1Pójdźcież, śpiewajmy Panu; wykrzykujmy skale zbawienia naszego.
1Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni gxoje kriu al la rifugxejo de nia helpo.
2Uprzedźmy oblicze jego z chwałą; psalmy mu śpiewajmy.
2Ni venu antaux Lian vizagxon kun glorado, Per psalmoj ni gxoje kriu al Li.
3Albowiem Pan jest Bóg wielki, i król wielki nade wszystkich bogów.
3CXar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Regxo super cxiuj dioj,
4W jegoż rękach są głębokości ziemi, i wierzchy gór jego są.
4Kiu havas en Sia mano la profundajxojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altajxoj de la montoj;
5Jegoż jest morze, bo je on uczynił; i ziemia, którą ręce jego ukształtowały.
5Al kiu apartenas la maro, kaj Li gxin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.
6Pójdźcie, kłaniajmy się, a upadajmy przed nim; klękajmy przed Panem, stworzycielem naszym.
6Venu, ni klinigxu, ni jxetu nin teren, Ni genuu antaux la Eternulo, nia Kreinto.
7Onci jest zaiste Bóg nasz, a myśmy lud pastwiska jego, i owce rąk jego. Dziś, jeźli głos jego usłyszycie,
7CXar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia pasxtejo kaj la sxafoj de Lia mano. Hodiaux, se vi auxskultas Lian vocxon,
8Nie zatwardzajcież serca swego, jako w Meryba, a jako czasu kuszenia na puszczy.
8Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,
9Kiedy mię kusili ojcowie wasi, doświadczylić mię, i widzieli sprawy moje.
9Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.
10Przez czterdzieści lat miałem spór z tym narodem, i rzekłem: Lud ten błądzi sercem, a nie poznali dróg moich;
10Kvardek jarojn Mi indignis kontraux tiu generacio, Kaj Mi diris:Ili estas popolo kun koro malgxusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;
11Którymem przysiągł w popędliwości mojej, że nie wnijdą do odpocznienia mego.
11Tial Mi jxuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.