¹Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy naó człowiek nie upada?

¹CXu vi povas eltiri levjatanon per fisxhoko, Aux ligi per sxnuro gxian langon?

²Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?

²CXu vi povas trameti kanon tra gxia nazo Kaj trapiki gxian vangon per pikilo?

³Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.

³CXu gxi multe petegos vin, Aux parolos al vi flatajxojn?

⁴Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.

⁴CXu gxi faros interligon kun vi? CXu vi povas preni gxin kiel porcxiaman sklavon?

⁵Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?

⁵CXu vi amuzigxos kun gxi kiel kun birdo? Aux cxu vi ligos gxin por viaj knabinoj?

⁶Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.

⁶CXu kamaradoj gxin dishakos, Kaj dividos inter komercistoj?

⁷Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.

⁷CXu vi povas plenigi per pikiloj gxian hauxton Kaj per fisxistaj hokoj gxian kapon?

⁸Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.

⁸Metu sur gxin vian manon; Tiam vi bone memoros la batalon, kaj gxin ne plu entreprenos.

⁹Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.

⁹Vidu, la espero cxiun trompos; Jam ekvidinte gxin, li falos.

¹⁰Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.

¹⁰Neniu estas tiel kuragxa, por inciti gxin; Kiu do povas stari antaux Mi?

¹¹Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.

¹¹Kiu antauxe ion donis al Mi, ke Mi redonu al li? Sub la tuta cxielo cxio estas Mia.

¹²Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.

¹²Mi ne silentos pri gxiaj membroj, Pri gxia forto kaj bela staturo.

¹³Dech jego węgle rozpala, a płomieó z ust jego wychodzi.

¹³Kiu povas levi gxian veston? Kiu aliros al gxia paro da makzeloj?

¹⁴W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.

¹⁴Kiu povas malfermi la pordon de gxia vizagxo? Teruro cxirkauxas gxiajn dentojn.

¹⁵Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.

¹⁵GXiaj fieraj skvamoj estas kiel sxildoj, Interligitaj per fortika sigelo;

¹⁶Serce jego twarde jako kamieó, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyóskiego.

¹⁶Unu kuntusxigxas kun la alia tiel, Ke aero ne povas trairi tra ili;

¹⁷Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

¹⁷Unu alfortikigxis al la alia, Interkunigxis kaj ne disigxas.

¹⁸Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.

¹⁸GXia terno briligas lumon, Kaj gxiaj okuloj estas kiel la palpebroj de la cxielrugxo.

¹⁹Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.

¹⁹El gxia busxo eliras torcxoj, Elkuras flamaj fajreroj.

²⁰Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.

²⁰El gxiaj nazotruoj eliras fumo, Kiel el bolanta poto aux kaldrono.

²¹Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.

²¹GXia spiro ekbruligas karbojn, Kaj flamo eliras el gxia busxo.

²²Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.

²²Sur gxia kolo logxas forto, Kaj antaux gxi kuras teruro.

²³Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.

²³La partoj de gxia karno estas firme kunligitaj inter si, Tenas sin fortike sur gxi, kaj ne sxanceligxas.

²⁴Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.

²⁴GXia koro estas malmola kiel sxtono, Kaj fortika kiel suba muelsxtono.

²⁵Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.

²⁵Kiam gxi sin levas, ektremas fortuloj, Konsternigxas de teruro.

²⁶Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.

²⁶Glavo, kiu alproksimigxas al gxi, ne povas sin teni, Nek lanco, sago, aux kiraso.

²⁷Feron gxi rigardas kiel pajlon, Kupron kiel putran lignon.

²⁸Ne forpelos gxin sago; SXtonoj el sxtonjxetilo farigxas pajleroj antaux gxi.

²⁹Bastonegon gxi rigardas kiel pajlon, Kaj gxi mokas la sonon de lanco.

³⁰Sube gxi havas akrajn pecetojn; Kiel drasxrulo gxi kusxas sur la sxlimo.

³¹Kiel kaldronon gxi ondigas la profundon; La maron gxi kirlas kiel sxmirajxon.

³²La vojo post gxi lumas; La abismo aperas kiel grizajxo.

³³Ne ekzistas sur la tero io simila al gxi; GXi estas kreita sentima.

³⁴GXi rigardas malestime cxion altan; GXi estas regxo super cxiuj sovagxaj bestoj.