1Psalm Asafowy. Bóg stoi w zgromadzeniu Bożem, a w pośród bogów sądzi i mówi:
1¶ He himene na Ahapa. E tu ana te Atua i roto i te whakaminenga o te Atua, e whakawa ana i waenganui i nga atua.
2Dokądże będziecie niesprawiedliwie sądzić, a osoby niezbożników przyjmować? Sela.
2Kia pehea ake te roa o ta koutou whakawa he, o ta koutou whakapai ki nga kanohi o te hunga kino. (Hera.
3Czyócie sprawiedliwość ubogiemu i sierotce; utrapionego i niedostatecznego usprawiedliwiajcie.
3Whakatikaia ta te ware, ta te pani: kia tika te whakawa mo te ngakau mamae, mo te rawakore.
4Wyrwijcie chudzinę i nędznego, a z ręki niepobożnej wyrwijcie go.
4Whakaorangia te ware me te rawakore; tangohia mai ratou i te ringa o te tangata kino.
5Lecz oni nic nie wiedzą, ani rozumieją; w ciemnościach ustawicznie chodzą; zaczem się zachwiały wszystkie grunty ziemi.
5Kahore o ratou matauranga, kakore hoki e mahara; e kopikopiko noa ana ratou i te pouri; e oioi ana nga turanga katoa o te whenua.
6Jam rzekł: Bogowieście, a synami Najwyższego wy wszyscy jesteście.
6¶ I mea ahau, He atua koutou, he tama katoa na te Runga Rawa.
7A wszakże jako i inni ludzie pomrzecie, a jako jeden z książąt upadniecie.
7Heoi ka pera koutou me te tangata, ka mate; ka hinga, ka pera me tetahi o nga piriniha.
8Powstaóże, o Boże! a sądź ziemię; albowiem ty dziedzicznie trzymasz wszystkie narody.
8E ara, e te Atua, whakawakia te whenua: mou hoki nga tauiwi katoa.