Na tobiem spoległ zaraz z żywota; tyś mię wywiódł z żywota matki mojej; w tobie chwała moja zawżdy.
6Na te se oslanjam od utrobe; ti si mi zaštitnik od majčina krila: u te se svagda uzdam.
7Jako dziwowisko byłem u wielu; wszakże tyś jest mocną nadzieją moją.
7Mnogima postadoh čudo, jer ti si mi bio silna pomoć.
8Niechaj będą napełnione usta moje chwałą twoją, przez cały dzieó sławą twoją.
8Usta mi bijahu puna tvoje hvale, slaviše te svaki dan!
9Nie odrzucajże mię w starości mojej; gdy ustanie siła moja, nie opuszczaj mię.
9Ne zabaci me u starosti: kad mi malakšu sile, ne zapusti me!
10Albowiem mówili nieprzyjaciele moi przeciwko mnie, a ci, którzy czyhali na duszę moję, radę uczynili społem,
10Jer govore o meni moji dušmani, i koji me vrebaju složno se svjetuju:
11Mówiąc: Bóg go opuścił, goócież go, a pojmijcie go; boć nie ma, ktoby go wyrwał.
11"Bog ga je napustio; progonite ga i uhvatite jer nema tko da ga spasi!"
12Boże! nie oddalajże się odemnie; o Boże mój! pospieszże się na ratunek mój.
12O Bože, ne stoj daleko od mene, Bože moj, pohitaj mi u pomoć!
13Niechże będą zawstydzeni, niech zginą przeciwnicy duszy mojej; niech będą okryci zelżywością i wstydem, którzy mi szukają złego.
13Neka se postide i propadnu koji traže moj život; nek' se sramotom i stidom pokriju koji mi žele nesreću!
14Aleć ja zawżdy oczekiwać będę, a tem więcej rozszerzę chwałę twoję.
14A ja ću se uvijek uzdati, iz dana u dan hvaleć' te sve više.
15Usta moje opowiadać będą sprawiedliwość twoję, cały dzieó zbawienie twoje, aczkolwiek liczby jego nie wiem.
15Ustima ću naviještati pravednost tvoju, povazdan pomoć tvoju: jer im ne znam broja.
16Przystąpię do wysławiania wszelakiej mocy Pana panującego, będę wspominał własną sprawiedliwość twoję.
16Kazivat ću silu Jahvinu, Gospode, slavit ću samo tvoju pravednost.
17Boże! uczyłeś mię od młodości mojej, i opowiadam aż po dziś dzieó dziwne sprawy twoje.
17Bože, ti mi bijaše učitelj od mladosti moje, i sve do sada naviještam čudesa tvoja.
18A przetoż aż do starości i sędziwości nie opuszczaj mię, Boże! aż opowiem ramię twoje temu narodowi, i wszystkim potomkom moc twoję.
18Ni u starosti, kad posijedim, Bože, ne zapusti me, da kazujem mišicu tvoju naraštaju novom i svima budućima silu tvoju,
19Bo sprawiedliwość twoja, Boże! wywyższona jest, czynisz zaiste rzeczy wielkie. Boże! któż jest podobien tobie?
19i pravednost tvoju, Bože, koja seže do neba, kojom učini velika djela. Bože, tko je kao ti!
20Który, acześ przypuścił na mię wielkie i ciężkie uciski, wszakże zasię do żywota przywracasz mię, a z przepaści ziemskich zasię wywodzisz mię.
20Trpljenja mnoga i velika bacio si na me: ali ti ćeš me opet oživiti i opet me podići iz dubine zemlje.
21Rozmnożysz dostojność moję a zasię ucieszysz mię.
21Povećaj dostojanstvo moje i opet me utješi:
22A ja też wysławiać cię będę na instrumentach muzycznych, i prawdę twoję, Boże mój! będęć śpiewał przy harfie, o Święty Izraelski!
22A ja ću uz harfu slaviti tvoju vjernost, o Bože, svirat ću ti u citaru, Sveče Izraelov!
23Rozradują się wargi moje, gdyć będę śpiewał, i dusza moja, którąś wykupił.
23Moje će usne klicati pjevajuć' tebi i moja duša koju si spasio.
24Nadto i język mój będzie opowiadał przez cały dzieó sprawiedliwość twoję; bo się zawstydzić, i haóbę odnieść musieli ci, którzy szukali nieszczęścia mego.
24I moj će jezik svagda slaviti pravdu tvoju, jer su postiđeni i posramljeni oni što traže moju nesreću.