¹Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!

¹Ya Allah, Engkaulah Allah yang membalas, tunjukkanlah pembalasan-Mu, ya TUHAN.

²Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.

²Bangkitlah, ya Hakim seluruh bumi, hukumlah orang congkak setimpal perbuatan mereka.

³Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?

³Ya TUHAN, sampai kapan orang jahat bergembira? Sampai kapan, ya TUHAN?

⁴Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?

⁴Mereka melontarkan kata-kata yang kasar, dan menyombongkan kejahatan mereka.

⁵Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?

⁵Mereka menindas umat-Mu, ya TUHAN, dan meremukkan orang-orang pilihan-Mu.

⁶Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?

⁶Mereka membunuh janda dan yatim piatu dan orang asing yang tinggal di negeri ini.

⁷Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.

⁷Kata mereka, "TUHAN tidak melihatnya, Allah Yakub tidak memperhatikannya."

⁸Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?

⁸Hai bangsaku, janganlah sebodoh itu, belajarlah memakai akalmu!

⁹Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?

⁹Allah yang membuat telinga, apakah Ia tidak mendengar? Dia yang membuat mata, apakah Ia tidak melihat?

¹⁰Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.

¹⁰Dia yang mengajar bangsa-bangsa, apakah Ia tidak menghukum? Dia yang menjadi guru semua orang, apakah Ia tidak mempunyai pengetahuan?

¹¹Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.

¹¹TUHAN menyelami pikiran manusia, Ia tahu semuanya sia-sia belaka.

¹²Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.

¹²Berbahagialah orang yang Kaudidik, ya TUHAN, orang yang Kauajari hukum-hukum-Mu.

¹³Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.

¹³Kautenangkan dia di hari-hari malapetaka, sampai digali lubang untuk menangkap orang jahat.

¹⁴Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.

¹⁴Sebab TUHAN tak akan meninggalkan umat-Nya; Ia tak akan mengabaikan milik pusaka-Nya.

¹⁵Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.

¹⁵Maka hukum akan ditegakkan lagi di pengadilan, semua orang jujur akan mendukungnya.

¹⁶Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?

¹⁶Siapa membela aku terhadap orang durhaka? Siapa memihak aku melawan orang yang berbuat jahat?

¹⁷By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.

¹⁷Sekiranya TUHAN tidak menolong aku, aku nyaris pindah ke dunia orang mati.

¹⁸Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.

¹⁸Waktu aku berpikir bahwa aku akan jatuh, kasih-Mu, TUHAN, membuat aku berdiri kukuh.

¹⁹W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.

¹⁹Apabila hatiku cemas dan gelisah, Engkau menghibur dan menggembirakan aku.

²⁰Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?

²⁰Engkau tidak bersekutu dengan hakim-hakim jahat, yang merancangkan kejahatan berdasarkan hukum.

²¹Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?

²¹Mereka bersekongkol melawan orang jujur, dan menghukum mati orang yang tak bersalah.

²²Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.

²²Tetapi TUHAN adalah pembelaku, Allahku menjadi pelindungku.

²³Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.

²³Ia menghukum orang jahat setimpal kejahatannya, dan membungkamkan mereka karena dosanya. TUHAN Allah kita akan membungkamkan mereka.