¹Synu mój! jeźli przyjmiesz słowa moje, a przykazanie moje zachowasz u siebie;

¹¶ E taku tama, ki te tango koe i aku kupu, ki te huna i aku whakahau ki roto ki a koe;

²Nadstawiszli mądrości ucha twego, i nakłoniszli serca twego do roztropności;

²A ka tahuri tou taringa ki te whakaaro nui, ka anga ano tou ngakau ki te matauranga;

³Owszem, jeźli na rozum zawołasz, a roztropności wezwieszli głosem swoim;

³Ae ra, ki te mea ka karangarangatia e koe te matauranga, a ka puaki tou reo ki te ngakau mohio;

⁴Jeźli jej szukać będziesz jako srebra, a jako skarbów skrytych pilnie szukać będziesz:

⁴Ki te rapua hoki ia e koe ano he hiriwa, ki te kimihia ano he taonga huna;

⁵Tedy zrozumiesz bojaźó Paóską, a znajomość Bożą znajdziesz.

⁵Ko reira koe matau ai ki te wehi o Ihowa, kite ai i te mohio ki te Atua.

⁶Albowiem Pan daje mądrość, z ust jego pochodzi umiejętność i roztropność.

⁶Ma Ihowa hoki e homai te whakaaro nui; no tona mangai te matauranga me te ngakau mohio.

⁷On zachowuje uprzejmym prawdziwą mądrość; on jest tarczą chodzącym w szczerości,

⁷E rongoatia ana e ia te whakaaro nui ma te hunga tika; he whakangungu rakau ia mo te hunga he tapatahi nei te haere;

⁸Aby strzegli ścieżek sądu; on drogi świętych swoich strzeże.

⁸Kia tiakina ai e ia nga ara o te whakawa, kia tohungia ai te ara o tana hunga tapu.

⁹Tedy wyrozumiesz sprawiedliwość, i sąd, i prawość, i wszelką ścieszkę dobrą.

⁹Ko reira koe mohio ai ki te tika, ki te whakawa, ki te mea ano e rite ana, ae ra, ki nga ara pai katoa.

¹⁰Gdy wnijdzie mądrośu w serce twoje, a umiejętność duszy twojej wdzięczna będzie:

¹⁰¶ Ka uru hoki te whakaaro nui ki roto ki tou ngakau, a ka reka te matauranga ki tou wairua;

¹¹Tedy cię ostrożność strzedz będzie, a opatrzność zachowa cię.

¹¹Ka ai te ngarahu pai hei tiaki i a koe, te ngakau mohio hei pupuri i a koe;

¹²Wyrywając cię od drogi złej, i od człowieka mówiącego przewrotności;

¹²Hei kukume mai i a koe i te ara o te kino, i te tangata e puta ke ana ana korero;

¹³Od tych, którzy opuszczają ścieszki proste, udawając się drogami ciemnemi;

¹³I te hunga e whakarere nei i nga ara o te tika, e haere ana i nga ara o te pouri;

¹⁴Którzy się radują, gdy czynią złe, a weselą się w złośliwych przewrotnościach;

¹⁴E koa ana, i a ratou e mahi ana i te kino, e hari ana ki nga tikanga parori ke o te kino;

¹⁵Których ścieszki są krzywe, a sami są przewrotnymi na drogach swoich;

¹⁵He ara kopikopiko o ratou, he whanoke ratou i o ratou huarahi:

¹⁶Wyrywając cię od niewiasty postronnej i obcej, która pochlebia łagodnemi słowy;

¹⁶Hei whakaora i a koe i te wahine tauhou, i te wahine tauhou e whakapati nei ki ana kupu;

¹⁷Która opuszcza wodza młodości swojej, a przymierza Boga swojego zapomina.

¹⁷Kua whakarerea nei e ia te hoa o tona tamahinetanga, kua wareware ki te kawenata o tona Atua.

¹⁸Bo się nachyla ku śmierci dom jej, a do umarłych ścieszki jej.

¹⁸E heke atu ana hoki tona whare ki te mate, ona ara ki nga tupapaku.

¹⁹Wszyscy, którzy do niej wchodzą, nie wracają się, ani trafiają na ścieszkę żywota.

¹⁹Ko te hunga katoa e haere atu ana ki a ia e kore e hoki mai; e kore ano e mau i a ratou nga ara o te ora.

²⁰A przetoż będziesz chodził drogą dobrych, a ścieżek sprawiedliwych będziesz przestrzegał.

²⁰A ka haere koe i nga ara o nga tangata pai, ka mau ano ki nga ara o te hunga tika.

²¹Albowiem cnotliwi będą mieszkali na ziemi, a szczerzy trwać będą na niej;

²¹Ka noho hoki te hunga tika ki te whenua; ka mau te hunga ngakau tapatahi ki reira.

²²Ale niepobożni z ziemi wykorzenieni będą, a przewrotni będą z niej wygładzeni.

²²Ka hatepea atu ia te hunga kino i runga i te whenua; ka hutia atu i reira te hunga he kopeka ta ratou mahi.