¹(Przedniejszemu śpiewakowi na Sussanedut złota pieśó Dawidowa do nauczania;) -

¹Al la hxorestro. Por sxusxan-eduto. Instrua verko de David, kiam li militis kun Sirio Mezopotamia kaj kun Sirio Coba, kaj kiam Joab, revenante, batis dek du mil Edomidojn en la Valo de Salo. Ho Dio, Vi forlasis nin, Vi disbatis nin; Vi koleris; rekonsolu nin.

²Gdy walczył przeciw Syryjczykom Nacharaim, i przeciw Syryjczykom Soby; gdy się wrócił Joab, poraziwszy Edomczyków w dolinie solnej dwanaście tysięcy.

²Vi ekskuis la teron kaj fendis gxin; Resanigu gxiajn vundojn, cxar gxi sxanceligxas.

³Boże! odrzuciłeś nas, rozproszyłeś nas, i rozgniewałeś się; nawróćże się zasię do nas.

³Vi sentigis al Via popolo pezan sorton; Vi trinkigis al ni vinon senkonsciigan.

⁴Zatrząsnąłeś był ziemią, i rozsadziłeś ją; uleczże rozpadliny jej, boć się chwieje.

⁴Sed Vi donis standardon al tiuj, kiuj Vin timas, Por ke ili gxin levu pro la vero. Sela.

⁵Okazywałeś ludowi twemu przykre rzeczy, napoiłeś nas winem zawrotu.

⁵Por ke liberigxu Viaj amatoj, Helpu per Via dekstra mano, kaj auxskultu min.

⁶Ale teraz dałeś chorągiew tym, którzy się ciebie boją, aby ją wynieśli dla prawdy twej. Sela.

⁶Dio diris en Sia sanktejo:Mi triumfos; Mi dividos SXehxemon, kaj la valon Sukot Mi mezuros.

⁷Aby byli wybawieni umiłowani twoi; zachowajże ich prawicą twoją, a wysłuchaj mię.

⁷Al Mi apartenas Gilead, al Mi apartenas Manase; Efraim estas la forto de Mia kapo, Jehuda estas Mia sceptro.

⁸Bóg ci mówił w świętobliwości swojej; przeto się rozweselę, rozdzielę Sychem, i dolinę Sukkotską pomierzę.

⁸Moab estas Mia lavopelvo; Sur Edomon Mi jxetos Mian sxuon; Super Filisxtujo Mi triumfe krios.

⁹Mojeć jest Galaad, mój i Manases, i Efraim moc głowy mojej; Juda zakonodawcą moim.

⁹Kiu enkondukos min en fortikigitan urbon? Kiu alkondukos min gxis Edom?

¹⁰Moab miednicą do umywania mego; na Edoma wrzucę buty moje; ty, Palestyno! wykrzykaj nademną.

¹⁰CXu ne Vi, ho Dio, forlasis nin? Vi ne eliras, ho Dio, kun niaj militistaroj.

¹¹Któż mię wprowadzi do miasta obronnego? kto mię przyprowadzi aż do Edom?

¹¹Donu al ni helpon kontraux la malamiko; Vanta estas helpo de homo.

¹²Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, Boże! z wojskami naszemi?

¹²Kun Dio ni faros heroajxojn; Kaj Li dispremos niajn malamikojn.

¹³Dajże nam ratunek w utrapieniu; boć omylny ratunek ludzki.

¹⁴W Bogu mężnie sobie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.