¹Bądźcie naśladowcami moimi, jakom i ja Chrystusowy;

¹Buďte mojimi nasledovníkmi, jako som i ja Kristov.

²A chwalę was, bracia! iż pamiętacie wszystkie moje nauki, a jakom wam podał, podania trzymacie.

²A chválim vás, bratia, že vo všetkom pamätáte na mňa a držíte ustanovenia tak, ako som vám ich vydal.

³A chcę, abyście wiedzieli, iż każdego męża głową jest Chrystus, a głową niewiasty mąż, a głową Chrystusową Bóg.

³Ale chcem, aby ste vedeli, že hlavou každého muža je Kristus a hlavou ženy muž a hlavou Krista Bôh.

⁴Każdy mąż, gdy się modli albo prorokuje z przykrytą głową, szpeci głowę swoję.

⁴Každý muž, keď sa modlí alebo keď prorokuje a má niečo na hlave, hanobí svoju hlavu.

⁵I każda niewiasta, gdy się modli albo prorokuje, nie nakrywszy głowy swojej, szpeci głowę swoję; boć to jedno, a toż samo jest, jakoby ogolona była.

⁵A každá žena, keď sa modlí alebo keď prorokuje s nepokrytou hlavou, hanobí svoju hlavu, lebo je to jedno a to isté, jako keby sa bola oholila.

⁶Albowiem jeźli się nie nakrywa niewiasta, niechże się też strzyże; a jeźli szpetna rzecz jest niewieście, strzyc się albo golić, niechże się nakrywa.

⁶Lebo jestli sa žena nepokrýva, nech sa aj ostrihá; a jestli je žene mrzká vec ostrihať sa alebo sa oholiť, nech sa pokrýva.

⁷Albowiem mąż nie ma nakrywać głowy, gdyż jest wyobrażeniem i chwałą Bożą; ale niewiasta jest chwałą mężową.

⁷Lebo muž nie je povinný pokrývať si hlavu súc obrazom Boha a jeho slávou, ale žena je slávou mužovou.

⁸Bo mąż nie jest z niewiasty, ale niewiasta z męża.

⁸Lebo muž nie je zo ženy, ale žena z muža;

⁹Albowiem mąż nie jest stworzony dla niewiasty, ale niewiasta dla męża.

⁹lebo ani nie je muž stvorený pre ženu, ale žena pre muža.

¹⁰A przetoż niewiasta powinna mieć władzę na głowie dla Aniołów.

¹⁰Preto je žena povinná mať na hlave znamenie moci mužovej pre anjelov.

¹¹A wszakże mąż nie jest bez niewiasty, ani niewiasta nie jest bez męża w Panu.

¹¹Avšak ani muž bez ženy ani žena bez muža v Pánovi.

¹²Albowiem jako niewiasta z męża jest, tak też mąż przez niewiastę; jednak wszystkie rzeczy są z Boga.

¹²Lebo jako je žena z muža, práve tak i muž skrze ženu, a všetko je z Boha.

¹³Sami u siebie rozsądźcie, przystoili niewieście bez nakrycia modlić się Bogu?

¹³Rozsúďte sami medzi sebou, či je to slušné, aby sa žena modlila k Bohu nepokrytá.

¹⁴Azaż was i samo przyrodzenie nie uczy, iż mężowi, gdyby włosy zapuszczał, jest mu ku zelżywości?

¹⁴Alebo či vás neučí i sama príroda, že muž, keď má dlhé vlasy, je mu to necťou.

¹⁵Ale niewiasta, jeźli zapuszcza włosy, jest jej ku poczciwości, przeto iż jej włosy dane są za przykrycie.

¹⁵Ale žena, keď má dlhé vlasy, tej je to slávou. Lebo dlhé vlasy sú jej dané miesto závoja.

¹⁶A jeźliby się kto zdał być swarliwym, my takiego obyczaju nie mamy, ani zbory Boże.

¹⁶Ale ak sa niekto vidí byť škriepivým, my nemáme také obyčaje ani sbory Božie.

¹⁷A to opowiadając nie chwalę, że się nie ku lepszemu, ale ku gorszemu schodzicie.

¹⁷Ale toto prikazujúc nechválim, že nie na lepšie, ale na horšie sa schádzate.

¹⁸Albowiem najprzód, gdy się wy schodzicie we zborze, słyszę, iż rozerwania bywają między wami, i poniekąd wierzę.

¹⁸Lebo najprv, keď sa schádzate v sbore, čujem, že sú roztržky medzi vami, a čiastočne tomu aj verím.

