¹Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!

¹Sa kättemaksu Jumal, Issand! Sa kättemaksu Jumal, hakka kiirgama!

²Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.

²Tõuse, sa ilmamaa kohtumõistja, tasu kätte uhketele!

³Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?

³Kui kaua õelad, kui kaua, Issand, õelad tohivad ilutseda?

⁴Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?

⁴Nad ajavad suust välja, räägivad jultunud sõnu, nad suurustavad, kõik need ülekohtutegijad.

⁵Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?

⁵Nad rõhuvad su rahvast, Issand, ja vaevavad su pärisosa.

⁶Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?

⁶Lesknaisi ja võõraid nad tapavad ja löövad maha vaeslapsi,

⁷Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.

⁷ja mõtlevad: 'Issand ei näe, Jaakobi Jumal ei saa aru.'

⁸Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?

⁸Saage aru, te sõgedad rahva seast ja te albid! Millal te saate targaks?

⁹Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?

⁹Kes kõrva on istutanud, kas tema ei peaks kuulma? Kes silma on valmistanud, kas tema ei peaks nägema?

¹⁰Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.

¹⁰Kas rahvaste karistaja ei peaks nuhtlema, tema, kes õpetab inimesele teadmist?

¹¹Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.

¹¹Issand teab inimese mõtteid, et need on tühised.

¹²Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.

¹²Õnnis on mees, keda sina, Issand, karistad ja kellele sina õpetad oma Seadust,

¹³Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.

¹³et temale anda vaikset elu kurjal ajal, kuni õelale kaevatakse auku.

¹⁴Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.

¹⁴Sest Issand ei tõuka ära oma rahvast ega jäta maha oma pärisosa,

¹⁵Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.

¹⁵vaid kohus taotleb jälle õigust ja selle järgi käivad kõik, kes on õiglased südamelt.

¹⁶Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?

¹⁶Kes seisab minu eest tigedate vastu? Kes astub välja minu eest ülekohtutegijate vastu?

¹⁷By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.

¹⁷Kui Issand ei oleks olnud mulle abiks, siis oleks mu hing peagi leidnud aseme surmavaikuses.

¹⁸Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.

¹⁸Kui ma ütlesin: 'Mu jalg vääratab', siis sinu heldus, Issand, toetas mind.

¹⁹W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.

¹⁹Kui mu südames oli palju muremõtteid, siis sinu lohutused trööstisid mu hinge.

²⁰Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?

²⁰Kas peaks sinul olema ühist õnnetuse kohtujärjega, kus tehakse kurja seaduse varju all,

²¹Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?

²¹kus tungitakse hulgana õige inimese hinge kallale ja mõistetakse hukka vaga veri?

²²Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.

²²Aga Issand on saanud mulle kindlaks varjupaigaks ja mu Jumal mu kaitsekaljuks, kus ma pelgupaika otsin.

²³Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.

²³Tema tasub neile kätte nende nurjatuse ja ta hukkab nad nende kurjuse pärast. Issand, meie Jumal, hukkab nad.