1Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoó ucha twego,
1¶ E taku tama, tahuri ki oki whakaaro nui, kia anga tou taringa ki toku matauranga:
2Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
2Kia u ai koe ki te ngarahu pai, kia mau ai te matauranga i ou ngutu.
3Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
3Ko nga ngutu hoki o te wahine ke, kei te maturuturunga iho o te honikoma, ngawari iho tona mangai i te hinu.
4Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
4He kawa rawa hoki tona mutunga i te taru kawa; he koi, ano he hoari matarua.
5Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi.
5Ko ona waewae e heke ana ki te mate, mau pu te reinga i ona takahanga;
6Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
6Heoi kahore i kitea e ia te ara totika ki te ora: he kotiti ke ona ara, a kahore ia i te matau.
7Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
7Na reira, e aku tamariki, whakarongo mai ki ahau, kei mahue hoki nga kupu a toku mangai.
8Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
8Kia matara tou ara i a ia, kaua hoki e tata ki te tatau o tona whare;
9Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
9Kei hoatu tou honore ki nga tangata ke, ou tau ki te hunga nanakia:
10By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
10Kei makona nga tangata ke i tou kaha, kei riro ou mauiui ki te whare o te tangata ke;
11I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
11A ka tangi koe i tou whakamutunga, ina poto ou kikokiko me tou tinana.
12I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
12A ka mea, Katae toku kino ki te ako; katae te mauiui o toku ngakau ki te tohutohu!
13Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
13Kihai hoki ahau i whakarongo ki te reo o oku kaiwhakaako, kihai toku taringa i anga ki te hunga e tohutohu ana i ahau.
14Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
14Wahi iti kei nga kino katoa ahau i waenganui o te whakaminenga, o te huihui.
15Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
15¶ Inumia he wai i roto i tau ake rua, me nga wai rere ano i roto i tau ake poka.
16Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
16Kia tohatoha noa atu koia au puna wai, nga awa wai i nga huarahi?
17Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
17Waiho ena mau anake, kauaka ma koutou tahi ko nga tangata ke.
18Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
18Kia manaakitia tau puna wai: kia koa ano koe ki te wahine o tou taitamarikitanga.
19Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
19Kia rite ia ki taua mea ahuareka, ki te hata, ki te mea ataahua ki te anaterope; kia makona koe i ona u i nga wa katoa, kia matenuitia tonutia e koe tona aroha.
20Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
20He aha oti koe, e taku tama, ka matenui ai ki te wahine ke, i awhi ai i te uma o te wahine ke?
21Gdyż przed oczyma Paóskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
21Kei mua hoki i nga kanohi o Ihowa nga ara o te tangata, a e meinga ana e ia kia papatairite ona ara katoa.
22Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
22Ko ona kino ano hei hopu i te tangata kino, hei taura ona hara e mau ai ia.
23Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
23Ka mate ia, he mea kihai i whakaakona, ka pohehe i te nui o tona wairangi.