¹Ten, który mieszka w ochronie Najwyższego, i w cieniu Wszechmocnego przebywać będzie;

¹Kes Kõigekõrgema kaitse all elab ja alati Kõigeväelise varju all viibib,

²Rzecze Panu: Nadzieja moja i zamek mój, Bóg mój, w nim nadzieję mieć będę.

²see ütleb Issandale: 'Sina oled mu varjupaik ja mu kindel mäelinnus, mu Jumal, kelle peale ma loodan!'

³Onci zaiste wybawi cię z sidła łowczego, i z powietrza najjadowitszego.

³Sest tema kisub su välja linnupüüdja paelust, hukkava katku käest.

⁴Pierzem swem okryje cię, a pod skrzydłami jego bezpiecznym będziesz; prawda jego tarczą i puklerzem.

⁴Oma tiivasulgedega kaitseb ta sind ja tema tiibade all sa leiad varju; tema tõde on kilp ja kaitsevall.

⁵Nie ulękniesz się strachu nocnego, ani strzały latającej we dnie;

⁵Ei sa siis karda öö hirmu ega noolt, mis päeval lendab,

⁶Ani zarazy morowej, która przechodzi w ciemności, ani powietrza morowego, które zatraca w południe.

⁶ei katku, mis rändab pilkases pimedas, ega tõbe, mis laastab lõunaajal.

⁷Padnie po boku twym tysiąc, a dziesięć tysięcy po prawej stronie twojej; ale się do ciebie nie przybliży.

⁷Langegu tuhat su kõrvalt ja kümme tuhat su paremalt poolt, sinu külge see ei puutu.

⁸Tylko to oczyma twemi obaczysz, a nagrodę niepobożnych oglądasz.

⁸Aga sa vaatad oma silmaga ja näed, kuidas kätte makstakse õelatele.

⁹Ponieważeś ty Pana, który jest nadzieją moją, i Najwyższego, za przybytek swój położył:

⁹Sest sina, Issand, oled mu varjupaik! Kõigekõrgema oled sina, mu hing, võtnud oma eluasemeks.

¹⁰Nie spotka cię nic złego, ani jaka plaga przybliży się do namiotu twego.

¹⁰Ei taba õnnetus sind ega lähene häda su telgile.

¹¹Albowiem Aniołom swoim przykazał o tobie, aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.

¹¹Sest tema annab oma inglitele sinu pärast käsu sind hoida kõigil su teedel.

¹²Na rękach nosić cię będą, byś snać nie obraził o kamieó nogi twojej.

¹²Kätel nad kannavad sind, et sa oma jalga ei lööks vastu kivi.

¹³Po lwie, i po bazyliszku deptać będziesz, lwię i smoka podepczesz.

¹³Sa astud üle lõvide ja rästikute, noored lõvid ja lohed sa lömastad.

¹⁴Iż się we mnie, mówi Pan, rozkochał, wyrwę go, i wywyższę go, przeto, iż poznał imię moje.

¹⁴'Et ta minusse on kiindunud, siis ma päästan tema; ma ülendan tema, sest ta tunneb minu nime.

¹⁵Będzie mię wzywał, a wysłucham go; Ja z nim będę w utrapieniu, wyrwę go, i uwielbię go.

¹⁵Ta hüüab mind appi ja ma vastan temale; mina olen ta juures, kui ta on kitsikuses, ma vabastan tema ning teen ta auliseks.

¹⁶Długością dni nasycę go, i okażę mu zbawienie moje.

¹⁶Pika eaga ma täidan tema ja annan temale näha oma päästet.'