1A Ijob odpowiadając rzekł:
1Siis rääkis Iiob ja ütles:
2Jakożeś ratował tego, który nie ma mocy? a jakoś wybawił ramię, które nie ma siły?
2'Kuidas sa küll oled aidanud rammetut, toetanud jõuetut käsivart!
3Jakążeś dał radę temu, co nie ma mądrości? Azaś go samej rzeczy gruntownie nie wyuczył?
3Kuidas sa küll oled rumalale nõu andnud ja suurt tarkust õpetanud!
4Komużeś powiedział te słowa? Czyjże duch wyszedł od ciebie?
4Kelle abiga sa oled pidanud kõnesid ja kelle vaim on sinust välja tulnud?
5I martwe rzeczy rodzą się pod wodami, i obywatele ich.
5Surnute vaimud all värisevad, hirmu täis on veed ja nende elanikud.
6Odkryte są przepaści przed nim, a nie ma przykrycia zatracenie.
6Paljas on surmavald Jumala ees ja kadupaigal pole katet.
7Rozciągnął północy nad miejscem próżnem, a ziemię zawiesił na niczem.
7Ta laotab põhjakaare tühjuse üle ja riputab maa eimillegi kohale.
8Zawiązuje wody na obłokach swoich, a nie rwie się obłok pod nimi.
8Ta seob veed oma pilvedesse ja pilv ei rebenegi nende raskuse all.
9Zatrzymuje stolicę swoję, rozpostarłszy nad nią obłok swój.
9Ta peidab oma aujärje, laotab selle üle oma pilve.
10Położył granice wodom, aż weźmie koniec światłość i ciemność.
10Ta joonistab vetepinnale sõõri kuni valguse ja pimeduse piirini.
11Słupy niebieskie trzęsą się, i chwieją się na gromienie jego.
11Taeva sambad kõiguvad ja kohkuvad tema sõitlusest.
12Mocą swą dzieli morze, a roztropnością swą uśmierza nawałności jego.
12Oma rammuga liigutab ta merd ja oma taibukuses peksab ta Rahabit.
13Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego.
13Tema hingusest selgib taevas, tema käsi torkab läbi põgeneva mao.
14Oto teć są tylko części dróg jego, lecz i ta trocha niewybadana, cośmy słyszeli o nim, a grzmot wielkiej możności jego któż zrozumie?
14Vaata, need on ainult tema tee ääred. Ja see on siiski ainult sosin, mida me temast kuuleme. Aga tema vägevuse äikest - kes seda suudaks mõista?'