¹Serce królewskie jest w ręce Paóskiej jako potoki wód; kędy chce, nakłoni je.

¹¶ Kei roto te ngakau o te kingi i te ringa o Ihowa ano he awa rerenga wai; e whakaangahia ana e ia ki nga wahi katoa e pai ai ia.

²Wszelka droga człowieka prosta jest przed oczyma jego; ale Pan, jest który serca waży.

²¶ Ko nga ara katoa o te tangata, tika kau ki ona kanohi ake: ko Ihowa ia hei pauna i nga ngakau.

³Czynić sprawiedliwość i sąd, bardziej się Panu podoba, niżeli ofiara.

³¶ Ko te mahi i te tika, i te whakawa, ki ta Ihowa, pai atu i te patunga tapu.

⁴Wyniosłość oczu i nadętość serca, i oranie niepobożnych są grzechem.

⁴¶ He kanohi whakakake, he ngakau whakapehapeha, a ko te rama hoki o te hunga kino, he hara kau.

⁵Myśli pracowitego pewne dostatki przynoszą; ale każdego skwapliwego przynoszą pewną nędzę.

⁵¶ Ko nga whakaaro o te tangata uaua e ahu anake ana ki te hua o te taonga: ko te hunga takare katoa ia e whawhai kau ana ki te muhore.

⁶Zebrane skarby językiem kłamliwym są marnością pomijającą tych, którzy szukają śmierci.

⁶¶ E rite ana ta te arero teka ami i te taonga ki te mamaoa e aia noatia ana; ko te hunga e rapu ana i era e rapu ana i te mate.

⁷Drapiestwo niezbożnych potrwoży ich; bo nie chcieli czynić to, co było sprawiedliwego.

⁷¶ Ma te pahua a te hunga kino e tahi atu ratou; mo ratou kahore e pai ki te whakawa.

⁸Mąż, którego droga przewrotna, obcym jest; ale sprawa czystego jest prosta.

⁸¶ He ara tino kopikopiko to te tangata e waha ana i te hara: tena ko te tangata ma, he tika tana mahi.

⁹Lepiej jest mieszkać w kącie pod dachem, niżeli z żoną swarliwą w domu przestronnym.

⁹¶ He pai ke te noho i te kokonga o te tuanui, i te noho tahi me te wahine ngangare i roto i te whare mahorahora.

¹⁰Dusza niezbożnego pragnie złego, a przyjaciel jego nie bywa wdzięczny w oczach jego.

¹⁰¶ Ko ta te wairua o te tangata kino he hiahia ki te kino; e kore ona kanohi e manako ki tona hoa.

¹¹Gdy karzą naśmiewcę, prostak mędrszym bywa; a gdy roztropnie postępują z mądrym, przyjmuje naukę.

¹¹¶ Ki te whiua te tangata whakahi, ka whai whakaaro te kuware: a, ki te whakaakona te tangata whakaaro nui, ka whiwhi ia ki te matauranga.

¹²Bóg daje przestrogę sprawiedliwemu na domie niezbożnika, który podwraca niezbożnych dla złości ich.

¹²¶ Ka ata whakaaroa e te tangata tika te whare o te tangata kino; te peheatanga e whakataka ai te hunga kino ki te mate mo ratou.

¹³Kto zatula ucho swe na wołanie ubogiego, i on sam będzie wołał, a nie będzie wysłuchany.

¹³¶ Ko te tangata e puru ana i ona taringa ki te karanga a te rawakore, tera hoki ia e karanga, heoi e kore e whakarangona.

¹⁴Dar potajemnie dany uśmierza zapalczywość, i upominek w zanadrza włożony gniew wielki uspokaja.

¹⁴¶ Ma te mea homai puku ka marie ai te riri, ma te moni whakapati hoki i roto i te uma ka marie ai te aritarita kaha.

¹⁵Radość się mnoży sprawiedliwemu, gdy się sąd odprawuje; ale strach tym, którzy czynią nieprawość.

¹⁵¶ He mahi koa na te tangata tika te whakawa; mo nga kaimahi ia i te kino, ko te whakangaromanga.

