1(Przedniejszemu śpiewakowi na Neginot i Seminit psalm Dawidowy.)
1Laulujuhatajale: keelpillil mängida kaheksandal helil; Taaveti laul.
2Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.
2Issand, ära nuhtle mind oma vihas ja ära karista mind oma vihaleegis!
3Zmiłuj się nademną, Panie! bomci mdły; uzdrów mię, Panie! boć się strwożyły kości moje,
3Issand, ole mulle armuline, sest ma olen nõrkenud! Tee mind terveks, Issand, sest mu luud-liikmed on jahmunud!
4I dusza moja bardzo jest zatrwożona; ale ty, Panie! pokądże?
4Mu hing on väga jahmunud. Aga sina, Issand, kui kaua veel?
5Nawróć się, Panie! wyrwij duszę moję; wybaw mię dla miłosierdzia twego;
5Pöördu, Issand, minu poole, vabasta mu hing, päästa mind oma helduse pärast!
6Albowiem w śmierci niemasz pamiątki o tobie, a w grobie któż cie wyznawać będzie?
6Sest surmas ei meenutata sind. Kes surmavallas tänab sind?
7Spracowałem się od wzdychania mego; opływa na każdą noc pościel moja, a łoże moje mokre jest od łez.
7Ma olen väsinud oma ohkamisest, kogu öö ma ujutan pisaratega oma voodit, ma leotan oma silmaveega oma sängi.
8Zaćmiło się dla gniewu oko moje, a zstarzała się twarz moja dla wszystkich nieprzyjaciół moich.
8Mu silmad on vajunud auku meelekibedusest, nad on läinud vanaks kõigi mu vastaste pärast.
9Odstąpcie odemnie wszyscy, krórzy czynicie nieprawość; albowiem Pan usłyszał głos płaczu mojego.
9Minge minust eemale kõik, kes teete nurjatust, sest Issand kuuleb mu nutuhäält!
10Usłyszał Pan prośbę moję; Pan modlitwę moję przyjął.
10Issand kuuleb mu anumist, Issand võtab vastu mu palve.
11Niech się zawstydzą i bardzo zatrwożą wszyscy nieprzyjaciele moi; niech tył podadzą, a niech prędko pohaóbieni będą.
11Kõik mu vaenlased jäävad häbisse ja kohkuvad hirmsasti, nad pöörduvad tagasi ja järsku nad satuvad häbisse.