1A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:
1Kaj tiuj tri viroj cxesis respondi al Ijob, cxar li opiniis sin prava.
2Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.
2Tiam ekflamis la kolero de Elihu, filo de Barahxel, Buzano, el la familio de Ram. Kontraux Ijob ekflamis lia kolero pro tio, ke li opiniis sin pli prava ol Dio;
3Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
3kaj kontraux liaj tri amikoj ekflamis lia kolero pro tio, ke ili ne trovis respondon kaj akuzis Ijobon.
4Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.
4Elihu atendis, dum ili parolis kun Ijob, cxar ili estis pli agxaj ol li.
5Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.
5Sed kiam Elihu vidis, ke ne trovigxas respondo en la busxo de la tri viroj, ekflamis lia kolero.
6I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.
6Kaj ekparolis Elihu, filo de Barahxel, la Buzano, kaj diris: Mi estas juna, kaj vi estas maljunuloj; Tial mi hezitis kaj timis eldiri al vi mian opinion.
7Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
7Mi pensis:La agxo parolu, Kaj la jarmulto montru sagxon.
8Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.
8Sed la spirito en la homoj kaj la spiro de la Plejpotenculo Donas al ili prudenton.
9Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
9Ne la grandaj estas la plej prudentaj, Kaj ne la maljunuloj sole scias jugxi,
10Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
10Tial mi diras:Auxskultu min; Mi ankaux eldiros mian opinion.
11Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
11Jen mi atendis viajn vortojn, Mi atentis vian kompetentecon, GXis vi trovos la gxustan parolon.
12I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
12Sed atentante vin, mi vidis, Ke neniu el vi donas al Ijob moralinstruon, Respondante al liaj paroloj.
13Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
13Ne diru:Ni trovis la sagxon. Dio instruu lin, ne homo.
14Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.
14Li ne direktis al mi siajn vortojn, Kaj per viaj diroj mi ne respondos al li.
15Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.
15Ili perdis la kuragxon, ili ne plu respondis; Mankas al ili vortoj.
16Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.
16Mi atendis, gxis ili cxesos paroli; Sed cxar ili haltis kaj ne plu respondis,
17Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.
17Tial ankaux mi de mia flanko respondos, Mi ankaux eldiros mian opinion.
18Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.
18CXar mi estas plena de vortoj; La spirito de mia interno min premas.
19Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.
19Mia interno estas kiel vino sxtopfermita, Kiu krevigas novan felsakon.
20Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.
20Mi ekparolos, kaj tiam farigxos al mi pli facile; Mi malfermos mian busxon, kaj mi respondos.
21Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.
21Mi ne atentos la vizagxon de persono, Kaj mi ne flatos al homo;
22Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.
22CXar mi ne povoscias flati; Aliokaze pereigu min mia Kreinto.