1(Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi.)
1Laulujuhatajale, gati pillil mängijale: Aasafi laul.
2Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.
2Hõisake Jumalale, kes on meie tugevus, hüüdke rõõmuga Jaakobi Jumala poole!
3Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.
3Alake kiituslaulu, lööge trummi, pange hüüdma kannel ja naabel!
4Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzieó święta naszego uroczystego.
4Puhuge pasunat noorel kuul, täiskuu ajal, meie pidupäeval!
5Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.
5Sest see on määrus Iisraelis ja kohustus Jaakobi Jumala jaoks.
6Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.
6Selle ta seadis tunnistuseks Joosepi sekka, kui ta läks välja Egiptusemaa vastu. Seal ma kuulsin keelt, mida ma ei tundnud.
7Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.
7'Mina vabastasin tema õla koorma alt, tema käed pääsesid korvide kandmisest.
8Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. Sela.
8Kui kitsas käes oli, hüüdsid sa, ja ma päästsin sinu; ma vastasin sulle kõuepilvest, proovisin sind Meriba vee ääres.' Sela.
9Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.
9'Kuule, mu rahvas, ma hoiatan sind! Iisrael, kui sa ometi kuulaksid mind!
10I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;
10Ärgu olgu su seas võõrast jumalat ja ära kummarda võõramaa jumala ette!
11(Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej;) otwórz usta twoje, a napełnięć je.
11Mina olen Issand, sinu Jumal, kes tõin sind Egiptusemaalt; tee lahti oma suu, siis täidan ta!
12Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.
12Aga mu rahvas ei võtnud kuulda mu häält, Iisrael ei tahtnud teha mu meelt mööda.
13Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.
13Siis ma andsin nad nende südame paadumusse ja nad käisid oma arvamiste järgi.
14Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!
14Oh et mu rahvas mind kuulaks ja Iisrael käiks minu teedel!
15W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.
15Ma alistaksin varsti nende vaenlased ja pööraksin oma käe nende rõhujate vastu.'
16Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.
16Kes Issandat vihkavad, peaksid lömitama tema ees, ja nende saatus oleks igavene.
17I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.
17Aga teda ta toidaks nisutuumadega, ja meega kaljust ma söödaksin sind küllaga.