¹Pieśó wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłoócież uszów swych do słów ust moich.

¹Aasafi õpetuslaul. Pane tähele, mu rahvas, minu Seadust, pöörake oma kõrvad minu sõnade poole!

²Otworzę w podobieóstwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.

²Ma avan oma suu õpetussõnadega, ma ilmutan mõistatusi muistsest ajast.

³Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.

³Mida me oleme kuulnud ja mida me teame ja mida meie vanemad on meile jutustanud,

⁴Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Paóskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.

⁴seda me ei taha salata nende laste eest; me jutustame tulevasele põlvele Issanda kiituseväärt tegudest, tema vägevusest ja tema imedest, mis ta on teinud.

⁵Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,

⁵Ta asetas tunnistuse Jaakobisse ja seadis Iisraelisse Seaduse, mida ta käskis meie esivanemail teatada oma lastele,

⁶Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;

⁶et tulevane põlv seda tunneks, lapsed, kes sünnivad, et nemadki tõuseksid seda jutustama oma lastele,

⁷Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazaó jego;

⁷ja et nad paneksid oma lootuse Jumala peale ega unustaks Jumala tegusid, vaid peaksid tema käske

⁸Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.

⁸ega oleks nagu nende esivanemad, kangekaelne ja tõrges sugu, sugu, kelle süda ei olnud kindel ja kelle vaim ei olnud ustav Jumalale.

⁹Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzieó wojny tył podali.

⁹Efraimi lapsed, varustatud ammulaskjad, pöörasid selja lahingu päeval.

¹⁰Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić.

¹⁰Nad ei pidanud Jumala lepingut, vaid keeldusid käimast ta Seaduse järgi

¹¹Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał.

¹¹ja unustasid ta suured teod ja ta imetööd, mis ta neile oli näidanud.

¹²Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.

¹²Nende esivanemate ees tegi ta imet Egiptusemaal Soani väljal.

¹³Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.

¹³Ta lõhestas mere ja laskis nad minna läbi ning pani vee seisma nagu paisu.

¹⁴Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.

¹⁴Ta juhtis neid päeva ajal pilvega ja kogu öö tule valgusega.

¹⁵Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.

¹⁵Ta lõhestas kaljud kõrbes ja jootis neid otsekui suurtest ürgveevoogudest.

¹⁶Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki.

¹⁶Ta pani vulisema veesooned kaljust ja vee voolama nagu jõed.

¹⁷A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu;

¹⁷Siiski nad tegid ikka edasi pattu tema ees, tõrkudes kuivas kõrbes Kõigekõrgema vastu.

¹⁸I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.

¹⁸Nad kiusasid Jumalat oma südames, nõudes toitu oma himu järgi,

¹⁹A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?

¹⁹ja nad rääkisid Jumala vastu, öeldes: 'Kas Jumal suudab katta laua ka kõrbes?

²⁰Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?

²⁰Ennäe, ta lõi küll kaljut, ja veed jooksid ja ojad voolasid. Kas tema võib anda ka leiba? Kas ta võib valmistada liha oma rahvale?'

²¹Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogieó się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;

²¹Sellepärast, kui Issand seda kuulis, siis ta raevutses, tuli süttis Jaakobis ja viha tõusis Iisraeli vastu,

²²Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.

²²sest et nad ei uskunud Jumalasse ega lootnud tema pääste peale.

²³Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.

²³Siis ta andis käsu pilvedele ülal ja avas taeva uksed

²⁴I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.

²⁴ning laskis sadada nende peale mannat toiduks; ta andis neile taeva vilja.

²⁵Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.

²⁵Inimene sõi inglite leiba; ta lähetas neile rooga, nõnda et küllalt sai.

²⁶Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;

²⁶Ta tõstis taeva alla idatuule ja ajas üles oma vägevusega lõunatuule;

²⁷I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski;

²⁷ja ta laskis nende peale sadada liha nagu põrmu ja tiivulisi linde nagu mere liiva,

²⁸Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich.

²⁸ning pillutas need nende leeri keskele, ümber nende majade.

²⁹I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali.

²⁹Siis nad sõid ja nende kõhud said kõvasti täis. Nii ta saatis neile, mida nad himustasid.

³⁰A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:

³⁰Aga veel ei võõrdunud nad oma himust ja nende söök oli alles nende suus,

³¹Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.

³¹kui Jumala viha juba tõusis nende vastu ja tappis tugevamad nende seast ning surus põlvili Iisraeli noored mehed.

³²Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego;

³²Kõigest sellest hoolimata tegid nad ikka pattu ega uskunud tema imedesse.

³³Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu.

³³Siis ta lõpetas nende päevad tuulepuhangus ja nende aastad äkilises hukkumises.

³⁴Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,

³⁴Kui ta neid tappis, nõudsid nad teda ning pöördusid ja otsisid Jumalat

³⁵Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich:

³⁵ja tuletasid meelde, et Jumal on nende kalju, ja et Jumal, Kõigekõrgem, on nende lunastaja.

³⁶(Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu;

³⁶Kuid nad petsid teda oma suuga ja valetasid temale oma keelega.

³⁷A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.)

³⁷Sest nende süda ei olnud kindlasti tema küljes, ja nad ei olnud ustavad tema lepingu pidamises.

