1Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.
1Molitva. Mojsija, sluge Božjega. Jahve, ti nam bijaše okrilje od koljena do koljena.
2Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.
2Prije nego se rodiše bregovi, prije nego postade kopno i krug zemaljski, od vijeka do vijeka, Bože, ti jesi!
3Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.
3Smrtnike u prah vraćaš i veliš: "Vratite se, sinovi ljudski!"
4Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzieó wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.
4Jer je tisuću godina u očima tvojim k'o jučerašnji dan koji je minuo i kao straža noćna.
5Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.
5Razgoniš ih k'o jutarnji san, kao trava su što se zeleni:
6Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.
6jutrom cvate i sva se zeleni, a uvečer - već se suši i vene.
7Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.
7Zaista, izjeda nas tvoja srdžba i zbunjuje ljutina tvoja.
8Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.
8Naše si grijehe stavio pred svoje oči, naše potajne grijehe na svjetlost lica svojega.
9Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.
9Jer svi naši dani prođoše u gnjevu tvojemu, kao uzdah dovršismo godine svoje.
10Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.
10Zbroj naše dobi sedamdeset je godina, ako smo snažni, i osamdeset; a većina od njih muka je i ništavost: jer prolaze brzo i mi letimo odavle.
11Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?
11Tko će mjeriti žestinu gnjeva tvojega, tko proniknuti srdžbu tvoju?
12Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
12Nauči nas dane naše brojiti, da steknemo mudro srce.
13Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.
13Vrati se k nama, Jahve! TÓa dokle ćeš? Milostiv budi slugama svojim!
14Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.
14Jutrom nas nasiti smilovanjem svojim, da kličemo i da se veselimo u sve dane!
15Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.
15Obraduj nas za dane kad si nas šibao, za ljeta kad smo stradali!
16Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.
16Neka se na slugama tvojim pokaže djelo tvoje i tvoja slava na djeci njihovoj!
17Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!
17Dobrota Jahve, Boga našega, nek' bude nad nama daj da nam uspije djelo naših ruku, djelo ruku naših nek' uspije.