¹(Przedniejszemu śpiewakowi na Sussanedut złota pieśó Dawidowa do nauczania;) -

¹Laulujuhatajale: viisil 'Tunnistuse liilia'; Taaveti mõistulaul õpetuseks,

²Gdy walczył przeciw Syryjczykom Nacharaim, i przeciw Syryjczykom Soby; gdy się wrócił Joab, poraziwszy Edomczyków w dolinie solnej dwanaście tysięcy.

²kui ta oli võidelnud Mesopotaamia ja Sooba süürlastega, ja kui Joab tuli tagasi ja oli Soolaorus maha löönud kaksteist tuhat edomlast.

³Boże! odrzuciłeś nas, rozproszyłeś nas, i rozgniewałeś się; nawróćże się zasię do nas.

³Jumal, sa tõukasid meid ära ja pillutasid meid laiali; sa olid vihane, aita meid jälle üles!

⁴Zatrząsnąłeś był ziemią, i rozsadziłeś ją; uleczże rozpadliny jej, boć się chwieje.

⁴Sina panid maa vabisema, sa lõhestasid selle; paranda ta praod, sest ta kõigub!

⁵Okazywałeś ludowi twemu przykre rzeczy, napoiłeś nas winem zawrotu.

⁵Sa andsid oma rahvale näha rasket põlve; sa jootsid meid uimastava veiniga.

⁶Ale teraz dałeś chorągiew tym, którzy się ciebie boją, aby ją wynieśli dla prawdy twej. Sela.

⁶Sa panid lipu lehvima neile, kes sind kardavad, et nad otsiksid varju ammu eest. Sela.

⁷Aby byli wybawieni umiłowani twoi; zachowajże ich prawicą twoją, a wysłuchaj mię.

⁷Et pääseksid su armsad, selleks aita oma parema käega ja vasta meile!

⁸Bóg ci mówił w świętobliwości swojej; przeto się rozweselę, rozdzielę Sychem, i dolinę Sukkotską pomierzę.

⁸Jumal on rääkinud oma pühamus: 'Ma tahan võidutseda, jaotada Sekemi ja mõõta ära Sukkoti oru.

⁹Mojeć jest Galaad, mój i Manases, i Efraim moc głowy mojej; Juda zakonodawcą moim.

⁹Gilead on minu ja Manasse on minu, Efraim on mu pea kaitse. Juuda on mu valitsuskepp,

¹⁰Moab miednicą do umywania mego; na Edoma wrzucę buty moje; ty, Palestyno! wykrzykaj nademną.

¹⁰Moab on mu pesukauss, Edomi peale ma viskan oma sandaali. Vilistimaa, hõiska minule!'

¹¹Któż mię wprowadzi do miasta obronnego? kto mię przyprowadzi aż do Edom?

¹¹Kes viib mu kindlasse linna? Kes saadab mind Edomini?

¹²Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, Boże! z wojskami naszemi?

¹²Eks sina, Jumal, tõuganud meid ära? Ega sina, Jumal, läinudki välja meie sõjaväega?!

¹³Dajże nam ratunek w utrapieniu; boć omylny ratunek ludzki.

¹³Anna meile abi kitsikuses, sest tühine on inimeste abi!

¹⁴W Bogu mężnie sobie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.

¹⁴Jumalaga me teeme vägevaid tegusid ja tema tallab maha meie rõhujad.