¹Odpowiedź łagodna uśmierza gniew; ale słowa przykre wzruszają popędliwość.

¹Dengan jawaban yang ramah, kemarahan menjadi reda; jawaban yang pedas membangkitkan amarah.

²Język mądrych zdobi umiejętność; ale usta głupich wywierają głupstwo.

²Kata-kata orang bijak membuat pengetahuan menarik hati; kata-kata orang bodoh hanya berisi kebodohan.

³Na każdem miejscu oczy Paóskie upatrują złe i dobre.

³TUHAN melihat semua yang terjadi di segala tempat; Ia memperhatikan semua yang baik dan yang jahat.

⁴Zdrowy język jest drzewo żywota; ale przewrotność z niego jest jako zdruzgotanie od wiatru.

⁴Kata-kata yang baik menambah semangat, kata-kata yang menyakitkan melemahkan hasrat.

⁵Głupi gardzi karaniem ojca swego; ale kto przyjmuje napomnienie, stanie się ostrożnym.

⁵Orang bodoh meremehkan nasihat ayahnya, orang bijak mengindahkan teguran.

⁶W domu sprawiedliwego jest dostatek wielki; ale w dochodach niepobożnego zamięszanie.

⁶Di rumah orang baik ada banyak harta; kekayaan orang jahat lenyap oleh bencana.

⁷Wargi mądrych sieją umiejętność; ale serce głupich nie tak.

⁷Kata-kata orang bijaksana penuh dengan pengetahuan, tapi pikiran orang bodoh tidak demikian.

⁸Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością Panu; ale modlitwa szczerych podoba mu się.

⁸TUHAN menerima doa orang baik, tapi Ia membenci persembahan orang jahat.

⁹Obrzydliwością Panu jest droga bezbożnego, ale tego, co idzie za sprawiedliwością, miłuje.

⁹TUHAN membenci cara hidup orang durhaka, tetapi Ia mengasihi orang yang berusaha melakukan kehendak-Nya.

¹⁰Karanie srogie należy temu, co opuszcza drogę; a kto ma w nienawiści karność, umrze.

¹⁰Orang yang melakukan yang jahat akan disiksa; orang yang tak mau ditegur akan mati.

¹¹Piekło i zatracenie są przed Panem; jakoż daleko więcej serca synów ludzkich.

¹¹TUHAN tahu dunia orang mati dan seluk beluknya; mana mungkin pikiran manusia disembunyikan dari Dia?

¹²Naśmiewca nie miłuje tego, który go karze, ani do mądrych przychodzi.

¹²Orang yang suka menghina tidak suka ditegur; ia enggan meminta nasihat dari orang yang bijaksana.

¹³Serce wesołe uwesela twarz; ale dla żałości serca duch strapiony bywa.

¹³Hati yang gembira membuat muka berseri-seri; hati yang sedih mematahkan semangat.

¹⁴Serce rozumne szuka umiejętności; ale usta głupich karmią się głupstwem

¹⁴Orang bijaksana mencari pengetahuan; orang bodoh sibuk dengan kebodohan.

¹⁵Wszystkie dni ubogiego są złe; ale kto jest wesołego serca, ma gody ustawiczne.

¹⁵Orang muram harus terus berjuang dalam hidupnya, tetapi orang yang periang selalu bahagia.

¹⁶Lepsza jest trocha w bojaźni Paóskiej, niżeli skarb wielki z kłopotem.

¹⁶Lebih baik sedikit harta tapi disertai takut kepada TUHAN, daripada banyak harta tapi disertai kecemasan.

¹⁷Lepszy jest pokarm z jarzyny, gdzie jest miłość, niżeli z karmnego wołu, gdzie jest nienawiść.

¹⁷Lebih baik makan sayur tapi disertai cinta kasih, daripada makan daging lezat tapi disertai kebencian.

¹⁸Mąż gniewliwy wszczyna swary; ale nierychły do gniewu uśmierza zwady.

¹⁸Orang yang cepat marah menimbulkan pertengkaran, orang yang sabar membawa perdamaian.

¹⁹Droga leniwego jest jako płot cierniowy, ale ścieszka szczerych jest równa.

¹⁹Orang malas akan selalu mengalami kesukaran; orang jujur tidak menemui kesulitan.

²⁰Syn mądry uwesela ojca; ale głupi człowiek lekce waży matkę swoję.

²⁰Anak yang bijaksana, menyenangkan hati ayahnya; anak yang bodoh tidak menghargai ibunya.

²¹Głupstwo jest weselem głupiemu, ale człowiek roztropny prostuje drogę swoję.

²¹Kebodohan adalah kesenangan orang bebal, orang bijaksana hidup lurus.

²²Gdzie niemasz rady, rozsypują się myśli; ale w mnóstwie radców ostoją się.

²²Rencana gagal, jika tidak disertai pertimbangan; rencana berhasil, jika banyak yang memberi nasihat.

²³Weseli się człowiek z odpowiedzi ust swoich: bo słowo według czasu wyrzeczone, o jako jest dobre!

²³Kata-kata yang diucapkan tepat pada waktunya, mendatangkan sukacita.

²⁴Drogę żywota rozumny ma ku górze, aby się uchronił piekła głębokiego.

²⁴Orang bijaksana mengikuti jalan mendaki yang menuju kehidupan; bukan jalan menurun yang menuju kematian.

²⁵Pan wywróci dom pysznych; ale wdowy granicę utwierdzi.

²⁵TUHAN akan merobohkan rumah orang yang tinggi hati, tetapi tanah milik seorang janda Ia lindungi.

²⁶Myśli złego są obrzydliwością Panu! ale powieści czystych są przyjemne.

²⁶TUHAN benci pada rencana yang jahat; tapi kata-kata yang baik menyenangkan hati-Nya.

²⁷Kto chciwie naśladuje łakomstwa, zamięszanie czyni w domu swoim; ale kto ma w nienawiści dary, będzie żył.

²⁷Siapa mencari keuntungan yang tidak halal, menghancurkan keluarganya sendiri. Siapa membenci uang sogok, akan hidup bahagia.

²⁸Serce sprawiedliwego przemyśliwa, co ma mówić; ale usta niepobożnych wywierają złe rzeczy.

²⁸Orang baik mempertimbangkan kata-katanya; orang jahat mengucapkan hal-hal yang keji.

²⁹Dalekim jest Pan od niepobożnych; ale modlitwę sprawiedliwych wysłuchiwa.

²⁹TUHAN mendengarkan apabila orang baik berdoa, tetapi Ia tidak mengindahkan orang yang durhaka.

³⁰Światłość oczów uwesela serce, a wieść dobra tuczy kości.

³⁰Wajah gembira meriangkan hati, berita yang baik menyegarkan jiwa.

³¹Ucho, które słucha karności żywota, w pośrodku mądrych mieszkać będzie.

³¹Orang yang mengindahkan teguran tergolong orang bijaksana.

³²Kto uchodzi ćwiczenia, zaniedbywa duszy swojej; ale kto przyjmuje karanie, ma rozum.

³²Orang yang tidak mau dinasihati, tidak menghargai diri sendiri; orang yang mau menerima teguran, menjadi berbudi.

³³Bojaźó Paóska jest ćwiczenie się w mądrości, a sławę uprzedza poniżenie.

³³Takut akan TUHAN adalah dasar pendidikan yang baik; kehormatan didahului oleh kerendahan hati.