¹⁶Człowiek błądzący z drogi mądrości w zebraniu umarłych odpoczywać będzie.

¹⁶¶ Ko te tangata e kotiti ke ana i te huarahi o te mahara, ka noho ia i te whakaminenga o nga tupapaku.

¹⁷Mąż, który dobrą myśl miłuje, staje się ubogim; a kto miłuje wino i olejki, nie zbogaci się.

¹⁷¶ Ko te tangata matenui ki nga ahuareka, ka rawakore: a, ko te tangata e matenui ana ki te waina, ki te hinu, e kore e whai taonga.

¹⁸Niezbożnik będzie okupem za sprawiedliwego, a za uprzejmych przewrotnik.

¹⁸¶ Hei utu te tangata kino mo te tangata tika; a ka haere mai te tangata kopeka hei whakakapi mo te tangata tu tika.

¹⁹Lepiej mieszkać w ziemi pustej, niż z żoną swarliwą i gniewliwą.

¹⁹¶ He pai ke te noho i te koraha, i te noho tahi me te wahine tohetohe, wahine pukukino.

²⁰Skarb pożądany i olej są w przybytku mądrego; ale głupi człowiek pożera go.

²⁰¶ Kei te nohoanga o te tangata whakaaro nui te taonga momohanga me te hinu; heoi maumauria ake e te wairangi.

²¹Kto naśladuje sprawiedliwości i miłosierdzia, znajduje żywot, sprawiedliwość i sławę.

²¹¶ Ko te tangata e whai ana i te tika, i te atawhai, ka whiwhi ki te ora, ki te tika, ki te honore.

²²Mądry ubiega miasto mocarzy, a burzy potęgę ufności ich.

²²¶ Ka pikitia e te tangata whakaaro nui te pa o nga marohirohi, ka taka hoki i a ia te kaha i whakawhirinaki ai ratou.

²³Kto strzeże ust swoich i języka swego, strzeże od ucisków duszy swojej.

²³¶ Ko te tangata e tiaki ana i tona mangai, i tona arero, e tiaki ana i tona wairua kei raru.

²⁴Hardego i pysznego imię jest naśmiewca, który wszysko poniewoli i z pychą czyni.

²⁴¶ Ko te tangata whakakake, whakapehapeha, ko te tangata whakahi tona ingoa, e mahi ana ia i runga i te whakahirahira o tona whakamanamana.

²⁵Leniwego żądość zabija; bo ręce jego robić nie chcą.

²⁵¶ Ka mate te tangata mangere i tona hiahia ano; e kore hoki ona ringa e pai ki te mahi.

²⁶Każdego dnia pała pożądliwością; ale sprawiedliwy udziela, a nie szczędzi.

²⁶Tera te hanga he kaiapo tonu a pau noa te ra: ko ta te tangata tika ia he homai, kahore hoki ana kaiponu.

²⁷Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością, a dopieroż gdyby ją w grzechu ofiarował.

²⁷¶ He mea whakarihariha te whakahere a te tangata kino; tera noa ake ina he te whakaaro i kawea mai ai e ia.

²⁸Świadek fałszywy zaginie; ale mąż dobry to, co słyszy, statecznie mówić będzie.

²⁸¶ Ka mate te kaiwhakaatu teka; na, ko te tangata whakarongo, ka korero, kahore he kaiwhakahe.

²⁹Mąż niezbożny zatwardza twarz swoję; ale uprzejmy sam sprawuje drogę swoję.

²⁹¶ Ka whakamaro te tangata kino i tona mata: tena ko te tangata tika, ka whakapai i ona ara.

³⁰Niemasz mądrości, ani rozumu, ani rady przeciwko Panu.

³⁰¶ I to Ihowa aroaro kahore he whakaaro nui, kahore he matauranga, kahore he kupu mohio, e tu.

³¹Konia gotują na dzieó bitwy; ale od Pana jest wybawienie.

³¹Kua rite noa ake he hoiho mo te ra o te whawhai; kei a Ihowa ia te whakaoranga.