¹Nie naśladuj ludzi złych, ani żądaj przebywać z nimi;

¹Janganlah iri kepada orang jahat, dan jangan ingin berkawan dengan mereka.

²Albowiem serce ich myśli o drapiestwie, a wargi ich mówią o uciśnieniu.

²Mereka hanya memikirkan kekejaman dan hanya membicarakan apa yang mencelakakan.

³Mądrością bywa dom zbudowany, a roztropnością umocniony.

³Rumah tangga dibangun dengan hikmat dan pengertian.

⁴Zaiste przez umiejętność komory napełnione bywają wszelakiemi bogactwami kosztownemi i wdzięcznemi.

⁴Dan apabila ada pengetahuan, maka kamar-kamarnya akan terisi lengkap dengan barang-barang berharga dan indah.

⁵Człowiek mądry mocny jest, a mąż umiejętny przydaje siły.

⁵Orang bijaksana lebih berwibawa daripada orang kuat; pengetahuan lebih penting daripada tenaga.

⁶Albowiem przez mądrą radę zwiedziesz bitwę, a wybawienie przez mnóstwo radców mieć będziesz.

⁶Karena sebelum bertempur harus ada rencana yang matang dahulu, dan semakin banyak penasihat, semakin besar kemungkinan akan menang.

⁷Wysokie są głupiemu mądrości; w bramie nie otworzy ust swoich.

⁷Orang bodoh tidak dapat menyelami hikmat. Ia tidak dapat berkata apa-apa kalau orang sedang membicarakan hal-hal penting.

⁸Kto myśli źle czynić, tego złośliwym zwać będą.

⁸Orang yang selalu merencanakan kejahatan, akan disebut perusuh.

⁹Zła myśl głupiego jest grzechem, a pośmiewca jest obrzydliwością ludzką.

⁹Setiap siasat orang bodoh adalah dosa. Orang yang selalu mencela orang lain, tidak disenangi oleh siapa pun.

¹⁰Jeźli będziesz gnuśnym, tedy w dzieó ucisku słaba będzie siła twoja.

¹⁰Jika engkau putus asa dalam keadaan gawat, maka engkau orang yang lemah.

¹¹Wybawiaj pojmanych na śmierć; a od tych, którzy idą na stracenie, nie odwracaj się.

¹¹Jangan ragu-ragu membebaskan orang yang sudah dijatuhi hukuman mati; selamatkanlah orang yang sedang digiring ke tempat penggantungan.

¹²Jeźli rzeczesz: Otośmy o tem nie wiedzieli; izali ten, który waży serca, nie rozumie? a ten, który strzeże duszy twojej, nie rozezna? i nie odda człowiekowi według uczynków jego?

¹²Boleh saja kauberkata, "Itu bukan urusanku." Tetapi Allah mengawasi engkau. Ia mengetahui dan mengadili pikiranmu. Ia membalas manusia menurut perbuatannya.

¹³Jedz miód, synu mój! bo dobry, i plastr słodki podniebieniu twemu;

¹³Anakku, makanlah madu, sebab itu baik. Sebagaimana madu dari sarang lebah, manis untuk dimakan,

¹⁴Tak umiejętność mądrości duszy twojej, jeźliże ją znajdziesz; onać będzie nagrodą, a nadzieja twoja nie będzie wycięta.

¹⁴begitu pula hikmat baik untuk jiwamu. Jika engkau bijaksana, cerahlah masa depanmu.

¹⁵Nie czyó zasadzki, niezbożniku! na przybytek sprawiedliwego, a nie przeszkadzaj odpocznieniu jego.

¹⁵Janganlah seperti orang jahat yang bersepakat merampok orang jujur dan merampas rumahnya.

¹⁶Bo choć siedm kroć upada sprawiedliwy, przecie zaś powstaje; ale niezbożni wpadną w nieszczęście.

¹⁶Sebab, sekalipun orang jujur jatuh berkali-kali, selalu ia akan bangun kembali. Tetapi sebaliknya, orang jahat akan hancur lebur oleh malapetaka.

