1(Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję.)
1(101:1) Молитва страждущего, когда он унывает и изливает пред Господом печаль свою. (101:2) Господи! услышь молитву мою, и вопль мой да придет к Тебе.
2Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.
2(101:3) Не скрывай лица Твоего от меня; в день скорби моей приклони комне ухо Твое; в день, когда воззову к Тебе , скоро услышь меня;
3Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzieó ucisku mego nakłoó ku mnie ucha twego; w dzieó którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.
3(101:4) ибо исчезли, как дым, дни мои, и кости мои обожжены, как головня;
4Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.
4(101:5) сердце мое поражено, и иссохло, как трава, так что я забываю есть хлеб мой;
5Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.
5(101:6) от голоса стенания моего кости мои прильпнули к плоти моей.
6Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.
6(101:7) Я уподобился пеликану в пустыне; я стал как филин на развалинах;
7Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.
7(101:8) не сплю и сижу, как одинокая птица на кровле.
8Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.
8(101:9) Всякий день поносят меня враги мои, и злобствующие на меня клянут мною.
9Przez cały dzieó urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.
9(101:10) Я ем пепел, как хлеб, и питье мое растворяю слезами,
10Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,
10(101:11) от гнева Твоего и негодования Твоего, ибо Ты вознес меня и низверг меня.
11Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.
11(101:12) Дни мои – как уклоняющаяся тень, и я иссох, как трава.
12Dni moje są jako cieó nachylony, a jam jako trawa uwiądł;
12(101:13) Ты же, Господи, вовек пребываешь, и память о Тебе в род и род.
13Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.
13(101:14) Ты восстанешь, умилосердишься над Сионом, ибо время помиловать его, – ибо пришло время;
14Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.
14(101:15) ибо рабы Твои возлюбили и камни его, и о прахе его жалеют.
15Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;
15(101:16) И убоятся народы имени Господня, и все цари земные – славы Твоей.
16Aby się bali poganie imienia Paóskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;
16(101:17) Ибо созиждет Господь Сион и явится во славе Своей;
17Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;
17(101:18) призрит на молитву беспомощных и не презрит моления их.
18Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.
18(101:19) Напишется о сем для рода последующего, и поколение грядущеевосхвалит Господа,
19To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,
19(101:20) ибо Он приникнул со святой высоты Своей, с небес призрелГосподь на землю,
20Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;
20(101:21) чтобы услышать стон узников, разрешить сынов смерти,
21Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;
21(101:22) дабы возвещали на Сионе имя Господне и хвалу Его – в Иерусалиме,
22Aby opowiadali na Syonie imię Paóskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,
22(101:23) когда соберутся народы вместе и царства для служения Господу.
23Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.
23(101:24) Изнурил Он на пути силы мои, сократил дни мои.
24Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;
24(101:25) Я сказал: Боже мой! не восхити меня в половине дней моих. Твоилета в роды родов.
25Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.
25(101:26) В начале Ты, основал землю, и небеса – дело Твоих рук;
26I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.
26(101:27) они погибнут, а Ты пребудешь; и все они, как риза, обветшают, и,как одежду, Ты переменишь их, и изменятся;
27One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.
27(101:28) но Ты – тот же, и лета Твои не кончатся.
28Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną.
28(101:29) Сыны рабов Твоих будут жить, и семя их утвердится пред лицем Твоим.
29Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.