1Sądź mię, o Boże! a ujmij się o sprawę moję; od narodu niemiłosiernego, i od człowieka zdradliwego i niezbożnego wyrwij mię;
1Berilah keadilan kepadaku, ya Allah, belalah hakku terhadap bangsa yang durhaka. Bebaskanlah aku dari penjahat dan penipu.
2Boś ty jest Bóg siły mojej. Przeczżeś mię odrzucił? a przecz smutno chodzę dla uciśnienia od nieprzyjaciela?
2Engkaulah Allah, pelindungku; mengapa Engkau meninggalkan aku? Mengapa aku harus terus menderita karena ditindas oleh musuh-musuhku?
3Ześlij światłość twoję, i prawdę twoję; te mię poprowadzą, i wprowadzą mię na świętą górę twoję, i do przybytków twoich,
3Nyatakanlah kesetiaan-Mu untuk menyinari dan membimbing aku, agar aku kembali ke Sion, bukit-Mu yang suci dan ke Rumah kediaman-Mu.
4Abym przystąpił do ołtarza Bożego, do Boga wesela i radości mojej; i będę cię wysławiał na harfie, o Boże, Boże mój!
4Maka aku akan menuju ke mezbah Allah, menghadap Allah sumber kebahagiaanku. Aku akan menyanyi dan main kecapi, untuk memuji-Mu, ya Allah, Allahku.
5Przeczże się smucisz, duszo moja, a przecz trwożysz sobą we mnie? Czekaj na Boga, albowiem go jeszcze będę wysławiał, gdyż on jest wielkiem zbawieniem twarzy mojej, i Bogiem moim.
5Mengapa hatiku sedih dan gelisah? Aku berharap kepada Allah, maka aku akan bersyukur lagi kepada-Nya, kepada Allahku dan penyelamatku.