¹⁹Bo muszą być kacerstwa między wami, aby ci, którzy są doświadczeni, byli jawnymi między wami.

¹⁹Lebo musia i herezie byť medzi vami, aby aj tí, ktorí sú dokázaní, boli zjavení medzi vami.

²⁰Gdy się wy tedy wespół schodzicie, nie jest to używać wieczerzy Paóskiej.

²⁰A teda keď sa dovedna schádzate, nie je to jesť večeru Pánovu.

²¹Albowiem każdy wieczerzę swoję pierwej zjada i jeden łaknie, a drugi jest pijany.

²¹Lebo jeden každý si vopred vezme čiže zjie svoju vlastnú večeru pri jedení, a potom je jeden lačný a druhý opilý.

²²Azaż domów nie macie do jedzenia i do picia? Albo zborem Bożym gardzicie i zawstydzacie tych, którzy nie mają? Cóż wam rzekę? Pochwalęż was? W tem nie chwalę.

²²Lebo veď či nemáte domov, kde môžete jesť a piť? A či pohŕdate cirkvou Božou a zahanbujete tých, ktorí nemajú? Čo vám mám povedať? Či vás mám chváliť? V tejto veci nechválim.

²³Albowiem jam wziął od Pana, com też wam podał, iż Pan Jezus tej nocy, której był wydan, wziął chleb,

²³Lebo ja som prijal od Pána, čo som vám aj vydal, že Pán Ježiš v noci, v ktorej bol zradený, vzal chlieb

²⁴A podziękowawszy, złamał i rzekł: Bierzcie, jedzcie; to jest ciało moje, które za was bywa łamane; to czyócie na pamiątkę moję.

²⁴a poďakujúc lámal a povedal: Vezmite, jedzte, toto je moje telo, ktoré sa za vás láme. To čiňte na moju pamiatku.

²⁵Także i kielich, gdy było po wieczerzy mówiąc: Ten kielich jest nowy testament we krwi mojej; to czyócie, ilekroć pić będziecie, na pamiątkę moję

²⁵Tak tiež i kalich, keď bolo po večeri, hovoriac: Tento kalich je tá nová smluva v mojej krvi; to čiňte, koľkokoľvek ráz by ste pili, na moju pamiatku.

²⁶Albowiem ilekroć byście jedli ten chleb i ten kielich byście pili, śmierć Paóską opowiadajcie, ażby przyszedł.

²⁶Lebo koľkokoľvek ráz by ste jedli tento chlieb a pili tento kalich, zvestujete smrť Pánovu, až dokiaľ neprijde.

²⁷A tak, kto by jadł ten chleb, albo pił ten kielich Paóski niegodnie, będzie winien ciała i krwi Paóskiej.

²⁷Takže ktokoľvek jie tento chlieb alebo pije kalich Pánov nehodne, bude vinným tela a krvi Pánovej.

²⁸Niechże tedy człowiek samego siebie doświadczy, a tak niech je z chleba tego i z kielicha tego niechaj pije.

²⁸Ale nech zkúša sám seba človek a nech tak jie z toho chleba a pije z toho kalicha.

²⁹Albowiem kto je i pije niegodnie, sąd sobie samemu je i pije, nie rozsądzając ciała Paóskiego.

²⁹Lebo ten, kto nehodne jie a pije, jie a pije si súd nerozsudzujúc tela Pánovho.

³⁰Dlatego między wami wiele jest słabych i chorych, i niemało ich zasnęło.

³⁰Preto je medzi vami mnoho slabých a chorých, a mnohí spia.

³¹Bo gdybyśmy się sami rozsądzali, nie bylibyśmy sądzeni.

³¹Lebo keby sme sami seba rozsudzovali, neboli by sme súdení.

³²Lecz gdy sądzeni bywamy, od Pana bywamy ćwiczeni, abyśmy z światem nie byli potępieni.

³²Ale súdení súc od Pána káznení sme, aby sme neboli odsúdení so svetom.

³³Ale tak, bracia moi! gdy się schodzicie ku jedzeniu, oczekiwajcie jedni drugich.

³³A tak tedy, moji bratia, keď sa schádzate jesť, čakajte jedni na druhých.

³⁴A jeźli kto łaknie, niechże je w domu, abyście się na sąd nie schodzili. A inne rzeczy, gdy przyjdę, postanowię.

³⁴A jestli je niekto lačný, nech sa najie doma, aby ste sa neschádzali na odsúdenie. A ostatné, keď prijdem, zariadim.