³⁸On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;

³⁸Aga tema on armuline: ta lepitab pahateod ega tule hävitama, vaid võtab sagedasti tagasi oma viha ega lase kogu oma vihaleeki tõusta.

³⁹Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.

³⁹Talle tuli meelde, et nad on liha, tuuleõhk, mis läheb ära ega tule tagasi.

⁴⁰Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach?

⁴⁰Kui mitu korda nad tõrkusid tema vastu kõrbes ja tegid temale meelehaiget tühjal maal.

⁴¹Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.

⁴¹Ja nad kiusasid ikka jälle Jumalat ja pahandasid Iisraeli Püha.

⁴²Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzieó, w który ich wybawił z utrapienia;

⁴²Nad ei meenutanud enam tema kätt ega seda päeva, mil ta nad lahti ostis rõhujate käest,

⁴³Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;

⁴³kui ta tegi tunnustähti Egiptuses ja oma imetähti Soani väljal,

⁴⁴Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.

⁴⁴kui ta muutis vereks nende jõed, nii et nad ei saanud oma veeojadest juua.

⁴⁵Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:

⁴⁵Ta läkitas nende sekka parme, kes neid sõid, ja konni, kes neile kahju tegid.

⁴⁶I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szaraóczy.

⁴⁶Ta andis nende vilja mardikaile ja nende rühkimise rohutirtsudele.

⁴⁷Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.

⁴⁷Ta lõi rahega maha nende viinapuud ja jääsajuga nende metsviigipuud.

⁴⁸I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.

⁴⁸Ta andis nende veised rahe kätte ja nende kariloomad välkude kätte.

⁴⁹Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych.

⁴⁹Ta läkitas nende peale oma hirmsa viha, raevu ja meelepaha, kitsikuse ja kurjade inglite parve.

⁵⁰Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;

⁵⁰Ta sillutas tee oma vihale ega säästnud nende hingi surmast, vaid andis nende elu katku kätte.

⁵¹I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;

⁵¹Ta lõi maha kõik esmasündinud pojad Egiptuses, mehejõu esmikud Haami telkides.

⁵²Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.

⁵²Aga oma rahva ta saatis teele nagu lambad ja juhtis neid nagu karja kõrbes;

⁵³Wodził ich w bezpieczeóstwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze,)

⁵³ja ta juhatas neid nõnda, et nad olid julged ega olnud hirmunud; aga nende vaenlased kattis meri.

⁵⁴Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.

⁵⁴Ja ta viis nad oma pühale maale, sinna mäele, mille ta parem käsi oli omandanud;

⁵⁵I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.

⁵⁵ja ta kihutas ära rahvad nende eest ning jagas nende maa liisuga pärisosadeks; ja ta pani nende telkidesse elama Iisraeli suguharud.

⁵⁶A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli.

⁵⁶Aga nemad ajasid kiusu ja trotsisid Jumalat, Kõigekõrgemat, ega pidanud tema tunnistusi,

⁵⁷Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny.

⁵⁷vaid loobusid neist ning murdsid ustavuse, nõnda nagu nende vanemad, ja põrkasid kõrvale, nagu lõtv amb,

⁵⁸Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.

⁵⁸ja vihastasid teda oma ohvrikinkudega ja ärritasid teda oma puuslikega.

⁵⁹Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela,

⁵⁹Jumal kuulis seda ja raevutses ning hülgas Iisraeli täiesti

⁶⁰Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi,

⁶⁰ja heitis ära hoone Siilos, telgi, mille ta oli püstitanud inimeste keskele.

⁶¹Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.

⁶¹Ta andis vangi oma vägevuse ja ilu oma vaenlaste kätte,

⁶²Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się.

⁶²ja andis oma rahva mõõga kätte ning raevutses oma pärisosa vastu.

⁶³Młodzieóców jego ogieó pożarł, a panienki jego nie były uczczone.

⁶³Nende noored mehed sõi tuli ja nende neitsid jäid pulmailuta;

⁶⁴Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.

⁶⁴nende preestrid langesid mõõga läbi ja nende lapsed ei saanud nutta leinanuttu.

⁶⁵Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina.

⁶⁵Aga Issand ärkas otsekui unest, nagu sangar, kes veiniuimast virgub,

⁶⁶I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną haóbę podał ich.

⁶⁶ja lõi oma vaenlased põgenema; ta pani nad igaveseks teotuseks.

⁶⁷Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał,

⁶⁷Ta hülgas ka Joosepi telgi ega valinud Efraimi suguharu.

⁶⁸Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.

⁶⁸Ent Juuda suguharu ta valis enesele, Siioni mäe, mida ta armastab.

⁶⁹I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.

⁶⁹Ja tema ehitas oma pühamu nagu taeva kõrguse, nagu ilmamaa, mille ta on rajanud igaveseks.

⁷⁰I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;

⁷⁰Ja ta valis oma sulase Taaveti, võttes tema ära lambataradest.

⁷¹Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;

⁷¹Imetajate lammaste järelt ta tõi tema, et ta karjataks ta rahvast Jaakobit ja ta pärisosa Iisraeli.

⁷²Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.

⁷²Ja Taavet karjatas neid südame laitmatuses ning juhtis neid osava käega.