¹W utrapieniu swojem rano mię szukać będą, mówiąc: Pójdźcie, a nawróćmy się do Pana; bo on porwał, a uzdrowi nas; uderzył, i zawiąże rany nasze;

¹Počujte to kňazi, a pozorujte ušami, dome Izraelov, a, dome kráľov, čujte nakloniac uši, lebo vám platí súd, pretože ste boli osídlom v Micpe a rozostretou sieťou na Tábore.

²Ożywi nas po dwóch dniach, a dnia trzeciego wzbudzi nas, i żyć będziemy przed obliczem jego.

²A, vybočili z cesty, zabŕdli hlboko v zabíjaní; ale ja dám každému z nich jeho zaslúžený trest.

³Tedy poznawszy Pana starać się będziemy, abyśmy go więcej poznali; bo wyjście jego jako ranna zorza zgotowane jest, a przyjdzie nam jako deszcz na wiosnę i w jesieni na zimę.

³Ja znám Efraima, a Izrael nie je skrytý predo mnou; lebo teraz smilníš, Efraime; zanečistený je Izrael.

⁴Cóż mam czynić z tobą, o Efraimie? cóż mam czynić z tobą, o Judo? gdyż miłosierdzie wasze jest jako obłok poranny a jako rosa rano przemijająca.

⁴Nedopúšťajú toho ich skutky, aby sa navrátili k svojmu Bohu, lebo duch smilstva je medzi nimi, a Hospodina neznajú.

⁵Dlatego ociosywałem ich przez proroków, zabijałem ich słowy ust moich, aby światłość sądów twoich weszła.

⁵Ale pýcha Izraelova svedčí do jeho tvári. A Izrael a Efraim klesnú pre svoju neprávosť, klesne s nimi i Júda.

⁶Bo miłosierdzia chcę, a nie ofiary, a znajomości Bożej więcej, niż całopalenia.

⁶Pojdú hľadať Hospodina svojím stádom drobného dobytka a svojím stádom hoviad, ale nenajdú; vzdialil sa od nich.

⁷Ale oni przestąpili przymierze moje, jako ludzkie, a temci wystąpili przeciwko mnie.

⁷Dopúšťali sa nevernosti proti Hospodinovi, lebo naplodili cudzích synov; teraz ich požerie novmesiac aj s ich podielom zeme.

⁸Galaad jest miastem czyniących nieprawość, pełne stóp krwawych.

⁸Trúbte na trúbu v Gibei, na surmitu v Ráme, kričte v Bét-ávene! Za tebou, Benjamine!

⁹A jako zbójcy czynią, którzy na kogo czyhają na drodze, kędy chodzą do Sychem, tak czyni rota kapłanów; bo umyślnie niecnotę płodzą.

⁹Efraim bude obrátený v púšť v deň kázne; v pokoleniach Izraelových oznámim istú pravdu.

¹⁰W domu Izraelskim widzę sprosność; tam się wszeteczeóstwem Efraimowem splugawił Izrael;

¹⁰Kniežatá Júdove sú podobné tým, ktorí prenášajú medzu; na ne vylejem svoju prchlivosť ako vodu.

¹¹I w tobie, o Judo! Efraim żniwo położył, gdym Ja zaś przywrócił pojmany lud mój.

¹¹Efraim je utisknutý, zlomený súdom, lebo volí chodiť za ľudským prikázaním.

¹²A ja som Efraimovi jako moľ a jako hnis domu Júdovmu.

¹³A keď videl Efraim svoj neduh a Júda svoj hnisavý vred, odišiel Efraim k Assúrovi a poslal ku kráľovi Jarebovi. Ale on vás nebude môcť uzdraviť ani vás nevyhojí z vášho hnisavého vredu.

¹⁴Lebo ja budem Efraimovi jako ľúty lev a jako ľvíča domu Júdovmu. Ja, ja uchvatnúc roztrhám a pojdem, odnesiem, a nebude toho, kto by vytrhnul.

¹⁵Pojdem, navrátim sa na svoje miesto, dokiaľ neuznajú svojej viny a nebudú hľadať mojej tvári.