¹Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.

¹Ajalku sudah dekat, hampir putuslah napasku; hanyalah kuburan yang tinggal bagiku.

²Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.

²Orang menjadikan aku bahan ejekan; kulihat betapa mereka melontarkan sindiran.

³Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.

³Aku ini jujur, ya Allah. Percayalah padaku! Siapa lagi yang dapat menyokong perkataanku?

⁴Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.

⁴Kaututup hati mereka sehingga tak mengerti; jangan sampai mereka menundukkan aku kini.

⁵Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.

⁵Menurut pepatah, siapa mengadukan teman demi keuntungan, anak-anaknya sendiri akan menerima pembalasan.

⁶Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.

⁶Kini aku disindir dengan pepatah itu; mereka datang untuk meludahi mukaku.

⁷Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cieó.

⁷Mataku kabur karena dukacita; seluruh tubuhku kurus merana.

⁸Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.

⁸Orang yang saleh, terkejut dan heran; orang yang tak bersalah, menganggap aku tidak bertuhan.

⁹Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.

⁹Orang yang baik dan yang tidak bersalah, makin yakin cara hidupnya berkenan kepada Allah.

¹⁰Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.

¹⁰Tapi seandainya kamu semua datang ke mari, tak seorang bijaksana pun yang akan kudapati.

¹¹Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.

¹¹Hari-hariku telah lalu, gagallah segala rencanaku; hilang pula semua cita-cita hatiku.

¹²Noc mi się w dzieó obraca; a światłość skraca się dla ciemości.

¹²Tetapi sahabat-sahabatku berkata, 'Malam itu siang dan terang hampir tiba.' Namun aku tahu dalam hatiku bahwa tetap gelaplah keadaanku.

¹³Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje.

¹³Hanya dunia mautlah yang kuharapkan, di sanalah aku akan tidur dalam kegelapan.

¹⁴Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.

¹⁴Kuburku kunamakan "Ayahku", dan cacing-cacing pemakan tubuhku kusebut "Ibu" dan "Saudara perempuanku".

¹⁵Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?

¹⁵Di manakah harapan bagiku; siapa melihat adanya bahagia untukku?

¹⁶W głębię grobu zstąpię, ponieważ w prochu spólny odpoczynek wszystkich.

¹⁶Apabila aku turun ke dunia orang mati, aku tidak mempunyai harapan lagi."