1A przetoż, Ijobie! słuchaj proszę mów moich, a wszystkie słowa moje przyjmij w uszy.
1Sekarang, hai Ayub, dengarkanlah dengan teliti kata-kata yang hendak kusampaikan ini.
2Oto teraz otworzę usta moje, a język mój będzie mówił w podniebieniu mojem.
2Aku sudah siap sedia hendak berkata-kata.
3Szczerością serca mego będą słowa moje, a czyste zdania wargi moje mówić będą.
3Dengan tulus hati aku berbicara; yang kukatakan adalah yang sebenarnya.
4Duch Boży uczynił mię, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mię.
4Roh Allah telah menciptakan aku dan memberikan hidup kepadaku.
5Możeszli, odpowiedz mi; sporządź się, a staó przeciwko mnie.
5Jadi, jika dapat, jawablah aku. Siapkanlah pembelaanmu.
6Oto ja według słów twoich odpowiem ci za Boga, chociażem ja też z błota utworzony.
6Bagi Allah, kau dan aku tidak berbeda dari tanah liat kita dibentuk-Nya.
7Oto strach mój nie zatrwoży cię, a ręka moja nie obciąży cię.
7Jadi, tak usah kau takut kepadaku; aku tidak bermaksud mengalahkanmu.
8A wszakżeś rzekł w uszy moje, i słyszałem głos słów moich.
8Nah, telah kudengar apa yang kaukatakan, dan aku mengerti apa yang kaumaksudkan.
9Czystym ja bez przestępstwa; niewinnym ja, i nie masz we mnie nieprawości.
9Kau berkata, 'Aku bersih, tak melakukan pelanggaran. Aku tak bercela dan tak berbuat kesalahan.
10Oto znajduje Bóg przyczyny przeciwko mnie, a poczytuje mię za nieprzyjaciela swego.
10Tetapi Allah mencari-cari alasan melawan aku, dan diperlakukan-Nya aku sebagai seteru.
11Podaje w okowy nogi moje, a podstrzega wszystkich ścieżek moich.
11Ia mengenakan rantai pada kakiku; dan mengawasi segala gerak-gerikku.'
12Otości na to tak odpowiadam: W tem nie jesteś sprawiedliwy; bo większy jest Bóg, niż człowiek.
12Hai Ayub, pendapatmu salah belaka! Sebab Allah lebih besar daripada manusia.
13Przeczże się z nim spierasz, żeć wszystkich spraw swoich nie objawia?
13Mengapa engkau menuduh Allah bahwa Ia tak mengindahkan keluhan manusia?
14Wszak Bóg mówi i raz i drugi, a człowiek tego nie uważa.
14Allah berbicara dengan berbagai cara, namun tak seorang pun memperhatikan perkataan-Nya.
15We śnie w widzeniu nocnem, gdy twardy sen przypada na ludzie gdy śpią na łożu:
15Sedang orang tidur nyenyak di waktu malam, dalam mimpi dan penglihatan, Allah berbicara.
16Tedy otwiera ucho ludzkie, a to, czem ich ćwiczy, pieczętuje,
16Allah menyuruh mereka mendengarkan; dikejutkan-Nya mereka dengan teguran-teguran.
17Aby człowieka odwiódł od złej sprawy jego, i pychę od męża aby odjął;
17Maksud-Nya supaya mereka berhenti berdosa dan meninggalkan kesombongan mereka.
18Aby zahamował duszę jego od dołu, a żywot jego aby na miecz nie trafił.
18Tidak dibiarkan-Nya mereka mengalami kehancuran; dilindungi-Nya mereka dari kematian.
19Każe go też boleścią na łożu jego, a we wszystkich kościach jego ciężką niemocą.
19Allah menegur orang dengan mendatangkan penyakit sehingga tubuhnya penuh rasa sakit.
20Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny.
20Si sakit kehilangan nafsu makan, makanan yang paling lezat pun memuakkan.
21Zniszczeje znacznie ciało jego, i wysadzą się kości jego, których nie widać było;
21Tubuhnya menjadi kurus merana, tulang-tulangnya kelihatan semua.
22I przybliża się do grobu dusza jego a żywot jego do rzeczy śmierć przynoszących.
22Ia sudah hampir pulang ke alam baka dunia orang mati telah dekat kepadanya.
23Jeźli będzie u niego jaki Anioł wymowny, jeden z tysiąca, aby opowiedział człowiekowi powinność jego:
23Mungkin satu di antara seribu malaikat Allah yang mengingatkan manusia akan tugasnya, akan datang menolong dia.
24Tedy się nad nim Bóg zmiłuje, a rzecze: Wybaw go, aby nie zstępował do grobu, bom znalazł ubłaganie.
24Dengan iba malaikat itu akan berkata, 'Lepaskanlah dia, tak boleh ia turun ke dunia orang mati. Inilah uang tebusan, agar ia bebas lagi.'
25I odmłodnieje ciało jego jako dziecięce, a nawróci się do dni młodości swojej.
25Tubuhnya akan menjadi kuat perkasa segar seperti orang muda.
26Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego;
26Bila ia berdoa, Allah akan mengasihaninya, maka ia akan memuji Allah dengan gembira dan Allah akan memulihkan keadaannya.
27Który poglądając na ludzi, rzecze: Zgrzeszyłem był, i co było prawego, podwróciłem; ale mi to nie było pożyteczno.
27Maka di depan umum ia akan berkata, 'Yang jahat kuanggap baik, besarlah dosaku, namun Allah tidak menghukum aku.'
28Lecz Bóg wybawił duszę moję, aby nie zstąpiła do dołu, a żywot mój aby oglądał światłość.
28Allah mencegah aku pergi ke dunia orang mati, sehingga aku masih hidup kini.
29Oto wszystko to czyni Bóg po dwakroć i po trzykroć z człowiekiem,
29Dengan berulang kali, Allah telah melakukan semua ini,
30Aby odwrócił duszę jego od dołu, a żeby oświecon był światłością żyjących.
30supaya Ia dapat menyelamatkan manusia dan memberi kebahagiaan dalam hidupnya.
31Uważaj to, Ijobie, słuchaj mię; milcz, a ja będę mówił.
31Maka dengarlah Ayub, pasanglah telinga diamlah, kini akulah yang berbicara.
32Wszakże maszli co mówić, a odpowiedzże mi; mów, bobym cię rad usprawiedliwił.
32Tetapi jika ada yang hendak kaukatakan, silakan bicara; dan jika engkau benar, aku akan rela mengakuinya.
33A jeźli niemasz, słuchajże mię, a nauczę cię mądrości.
33Tetapi jika tidak, diamlah dan dengarkanlah aku, aku hendak mengajarkan hikmat kepadamu.