1Słowo, które widział Izajasz, syn Amosowy, nad Judą i nad Jeruzalemem.
1Слово, которое было в видении к Исаии, сыну Амосову, о Иудее и Иерусалиме.
2I stanie się w ostateczne dni, że będzie przygotowana góra domu Paóskiego na wierzchu gór, i wywyższy się nad pagórkami, a zbieżą się do niej wszystkie narody.
2И будет в последние дни, гора дома Господня будет поставлена во главу гор и возвысится над холмами, и потекут к ней всенароды.
3I pójdzie wiele ludzi, mówiąc: Pójdźcie a wstąpmy na górę Paóską, do domu Boga Jakóbowego, a będzie nas uczył dróg swoich, i będziemy chodzili ścieszkami jego; albowiem z Syonu wyjdzie zakon, a słowo Paóskie z Jeruzalemu.
3И пойдут многие народы и скажут: придите, и взойдем на гору Господню, в дом Бога Иаковлева, и научит Он нас Своим путями будем ходить по стезям Его; ибо от Сиона выйдет закон, и слово Господне – из Иерусалима.
4I będzie sądził między narodami, a będzie karał wiele ludzi.I przekują miecze swe na lemiesze, a włócznie swe na sierpy; nie podniesie naród przeciw narodowi miecza, ani się będą ćwiczyć do bitwy.
4И будет Он судить народы, и обличит многие племена; и перекуют мечи свои на орала, и копья свои – на серпы: не поднимет народ на народ меча, и не будут более учиться воевать.
5Domie Jakóbowy! pójdźcie, a chodźmy w światłości Paóskiej.
5О, дом Иакова! Придите, и будем ходить во свете Господнем.
6Aleś ty opuścił lud swój, dom Jakóbowy! gdyż są pełni obrzydliwości narodów wschodnich, i są wieszczkami jako Filistynowie, a w synach cudzych się kochali.
6Но Ты отринул народ Твой, дом Иакова, потому что они многое переняли от востока: и чародеи у них , как у Филистимлян, и с сынами чужих они в общении.
7I napełniona jest ziemia ich srebrem i złotem, a koóca niemasz skarbom ich.
7И наполнилась земля его серебром и золотом, и нет числа сокровищам его; и наполнилась земля его конями, и нет числа колесницам его;
8Napełniona jest ziemia ich koómi, a koóca niemasz wozom ich. Napełniona też jest ziemia ich bałwanami, robocie rąk swoich kłaniają się, które poczyniły palce ich.
8и наполнилась земля его идолами: они поклоняются делу рук своих,тому, что сделали персты их.
9I kłania się pospolity człowiek, a uniża się i zacny mąż; przetoż nie odpuszczaj im.
9И преклонился человек, и унизился муж, – и Ты не простишь их.
10Wnijdź w skałę, a skryj się w prochu przed strachem Paóskim, i przed chwałą majestatu jego.
10Иди в скалу и сокройся в землю от страха Господа и от славы величия Его.
11Oczy wyniosłe człowiecze zniżone będą, a wysokość ludzka nachylona będzie; ale sam Pan wywyższony będzie dnia onego.
11Поникнут гордые взгляды человека, и высокое людское унизится; и один Господь будет высок в тот день.
12Albowiem dzieó Pana zastępów przyjdzie na wszelkiego pysznego i wyniosłego, i na każdego wywyższonego, że będzie poniżony;
12Ибо грядет день Господа Саваофа на все гордое и высокомерное и на все превознесенное, – и оно будет унижено, –
13I na wszystkie cedry Libaóskie wysokie a podniosłe, i na wszystkie dęby Basaóskie;
13и на все кедры Ливанские, высокие и превозносящиеся, и на все дубы Васанские,
14I na wszystkie góry wysokie, i na wszystkie pagórki wyniosłe;
14и на все высокие горы, и на все возвышающиеся холмы,
15I na każdą wieżę wysoką, i na każdy mur obronny;
15и на всякую высокую башню, и на всякую крепкую стену,
16I na wszystkie okręty morskie, i na wszystkie malowania rozkoszne.
16и на все корабли Фарсисские, и на все вожделенные украшения их.
17I będzie nachylona wyniosłość człowiecza, a wywyższenie ludzkie zniżone będzie; ale sam Pan wywyższony będzie dnia onego.
17И падет величие человеческое, и высокое людское унизится; и одинГосподь будет высок в тот день,
18Lecz bałwany ich do szczętu pokruszone będą.
18и идолы совсем исчезнут.
19Tedy wnijdą do jaskió skalnych, i do jam podziemnych przed strachem Paóskim, i przed chwałą majestatu jego, gdy powstanie, aby ziemię potarł.
19И войдут люди в расселины скал и в пропасти земли от страха Господа и от славы величия Его, когда Он восстанет сокрушить землю.
20Dnia onego wrzuci człowiek bałwany swe srebrne i bałwany swe złote, które mu naczyniono, aby się im kłaniał, w dziury kretów i nietoperzy.
20В тот день человек бросит кротам и летучим мышам серебряных своих идолов и золотых своих идолов, которых сделал себе для поклонения им,
21I wnijdzie w rozpadliny skalne, i na wierzchołki opok przed strachem Paóskim, i przed chwałą majestatu jego, gdy powstanie, aby potarł ziemię.
21чтобы войти в ущелья скал и в расселины гор от страха Господа иот славы величия Его, когда Он восстанет сокрушить землю.
22Przestaócież ufać w człowieku, którego dech jest w nozdrzach jego; bo za cóż on ma być poczytany?
22Перестаньте вы надеяться на человека, которого дыхание в ноздрях его, ибо что он значит?