1(Przedniejszemu śpiewakowi dla Jedytuna psalm Asafowy.)
1Laulujuhatajale: Jedutuuni viisil; Aasafi laul.
2Głos mój podnoszę do Boga, kiedy wołam; głos mój podnoszę do Boga, aby mię wysłuchał.
2Ma tõstan oma hääle Jumala poole ja hüüan; ma tõstan oma hääle Jumala poole, et tema mind kuuleks.
3W dzieó utrapienia mego szukałem Pana: wyciągałem w nocy ręce moje bez przestania, a nie dała się ucieszyć dusza moja.
3Oma kitsikuse ajal ma otsin Issandat; mu käsi on öösel välja sirutatud ega väsi, mu hing ei lase ennast trööstida.
4Wspominałem na Boga, a trwożyłem sobą; rozmyślałem, a utrapieniem ściśniony był duch mój. Sela.
4Ma mõtlen Jumalale ja oigan; ma mõlgutan mõtteid ja mu vaim nõrkeb. Sela.
5Zatrzymywałeś oczy moje, aby czuły; potartym był, ażem nie mógł mówić.
5Sina hoidsid mu silmad valvel; ma olen rahutu ega suuda rääkida.
6Przychodziły mi na pamięć dni przeszłe i lata dawne.
6Ma meenutan muistseid päevi, aastaid, mis ammu möödunud.
7Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc:
7Ma tuletan öösel meelde oma keelpillimängu; ma mõlgutan mõtteid oma südames ja mu vaim juurdleb:
8Izali mię na wieki odrzuci Pan, a więcej mi już łaski nie ukaże?
8Kas Issand heidab meid ära igaveseks ega ole tal enam head meelt?
9Izali do koóca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się?
9Kas tema heldus on hoopis otsas? Kas tõotuse sõna on lõppenud kõigiks sugupõlvedeks?
10Izali zatrzymał w gniewie litości swoje? Sela.
10Kas Jumal on unustanud olla armuline? Kas tema on vihas lõpetanud oma halastuse? Sela.
11I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę.
11Ent ma ütlen: See teeb mulle valu, et Kõigekõrgema parem käsi on muutunud.
12Wspominać sobie będę na sprawy Paóskie, a przypominać sobie będę dziwne sprawy twoje, zdawna uczynione.
12Ma meenutan Issanda tegusid, ma tuletan meelde su imesid muistsest ajast
13I będę rozmyślał o wszelkiem dziele twojem, i o uczynkach twoich będę mówił:
13ja ma uurin kõiki su töid ning mõlgutan mõttes su suuri tegusid.
14Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?
14Jumal, su tee on pühaduses. Kes on nii suur jumal kui Jumal?
15Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.
15Sina oled Jumal, kes teeb imet, sa oled oma vägevuse teinud avalikuks rahvaste seas;
16Odkupiłeś ramieniem twojem lud swój, syny Jakóbowe i Józefowe. Sela.
16sa lunastasid oma käsivarrega oma rahva, Jaakobi ja Joosepi lapsed. Sela.
17Widziały cię wody, o Boże! widziały cię wody, i ulękły się, i wzruszyły się przepaści.
17Veed nägid sind, Jumal; veed nägid sind ja vabisesid, ka ürgveed värisesid.
18Obłoki wydały powodzi; niebiosa wydały gromy, a strzały twoje tam i sam biegały.
18Paksud pilved kallasid vett, ülemad pilved tegid häält; ja sinu nooled lendasid sinna ja tänna.
19Huczało grzmienie twoje po obłokach, błyskawice oświeciły okrąg ziemi, ziemia się wzruszyła i zatrzęsła.
19Su müristamise hääl kostis tuulepöörises; välgud valgustasid maailma; maa värises ja vabises.
20Przez morze była droga twoja, a ścieżki twoje przez wody wielkie, wszakże śladów twoich nie było.
20Meres on sinu tee ja su teerada suurtes vetes, aga su jälgi ei olnud tunda.
21Prowadziłeś lud twój, jako stado owiec, przez rękę Mojżesza i Aarona.
21Sa juhtisid nagu lammaste karja oma rahvast Moosese ja Aaroni käega.