¹Mądra niewiasta buduje dom swój; ale go głupia rękami swemi rozwala.

¹Visdom bygger sit hus,dårskabs hænder river det ned.

²Kto chodzi w szczerości swojej, boi się Pana; ale przewrotny w drogach swoich gardzi nim.

²Hvo redeligt vandrer, frygter HERREN, men den, som går Krogveje, agter ham ringe.

³W ustach głupiego jest rózga hardości; ale wargi mądrych strzegą ich.

³I Dårens Mund er Ris til hans Ryg, for de vise står Læberne Vagt.

⁴Gdzie niemasz wołów, żłób jest próżny; ale siłą wołów mnoży się obfitość zboża.

⁴Når der ikke er Okser, er Laden tom, ved Tyrens Kraft bliver Høsten stor.

⁵Świadek prawdziwy nie kłamie; ale świadek fałszywy mówi kłamstwo.

⁵Sanddru Vidne lyver ikke, det falske Vidne farer med Løgn.

⁶Naśmiewca szuka mądrości, a nie znajduje; ale umiejętność roztropnemu jest snadna.

⁶Spotter søger Visdom, men finder den ikke, til Kundskab kommer forstandig let.

⁷Idź precz od oblicza męża głupiego, gdyż nie znajdziesz przy nim warg umiejętności.

⁷Gå fra en Mand, som er en Tåbe, der mærker du intet til Kundskabs Læber.

⁸Mądrość ostrożnego jest rozumieć drogę swoję, ale głupstwo głupich jest zdrada.

⁸Den kloge i sin Visdom er klar på sin Vej, men Tåbers Dårskab er Svig.

⁹Każdy głupi nakrywa grzech, a między uprzejmymi mieszka przyjaźó.

⁹Med Dårer driver Skyldofret Spot, men Velvilje råder iblandt retsindige.

¹⁰Serce każdego uznaje gorzkość duszy swojej, a do wesela jego nie przymięsza się obcy.

¹⁰Hjertet kender sin egen Kvide, fremmede blander sig ej i dets Glæde.

¹¹Dom niezbożnych zgładzony będzie; ale przybytek cnotliwych zakwitnie.

¹¹Gudløses Hus lægges øde, retsindiges Telt står i Blomst.

¹²Zda się pod czas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokoóczenie jej jest drogą na śmierć.

¹²Mangen Vej synes Manden ret, og så er dens Ende dog Dødens Veje.

¹³Także i w śmiechu boleje serce, a koniec wesela bywa smutek.

¹³Selv under Latter kan Hjertet lide, og Glædens Ende er Kummer.

¹⁴Drogami swemi nasyci się człowiek przewrotnego serca; ale się go chroni mąż dobry.

¹⁴Af sine Veje mættes den frafaldne, af sine Gerninger den, som er god.

¹⁵Prostak wierzy każdemu słowu; ale ostrożny zrozumiewa postępki swoje.

¹⁵Den tankeløse tror hvert Ord, den kloge overtænker sine Skridt.

¹⁶Mądry się boi, i odstępuje od złego; ale głupi dociera, i śmiałym jest.

¹⁶Den vise ængstes og skyr det onde, Tåben buser sorgløs på.

¹⁷Porywczy człowiek dopuszcza się głupstwa, a mąż złych myśli w nienawiści bywa.

¹⁷Den hidsige bærer sig tåbeligt ad, man hader rænkefuld Mand.

¹⁸Głupstwo prostacy dziedzicznie trzymają; ale ostrożni bywają koronowani umiejętnością.

¹⁸De tankeløse giver dårskab i Arv, de kloge efterlader sig Kundskab.

¹⁹źli się kłaniają przed dobrymi, a niepobożni stoją u drzwi sprawiedliwego.

¹⁹Onde må bukke for gode, gudløse stå ved retfærdiges Døre.

²⁰Ubogi bywa i u przyjaciela swego w nienawiści; ale wiele jest tych, którzy bogatego miłują.

²⁰Fattigmand hades endog af sin Ven, men Rigmands Venner er mange.

²¹Bliźnim swym grzesznik pogardza; ale kto ma litość nad ubogimi, błogosławionym jest.

²¹Den, der foragter sin Næste, synder, lykkelig den, der har Medynk med arme.

²²Izali nie błądzą, którzy wymyślają złe? a miłosierdzie i prawda należy tym, którzy wymyślają dobre.

²²De, som virker ondt, farer visselig vild; de, som virker godt, finder Nåde og Trofasthed.

²³W każdej pracy bywa pożytek; ale gołe słowo warg tylko do nędzy służy.

²³Ved al Slags Møje vindes der noget, Mundsvejr volder kun Tab.

²⁴Bogactwo mądrych jest koroną ich; ale głupstwo głupich zostaje głupstwem.

²⁴De vises Krone er Kløgt, Tåbers Krans er Dårskab.

²⁵Świadek prawdziwy wyzwala duszę; ale fałszywy kłamstwo mówi.

²⁵Sanddru Vidne frelser Sjæle; den, som farer med Løgn, bedrager.

²⁶Kto się boi Pana, ma ufanie mocne; a synowie jego ucieczkę mieć będą.

²⁶Den stærkes Tillid er HERRENs Frygt, hans Sønner skal have en Tilflugt.

²⁷Bojaźó Paóska jest źródło żywota ku uchronieniu się sideł śmierci.

²⁷HERRENs Frygt er en Livsens Kilde, derved undgås Dødens Snarer.

²⁸W mnóstwie ludu jest zacność królewska; ale w trosze ludu zniszczenie hetmana.

²⁸At Folket er stort, er Kongens Hæder, Brist på Folk er Fyrstens Fald.

²⁹Nierychły do gniewu jest bogaty w rozum; ale porywczy pokazuje głupstwo.

²⁹Den sindige er rig på Indsigt, den heftige driver det vidt i Dårskab.

³⁰Serce zdrowe jest żywotem ciała; ale zazdrość jest zgniłością w kościach.

³⁰Sagtmodigt Hjerte er Liv for Legemet, Avind er Edder i Benene.

³¹Kto ciemięży ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; ale go czci, kto ma litość nad ubogim.

³¹At kue den ringe er Hån mod hans Skaber, han æres ved Medynk med fattige.

³²Dla złości swojej wygnany bywa niepobożny; ale sprawiedliwy nadzieję ma i przy śmierci swojej.

³²Ved sin Ondskab styrtes den gudløse, ved lydefri Færd er retfærdige trygge.

³³W sercu mądrego odpoczywa mądrość, ale wnet poznać, co jest w sercu głupich.

³³Visdom bor i forstandiges Hjerte, i Tåbers Indre kendes den ikke.

³⁴Sprawiedliwość wywyższa naród; ale grzech jest ku pohaóbieniu narodów.

³⁴Retfærdighed løfter et Folk, men Synd er Folkenes Skændsel.

³⁵Król łaskaw bywa na sługę roztropnego; ale się gniewa na tego, który mu haóbę czyni.

³⁵En klog Tjener har Kongens Yndest, en vanartet rammer hans Vrede.