¹⁷Gdy upadnie nieprzyjaciel twój, nie ciesz się; i gdy się potknie, niech się nie raduje serce twoje;

¹⁷Janganlah senang kalau musuhmu celaka, dan jangan gembira kalau ia jatuh.

¹⁸Aby snać nie ujrzał Pan, a nie podobałoby się to w oczach jego, i odwróciłby od niego gniew swój na cię.

¹⁸Sebab, pasti TUHAN akan melihat perbuatanmu itu dan menilainya jahat, lalu tidak lagi menghukum musuhmu itu.

¹⁹Nie gniewaj się dla złośników, ani się udawaj za niepobożnymi;

¹⁹Jangan jengkel atau iri kepada orang jahat.

²⁰Boć nie weźmie złośnik nagrody; pochodnia niepobożnych zgaśnie.

²⁰Orang jahat tidak punya masa depan dan tidak punya harapan.

²¹Synu mój! bój się Pana i króla, a z niestatecznymi nie mięszaj się;

²¹Anakku, takutlah kepada TUHAN, dan hormatilah raja. Jangan ikut-ikutan dengan orang yang menentang mereka.

²²Boć znagła powstanie zginienie ich, a upadek obydwóch któż wie?

²²Orang semacam itu bisa hancur dalam sekejap, karena bencana yang ditimbulkan Allah atau raja bukanlah perkara kecil.

²³I toć też mądrym należy: wzgląd mieć na osobę u sądu, nie dobra.

²³Orang-orang arif pernah berkata begini: Hakim tidak boleh berat sebelah.

²⁴Tego, który mówi niepobożnemu; Jesteś sprawiedliwy, będą ludzie przeklinać, a narody się nim brzydzić będą.

²⁴Jika orang bersalah dinyatakannya tidak bersalah, maka hakim itu akan dikutuk dan diumpat oleh semua orang.

²⁵Ale którzy go karzą, szczęśliwi będą, a przyjdzie na nich błogosławieóstwo każdego dobrego.

²⁵Tetapi hakim yang menghukum orang bersalah akan bahagia dan dihormati.

²⁶Pocałują wargi tego, co mówi słowa prawdziwe.

²⁶Jawaban yang tepat adalah tanda persahabatan sejati.

²⁷Rozrządź na polu robotę twoję, a sprawuj pilnie rolę swoję; a potem będziesz budował dom twój.

²⁷Janganlah mendirikan rumah tangga sebelum kau menyiapkan ladangmu dan mempunyai mata pencaharian.

²⁸Nie bądź świadkiem lekkomyślnym przeciw bliźniemu swemu, ani czyó łagodnych namów wargami swemi.

²⁸Janganlah menjadi saksi terhadap orang lain tanpa alasan yang patut; janganlah juga berdusta mengenai dia.

²⁹Nie mów: Jako mi uczynił, tak mu uczynię; oddam mężowi temu według uczynku jego.

²⁹Janganlah berkata, "Aku akan membalas kepadanya apa yang sudah dilakukannya terhadapku!"

³⁰Szedłem przez pole męża leniwego a przez winnicę człowieka głupiego;

³⁰Pernah aku melalui ladang dan kebun anggur seorang pemalas yang bodoh.

³¹A oto porosła wszędzie ostem; pokrzywy wszystko pokryły, a płot kamienny jej rozwalił się.

³¹Yang kulihat di situ hanyalah tanaman berduri dan alang-alang. Pagar temboknya pun telah runtuh.

³²Co ja ujrzawszy złożyłem to do serca mego, a widząc to wziąłem to ku przestrodze.

³²Setelah kuperhatikan dan kurenungkan hal itu, kudapati pelajaran ini:

³³Trochę się prześpisz, trochę podrzemiesz, trochę złożysz ręce, abyś odpoczywał;

³³Dengan mengantuk dan tidur sebentar, dengan duduk berpangku tangan dan beristirahat sejenak,

³⁴A wtem ubóstwo twoje przyjdzie jako podróżny, a niedostatek twój jako mąż zbrojny.

³⁴kekurangan dan kemiskinan datang menyerang seperti perampok bersenjata.