1(Pieśó i psalm Asafowy.)
1Aasafi laul ja lugu.
2O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!
2Jumal, ära ole nii vait, ära vaiki! Ära jää vagusi, mu Jumal!
3Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.
3Sest vaata, su vaenlased möllavad ja su vihkajad ajavad pea püsti.
4Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;
4Sinu rahva vastu nad sepitsevad kavatsusi ja peavad nõu sinu varju all olijate vastu.
5Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.
5Nad ütlevad: 'Lähme ja hävitame nad rahvaste seast, nõnda et Iisraeli nimegi ei mäletata enam!'
6Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:
6Sest nemad on ühel meelel pidanud nõu ja teinud lepingu sinu vastu:
7Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareóczyków,
7Edomi telgid ja Ismaeli, Moabi ja Hagri rahvas,
8Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyóczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;
8Gebal ja Ammon ja Amalek, Vilistimaa ja Tüürose elanikud.
9Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. Sela.
9Ka Assur on heitnud nende kilda, nad on Loti lastele käsivarreks. Sela.
10Uczyóże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.
10Tee neile nõnda, nagu sa tegid Midjanile, nagu Siiserale, nagu Jaabinile Kiisoni jõe ääres!
11Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.
11Nad hävitati Eendoris; nad said sõnnikuks mullale.
12Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;
12Tee nende ülemad Oorebi ja Seebi sarnaseks ja kõik nende maavalitsejad Sebahi ja Salmuna taolisteks,
13Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.
13kes ütlesid: 'Me omandame enestele Jumala aasad!'
14Boże mój! uczyóże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.
14Mu Jumal, tee nad ohakakera sarnaseiks, nagu põhk tuule kätte!
15Jako ogieó, który las pali, i jako płomieó, który zapala góry.
15Nõnda nagu tuli põletab metsa ja leek paneb lõõmama mäed,
16Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.
16nõnda aja neid taga oma marutuulega ja tee neile hirmu oma tuulispeaga!
17Napełnij twarze ich pohaóbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!
17Täida nende silmad häbistusega, et nad otsiksid sinu nime, Issand!
18Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohaóbieni niech zaginą.
18Häbenegu nad ja ehmugu ikka ja igavesti; jäägu nad häbisse ja mingu hukka
19A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.
19ning tundku, et sina, Issand, üksi oma nimega oled Kõigekõrgem üle kogu ilmamaa!