¹(Pieśó a psalm synów Korego przedniejszemu śpiewakowi na Machalat ku śpiewaniu, nauczający, (złożony)od Hemana Ezrahytczyka.)

¹Korahi laste laul ja lugu. Laulujuhatajale: kurval viisil laulda; esralase Heemani õpetuslaul.

²Panie, Boże zbawienia mego! we dnie i w nocy wołam do ciebie.

²Issand, mu pääste Jumal, päeval ma kisendan, öösel ma olen sinu ees.

³Niech przyjdzie przed oblicze twoje modlitwa moja; nakłoó ucha twego do wołania mego.

³Tulgu mu palve sinu ette, pööra oma kõrv mu halisemise poole!

⁴Bo nasycona jest utrapieniem dusza moja, a żywot mój przybliżył się aż do grobu.

⁴Sest mu hing on täis õnnetust ja mu elu on jõudnud surmavalla lähedale.

⁵Poczytano mię między tych, którzy zstępują do dołu; byłem jako człowiek bez wszelakiej mocy.

⁵Mind arvatakse nende liiki, kes lähevad alla hauda; ma olen nagu mees, kellel ei ole rammu!

⁶Policzony jestem między umarłymi; jestem jako pobici, leżący w grobie, na których więcej nie pamiętasz, którzy są od ręki twojej wytraceni.

⁶Olen valla lastud surnute juurde, just nagu mahalöödud, kes lebavad hauas, keda sa enam ei meenuta, kes sinu käest on lõigatud ära.

⁷Spuściłeś mię w dół najgłębszy, do najciemniejszego i najgłębszego miejsca.

⁷Sina oled mind pannud kõige sügavamasse hauda, pimedasse paika, suurtesse sügavustesse.

⁸Doległa mię zapalczywość twoja, a wszystkiemi nawałnościami twemi przytłoczyłeś mię. Sela.

⁸Su vihaleek lasub mu peal, ja kõigi oma lainetega vaevad sa mind. Sela.

⁹Dalekoś oddalił znajomych moich odemnie, którymeś mię bardzo obrzydził, a takiem zawarty, że mi nie lza wynijść.

⁹Mu tuttavad oled sa ajanud minust eemale ja oled mind teinud neile jäleduseks, ma olen kinni ega pääse välja.

¹⁰Oko moje zemdlało od utrapienia mego; wzywam cię, Panie! na każdy dzieó, wyciągając do ciebie ręce moje.

¹⁰Mu silmad on otsa jäänud mu viletsuse pärast; sind, Issand, ma hüüan appi kogu päeva, ma laotan välja oma käed sinu poole.

¹¹Izali przed umarłymi cuda czynić będziesz? izali umarli powstaną, aby cię wysławiali? Sela.

¹¹Kas sina teed imet surnutele? Või tõusevad kadunud üles sind kiitma? Sela.

¹²Izali opowiadane będzie w grobie miłosierdzie twoje? a prawda twoja w zginieniu?

¹²Kas jutustatakse hauas sinu heldusest, kadupaigas sinu ustavusest?

¹³Izali poznają w ciemnościach cuda twoje? a sprawiedliwość twoję w ziemi zapamiętania?

¹³Kas tuntakse pimeduses sinu imetöid ja su õiglust unustusemaal?

¹⁴Lecz ja, Panie! do ciebie wołam, a z poranku uprzedza cię modlitwa moja.

¹⁴Aga mina hüüan sind appi, Issand! Ja mu palve jõuab vara su ette.

¹⁵Przeczże, o Panie! odrzucasz duszę moję, a zakrywasz oblicze twoje przedemną?

¹⁵Miks sina, Issand, heidad ära mu hinge ja paned oma palge mu eest varjule?

¹⁶Jamci utrapiony, i prawie już umierający od gwałtu; ponoszę strachy twoje, i trwożę sobą.

¹⁶Ma olen vilets ja vaagun hinge oma noorusest alates, ma kannan su ränki lööke, olen nõutu.

¹⁷Powstał przeciwko mnie srogi gniew twój, a strachy twoje wytraciły mię.

¹⁷Sinu vihaleegid käivad mu üle, su rängad löögid muserdavad mind;

¹⁸Ogarniają mię jako woda przez cały dzieó; otaczają mię gromadno.

¹⁸need ümbritsevad mind nagu vesi iga päev, need tiirlevad mu ümber üheskoos.

¹⁹Oddaliłeś odemnie przyjaciela i towarzysza, a znajomym moim jestem jako w ciemności.

¹⁹Sa oled minust eemale ajanud mu armastajad ja mu sõbrad; mu tuttavaks on pimedus.