¹Jeszcze dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:

¹¶ A i korero tonu a Hopa i tana pepeha, i mea,

²Któż mi to da, abym był jako za miesięcy dawnych, za dni onych, których mię Bóg strzegł;

²Aue, me i rite ki nga marama o mua, ki nga ra i tiaki ai te Atua i ahau!

³Gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, a przy świetle jego przechodziłem ciemności;

³I tiaho mai ai tana rama ki toku matenga, a na tana whakamarama i haere ai ahau i te pouri:

⁴Jakom był za dni młodości mojej, gdy była przytomność Boża nad przybytkiem moim;

⁴Me i pera ano me ahau i nga ra o toku taiohitanga, i te mea nei kei runga to te Atua whakaaro puku i toku teneti;

⁵Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a około mnie dziatki moje;

⁵I te mea e noho ana ano te Kaha Rawa i ahau, a kei tetahi taha oku aku tamariki, kei tetahi taha;

⁶Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;

⁶I horoia ai oku takahanga ki te pata, a rere mai ana nga awa hinu ki ahau i roto i te kohatu!

⁷Gdym wychodził do bramy przez miasto, a na ulicy kazałem sobie gotować stolicę moję.

⁷¶ I toku haerenga atu ki te kuwaha ki te pa, a whakapai ana i te nohoanga moku i te waharoa,

⁸Widząc mię młodzi ukrywali się, a starcy powstawszy stali.

⁸Ka kite nga taitamariki i ahau, a piri ana ratou: whakatika ana nga koroheke, tu ana ki runga;

⁹Przełożeni przestawali mówić, a ręką zatykali usta swoje.

⁹Mutu pu te korero a nga tino tangata, kua kopania te ringa ki o ratou mangai;

¹⁰Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał.

¹⁰Ngaro ana te reo o nga rangatira, piri ana o ratou arero ki o ratou ngao.

¹¹Bo ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące dawało o mnie świadectwo,

¹¹No te rongonga hoki o te taringa i ahau manaaki ana i ahau; te kitenga o te kanohi i ahau, whakaae mai ana ki aku mahi:

¹²Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.

¹²No te mea naku i whakaora te rawakore i a ia e karanga ana, te pani me te tangata hoki kahore nei ona kaiawhina.

¹³Błogosławieóstwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.

¹³I tau ki runga ki ahau te manaaki a te tangata e tata ana ki te whakangaromanga; harakoa ana i ahau te ngakau o te pouaru.

¹⁴W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.

¹⁴I kakahuria e ahau te tika, a ko tera toku kakahu: e rite ana taku whakarite whakawa he koroka, he karauna.

¹⁵Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.

¹⁵He kanohi ahau ki te matapo, he waewae ki te kopa.

¹⁶Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.

¹⁶He matua ahau ki nga rawakore: a i ata rapua e ahau te tikanga o te totohe a te tangata kihai nei ahau i mohio.

¹⁷I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.

¹⁷Wawahia ana e ahau nga kauae o te tangata kino, a takiritia mai ana e ahau tana mea pahua i roto i ona niho.

¹⁸Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.

¹⁸¶ Katahi ahau ka mea, Tera ahau e mate i roto i toku ohanga; ka whakanuia oku ra kia rite ki te onepu te maha:

¹⁹Korzeó mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.

¹⁹Ko toku pakiaka tautoro tonu ki nga wai, a i te po tau ana te tomairangi ki runga ki toku peka:

²⁰Chwała moja odmłodzi się przy mnie, a łuk mój w ręce mojej odnowi się.

²⁰Ko toku kororia hou tonu i roto i ahau, a hoki ake ana te kaha o taku kopere i toku ringa.

²¹Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.

²¹I whakarongo mai nga tangata ki ahau, i tatari, whakarongo puku ana ratou i ahau e whakatakoto whakaaro ana.

²²Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.

²²I muri i aku kupu kore ake ratou i korero ano; maturuturu iho ana aku kupu ki runga ki a ratou.

²³Bo mię oczekiwali jako deszczu, a usta swe otwierali jako na deszcz późny.

²³I taria mai ahau e ratou ano ko te ua; hamama mai ana o ratou mangai ano e tatari ana ki te ua o muri.

²⁴Jeźlim żartował z nimi, nie wierzyli, a powagi twarzy mojej nie odrzucali.

²⁴Ka kata ahau ki a ratou, kihai i whakaponohia e ratou; kihai hoki ratou i whakataka i te marama o toku mata.

²⁵Jeźlim kiedy do nich przyszedł, siadałem na przedniejszem miejscu, i mieszkałem jako król w wojsku, a jako ten, który smutnych cieszy.

²⁵Naku to ratou ara i whiriwhiri, a noho ana ahau hei rangatira, noho ana hoki ahau ano he kingi i roto i te ope; i rite ahau ki te kaiwhakamarie o te hunga e tangi ana.