¹Zatem odpowiedział Ijob i, rzekł:

¹Kaj Ijob respondis kaj diris:

²Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość?

²Certe, vi solaj estas homoj, Kaj kun vi mortos la sagxo.

³Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?

³Mi ankaux havas koron, kiel vi; Mi ne estas malpli valora ol vi; Kiu ne povas paroli tiele?

⁴Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały.

⁴Mi farigxis mokatajxo por mia amiko, Mi, kiu vokadis al Dio kaj estis auxskultata; Virtulo kaj senkulpulo farigxis mokatajxo;

⁵Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu.

⁵Malestimata lucerneto li estas antaux la pensoj de felicxuloj, Pretigita por migrantoj.

⁶Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.

⁶Bonstataj estas la tendoj de rabistoj, Kaj sendangxerecon havas la incitantoj de Dio, Tiuj, kiuj portas Dion en sia mano.

⁷A nawet pytaj się proszę bydląt, a one cię nauczą; i ptastwa niebieskiego, a oznajmi tobie.

⁷Vere, demandu la brutojn, kaj ili instruos vin; La birdojn de la cxielo, kaj ili diros al vi;

⁸Albo się rozmów z ziemią, a ona cię nauczy, i rozpowiedząć ryby morskie.

⁸Aux parolu kun la tero, kaj gxi klarigos al vi; Kaj rakontos al vi la fisxoj de la maro.

⁹Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Paóska sprawiła?

⁹Kiu ne ekscius el cxio cxi tio, Ke la mano de la Eternulo tion faris,

¹⁰W którego ręku jest dusza wszelkiej rzeczy żywej, i duch wszelkiego ciała ludzkiego.

¹⁰De Tiu, en kies mano estas la animo de cxio vivanta Kaj la spirito de cxiu homa karno?

¹¹Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują?

¹¹La orelo esploras ja la parolon, Kaj la palato gustumas al si la mangxajxon.

¹²W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.

¹²La maljunuloj posedas sagxon, Kaj la grandagxuloj kompetentecon.

¹³Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.

¹³CXe Li estas la sagxo kaj la forto; CXe Li estas konsilo kaj kompetenteco.

¹⁴Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy.

¹⁴Kion Li detruas, tio ne rekonstruigxas; Kiun Li ensxlosos, tiu ne liberigxos.

¹⁵On gdy zatrzyma wody, wyschną; a gdy je wypuści, podwracają ziemię.

¹⁵Kiam Li digas la akvon, gxi elsekigxas; Kiam Li fluigas gxin, gxi renversas la teron.

¹⁶U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący.

¹⁶CXe Li estas potenco kaj forto; Lia estas tiu, kiu eraras, kaj tiu, kiu erarigas.

¹⁷On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa.

¹⁷Li irigas konsilistojn kiel erarvagantojn, Kaj la jugxistojn Li faras malsagxaj.

¹⁸On pas królów rozwiązuje, i znowu przepasuje pasem biodra ich.

¹⁸La ligilojn de regxoj Li malligas, Kaj Li ligas per zono iliajn lumbojn.

¹⁹Podaje książęta na łup, a mocarze podwraca.

¹⁹Li erarvagigas la pastrojn Kaj faligas la potenculojn.

²⁰Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera.

²⁰Li mutigas la lipojn de fidinduloj Kaj forprenas de maljunuloj la prudenton.

²¹Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.

²¹Li versxas honton sur eminentulojn Kaj malfirmigas la zonon de potenculoj.

²²On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cieó śmierci.

²²Li malkovras profundajxon el meze de mallumo, Kaj mortan ombron Li elirigas en la lumon.

²³Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go.

²³Li grandigas naciojn kaj pereigas ilin, Disvastigas naciojn kaj forpelas ilin.

²⁴On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej;

²⁴Li senkuragxigas la cxefojn de la popolo de la lando Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja;

²⁵Że macają w ciemnościach, gdzie nie masz światłości, a sprawuje, że błądzą jako pijani.

²⁵Ili palpas en mallumo, en senlumeco; Kaj Li sxanceligxigas ilin kiel ebriuloj.